 İMAM RAHİLİN BÖYÜK GÜNAHLAR HAQQINDA NƏZƏRİYYƏSİ Mərhum İmam Rahil özünün «Təhrirül-vəsilə» kitabında yazır: Böyük günahlar bunlardır: 1. Quranda və yaxud hədislərdə onun haqqında cəhənnəm odu vədəsi verilsin. 2. Müqəddəs İslam şəriəti tərəfindən şiddətli surətdə qadağan olunsun. 3. Bir günahın başqa günahlardan böyük olmasına dəlilimiz olsun. 4. İnsanda olan sağlam ağıl, bir günahın böyük günah olmasını təsdiqləsin. 5. İlahi qayda və qanunlara əməl edən müsəlmanların zehnində belə fikir olsa ki, filan günah böyük günahdır. 6. Peyğəmbərimiz və yaxud İmamlarımız tərəfindən çatan hədislərdə bir günah böyük günah sayılsın. Müəllif sözünün davamında belə yazır: Böyük günahlar çoxdur. Onlardan bəzisi isə bunlardır: 1. Allahın rəhmətindən məyus olmaq; 2. Allahın əzabından həmişəlik özünü amanda güman etmək; 3. Allahın, Onun Peyğəmbərinin (s) və yaxud İmamlarımızın adından yalan demək; 4. Nahaqdan bir adamı öldürmək; 5. Ata və ananın üzünə ağ olmaq; 6. Zülm etməklə bir yetimin malını mənimsəmək; 7 İsmətli bir qadına zina ittihamını vurmaq; 8. Düşmənlə mübarizə (cihad) meydanından qaçmaq; 9. Yaxın qohum-əqrəbalarla rabitəni kəsmək; 10. Sehr və cadu etmək; 11. Zina; (qadınla kəbinsiz cinsi əlaqədə olmaq); 12. Həmcinsbazlıq (kişinin kişi, qadının qadın ilə əlaqədə olması); 13. Oğurluq; 14. Yalandan and içmək; 15. Şəhadət verməyin vacib olduğu yerlərdə, boyun qaçırmaq; 16. Yalandan məhkəmədə şəhadət vermək; 17. Əhdə vəfa qılmamaq; 18. Ölünün vəsiyyətinə əməl etməmək; 19. Şərab içmək; 20. Faiz yemək (sələmçilik); 21. Haram mal yemək; 22. Qumarbazlıq; 23. Qan və yaxud meytə (özü ölən heyvan) ətini yemək; 24. Donuz əti yemək; 25. Şəriət qayda və qanunları ilə kəsilməmiş heyvan ətini yemək; (Lakin çarəsizlik üzündən yemək istisna olunur). 26 Az satmaq (Müştərini tərəzidə aldatmaq); 27. Dinini qorumaqda təhlükə ilə üzləşəcəyi bir yerə köçmək; 28. Zalıma kömək etmək; 29. Zalım bir şəxsə arxalanmaq; 30. Başqalarının haqqını bilərəkdən və üzrlü səbəb olmadan özündə saxlamaq; 31. Yalan danışmaq; 32. Özünü başqalarından böyük saymaq; 33. İsraf etmək; 34. Xəyanət etmək; 35. Başqalarının qeybətini etmək; 36. Söz gəzdirmək (ara vurmaq məqsədilə); 37. Faydasız işlərlə məşğul olmaq; 38. «Həcc» fərizəsini yüngül saymaq; 39. Namazı tərk etmək; 40. Zəkat verməmək; 41. Kiçik günahı təkrarlamaq. Böyük günahların arasında Allaha şərik qoşmaq, Allah-təalanın buyurduğu qayda və qanunları inkar etmək və Peyğəmbərimiz (s) və İmamlarımızla düşmənçilik ən böyük günahlar sayılırlar.(Təhrirül-vəsilə, 1-ci cild,
səh.274-275.) Sadaladığımız günahlar böyük günahların bir qismi idi. Həmçinin Qurana, Peyğəmbərə (s), İmamlarımıza və müqəddəs Kəbə evinə nalayiq sözlər demək də böyük günahlardan sayılır. GÜNAHLARIN DAHA BİR QİSMİ İmam Əli (ələyhissəlam) buyurur: اِنَّ الذُّنُوبَ ثَلاثَةٌ... فَذَنْبٌ مَغْفُورٌ وَذَنْبٌ غَيْرُ مَغْفُورٌ وَذَنْبٌ نَرْجُو لِصاحِبِهِ وَنَخافُ عَلَيْهِ Günahlar üç qrupdur: 1. Bağışlanan günahlar. 2. Bağışlanmyan günahlar. 3. Elə günahlar da vardır ki, onların bağışlanıb-bağışlanmayacağı məlum deyil. (O həzrət sonra sözünün davamında buyurur): Bağışlanan günahlar elə günahlardır ki, Allah tərəfindən bu dünyada onlar üçün cəza tədbirləri müəyyən olunub. Daha belə olan surətdə bədənin ikinci dəfə qiyamətdə də cəzalandırılması, Allahın həkimlik məqamından uzaqdır. Bağışlanmayan günahlar isə insanların bir-birlərinə qarşı etdiyi günahlardır. (Misal üçün, əgər insan mömin bir şəxsin malını onun icazəsi olmadan mənimsəyibsə, bu halda ancaq və ancaq gərək malın sahibindən halallıq alsın). Üçüncü növ günahlar isə insanların gizlində etdiyi günahlardır ki, bir özü, bir də Allahı bilir. Bu halda Allah-təala insan üçün tövbə qapısını açıq qoyub. Hər bir zaman tövbə edib Allahın dərgahına üz gətirə bilər. Tövbə etdikdən sonra belə bir şəxs bir tərəfdən Allahın rəhmətinə ümidli, digər tərəfdən isə etdiyi günahların nəticəsindən nigarandır. Biz də belə bir bəndə haqqında həm ümidvar, həm də nigaranıq.(Birahül-ənvar, 6-cı
cild, səh. 30.) KİÇİK GÜNAHLARIN BÖYÜK GÜNAHLARA ÇEVRİLMƏSİ Kiçik günahların bəzi hallarda böyük günaha çevrilməsininin Quran ayələri və hədislərdən izahı: 1. Kiçik bir günahı dəfələrlə təkrarlamaq. Kiçik bir günahı bir neçə dəfə təkrar etmək həmin günahın böyük bir günaha çevrilməsinə səbəb olur. Hətta bir kiçik günahdan sonra tövbə etməmək və yaxud tövbə etmək fikrində olmamaq da bu günahın böyük günaha çervilməsinə səbəb olur. Elə həyatda da bu cürdür: Nazik saplar cəm olduqda qalın bir ip düzəlir və daha bundan sonra ona sap yox, ip deyirlər. Allah-təala «Ali-imran» surəsinin 135-ci ayəsində buyurur: «(Pərhizkar insanlar) tutduqları pis əməllərə bilə-bilə israr etməzlər». İmam Baqir (ələyhissəlam) bu ayənin açıqlamasında belə buyurur: Günaha israr etməyin mənası budur ki, insan günah etdikdən sonra tövbə etməsin və yaxud tövbə etməyin fikrində olmasın. İmam Əli (ələyhissəlam) bu barədə buyurur: اِيّاكَ وَالاْصْرارَ فَاِنَّهُ مِنْ اَكْبَرِ الْكبائِرِ وَاَعْظَمِ الْجَرائِمِ «Günaha israr etməkdən çəkin. Çünki bu ən böyük günahlardan hesab olunur». İNSAN GƏRƏK KİÇİK GÜNAHLARDAN QAFİL OLMASIN İmam Sadiq (ələyhissəlam) öz hədislərinin birində buyurur: İslam Peyğəmbəri (s) öz səhabələri ilə birlikdə səfərə çıxmışdı. Səfər zamanı onlar susuz və quru səhraya çatdılar. Peyğəmbər (s) öz səhabələrindən çör-çöp yığmaqlarını istədi. «Bura boş bir səhradır və yığılmağa heç bir şey gözə dəymir»-deyə səhabələr Peyğəmbərə (s) xitab etdilər. Peyğəmbər (s) buyurdu: Gedin və bacardığınız qədər yığın. Onlardan hər birisi bir az quru çöp tapıb Peyğəmbərin (s) hüzuruna gətirdilər. Peyğəmbər (s) bu səhnəni gördükdə buyurdu: هكَذا تَجْتَمِعُ الذُّنُوبُ «Günahlar da bu cür bir-birinin üstünə cəmləşir». Sonra o həzrət buyurdu: اِيّاكُمْ وَالُْمحَقَّراتِ مِنَ الذُّنُوبِ «Kiçik günahlardan qorunun. Çünki onların hamısı (Allah mələkləri tərəfindən) yazılıb saxlanılır». Başqa bir hədisdə İmam Sadiq (ələyhissəlam) buyurur: Hər bir kiçik günaha israr etsən, onu böyük günah etmisən. 2. Günahı yüngül saymaq. Hər bir kiçik günahı yüngül saymaq o günahı böyük günaha çevirir. Mətləbin daha aydınlaşması üçün aşağıdakı misala diqqət yetirin: Böyük bir daş parçasını başqasının başına vuran şəxs etdiyi işdən peşman olduğu halda, vurulan adamdan üzr istəsə, onun bağışlanması mümkündür. Əksinə əgər bir şəxs kiçik bir qum dənəsini başqasının başına vurduqdan sonra öz işindən peşman olmasa və nəticədə vurulan adamdan üzr istəməsə, onun bu əməlinə etiraz etdikdə isə bu işin çox kiçik olmasını dəlil gətirsə, daha vurulan şəxs onu heç vaxt bağışlamaz. Çünki onun bu sözü onda olan eqaistlik əhval-ruhiyyəsindən xəbər verir. Yəni vuran şəxs həddindən artıq özündən razıdır. Buna görə də günah işlədir. Bu barədə İmamlarımızdan nəql olunan bir neçə hədisə diqqət yetirək: 1. İmam Həsən Əskəri (ələyhissəlam) buyurur: مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِي لا يَغْفَرُ: لَيْتَنِي لا أُآخَذُ بِهذا ا Bağışlanmayan günahlardan biri də budur ki, insan (günah edən zaman) belə deyə: Kaş ki, Allahım bu günahdan başqasını görə məni cəzalandırmasın(Töhəfül-üqul, səh. 579.). Bu söz onun etdiyi günahı yüngül saymasını göstərir. 2. İmam Əli (ələyhissəlam) buyurur: اَشَدُّ الذُّنُوبِ مَا اسْتَهانَ بِهِ صاحِبُهُ "Ən böyük günahlardan biri də odur ki, günah edən şəxs onu yüngül saysın.» 3. Zeyd Şəhham deyir: İmam Sadiqin (ə) hüzurunda ikən o həzrət belə buyurdu: اِتَّقُوا الُْمحَقَرَّاتِ مِنَ الذُّنُوبث فَاِنَّها لا تُغْفَرُ «Kiçik günahlardan qorun (onları yüngül sayma)! Çünki onlara bulaşanlar bağışlanmazlar». Ərz etdim: Kiçik günah hansı günaha deyilir? İmam buyurdu: اَلرَّجُلُ يَذْنِبُ الذَّنْبَ فَيَقُولُ طُوبى لِي لَوْ لضمْ يَكُنْ لِي غَيْرُ ذلِكَ «Bir şəxs günah etdikdən sonra belə deyə: Əgər bu günahdan başqa bir günahım olmasa, onda xoş mənim halıma». 4. Dördüncü hədisi dördüncü imam həzrəti Səccaddan (ələyhissəlam) nəql edirik. O Həzrət dua edərkən öz Allahına belə ərz edir: اَللّهُمَّ اَعوُذُ بِكَ مِن... الاْصْرارِ عَلَى الْمَأْثَمِ وَاِسْتِصْغارِ الْمَعْصِيَةِ «Ey mənim Rəbbim! Günahlara israr etməkdən və günahları yüngül saymaqdan Sənə pənah gətirirəm (özün mənə bu iki şeydən çəkinməkdə kömək ol).» 3. Günah edən zaman şad olmaq. Kiçik bir günahdan ləzzət almaq və günah edən zaman şadlanmaq, o günahın böyük günah kimi hesablanmasına gətirib çıxarır. Nəticədə günahın axirət əzabı da artır. Bu haqda da Məsum Peyğəmbərimiz (s) və İmamlarımızın müqəddəs kəlamlarından bir neçəsini araşdırırıq. Həzrət Əli (ələyhissəlam) buyurur: شَرُّ الاَْشْرارِ مَنْ تَبَهَجَّ بِالشَّرِ «Pis iş etdikdə şadlanan kəs ən pis insandır».(Qürərül-hikəm, 1-ci cild,
446-cı səh.) Yenə o həzrət buyurur: مَنْ تَلَذّذَ بِمَعاصِي اللهِ ذُلَّ «Allaha qarşı günah etməkdən ləzzət alan insan xar və zəlil olar.(Fehresti-qürər, səh. 130. )
Ayrı bir hədisdə İmam Səccad (əleyhissəlam) belə buyurur: اِيّاكَ وَاِبْتهاجَ الذَّنْبِ فَاِنَّهُ اَعْظَمُ مِنْ رُكُوبِهِ «Günah edən zaman şadlanmağın (mənfi) təsiri günahın özündən çoxdur.(Biharül-ənvar, 78-ci
cild, 159-cu səh.) Başqa bir hədisdə o həzrət buyurur: «Günahın çətin axirət əzabı onun şirinliyini məhv edir».(Biharül-ənvar, 78-cild,
23-cü səh.) Sonra o həzrət buyurur: لا خَيْرَ فِي لَذَّة مِنْ بَعْدِهَا النّارُ «Ardınca cəhənnəm atəşi gələn ləzzətdə heç bir fayda yoxdur.» Axırıncı hədis Həzrət Peyğəmbərdəndir (s). O həzrət buyurur: مَنْ اَذْنَبَ ذَنْباً وَهُوَ ضاحِكٌ دَخَلَ النّارَ وَهُوَ باكٌ «Gülə-gülə günah edən şəxs, ağlayan halda da cəhənnəmə daxil olar.» 4. Azğınlıq səbəbindən günah etmək. Günahın azğınlıqla edilməsi onun böyük günaha çevrilməsinə səbəb olur. Bu haqda «Naziat» surəsinin 37-38-ci ayələrində oxuyuruq: وَاَمّا مَنْ طَغى وَآثَرَ الْحَياةَ الدُّنْيا فَاِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأوى «Azğınlıq (tüğyan) edən və dünya həyatını axirətdən üstün tutan şəxsin yeri şübhəsiz ki, cəhənnəmdir». 5. Allahın insana verdiyi möhlətdən qürurlanmaq. Bəzi vaxtlar günahkar insan Allahın ona verdiyi möhləti və onun cəzasını təxirə salmasını, Allahın ondan razı qalması kimi başa düşür. Kiçik günahların böyük olmasının səbəblərindən biri də elə budur. «Mücadilə» surəsinin 8-ci ayəsində Allah-təala buyurur: وَيَقُولُونَ فِي اَنْفُسِهِمْ لَوْلا يُعذِّبُنَا اللهُ بِما نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَها فَبِئْسَ الْمَصِيرُ «Kafirlər öz-özlərinə deyərlər: «Dediklərimizə görə Allah bizi nə üçün əzaba uğratmadı? Cəhənnəmə vasil olacaqları onlara bəs eləyər. Onların gedəcəkləri o yer necə də pis yerdir!». Bu ayədə Allah möhlətinə məğrur olanlara cəhənnəm vədəsi verilmişdir. 6. Günahı aşkarda etmək. Kiçik günahı aşkarda etmək həmin günahın böyük günaha çevrilməsinə gətirib çıxarır. Ona görə ki, bu iş həm günahkar şəxsin Allah qarşısında qorxmazlığından xəbər verir, həm də cəmiyyətdə günahın əxlaqi dəyərləri məhv etməsinə səbəb olur. Bunun nəticəsində isə günah etmək adi bir işə çevrilir. Həzrət Əli (əleyhissəlam) bu barədə buyurur: اِيّاكَ وَالُمجاهَرَةَ بِالْفُجُورِ فَاِنَّهُ مِنْ اَشَدِّ الْمَآثِمِ اِيّاكَ وَالُمجاهَرَةَ بِالْفُجُورِ فَاِنَّهُ مِنْ اَشَدِّ الْمَآثِمِ «Aşkarda günah etməkdən çəkin. Çünki bu iş ən böyük günahlardan biridir.»(Qürərül-hikəm, 1-ci
cild, 151-ci səh.) Bu haqda başqa bir hədisdə imam Riza (əleyhissəlam) buyurur: اَلْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ يَعْدِلُ سَبْعِينَ حَسَنَةً، وَالْمُذِيعُ بِالسَّيِّئَةِ مَخْذُولٌ «Yaxşı işini camaatdan gizlədən şəxsin savabı 70 bərabərdir. Aşkarda günah edən şəxs isə xalq arasında xar olacaqdır». 7. Böyük şəxsiyyətlərin günahı. Cəmiyyətdə nüfuzlu şəxsiyyətlərin günahları adi adamların etdikləri günahlardan fərqlidir. Ona görə ki, adlı-sanlı adamların şəxsiyyəti iki cəhətdən formalaşıb: 1. Fərdi cəhət. 2. İctimai cəhət. İctimai nüfuza malik olduqları üçün onların günah etməsi cəmiyyətdə mənfi əhval-ruhiyyə yaradıb, ətrafdakıları pis yola çəkə bilər. Adi bir nümunəyə diqqət edək: Əgər bir adam başqasının əlindən çirkli bir suyu alıb içər və xəstələnərsə, burada suyu verən şəxsi yox, onu içən təqsirləndirilir. Amma əgər bir şəxs çox gözəl xarici görünüşü olan bir dondurmanı alıb yesə və zəhərlənsə, burada dondurmanı istehsal edən zavod günahlandırılır. Çünki bu zavoddan dondurmanın aşağı keyfiyyətdə istehsalı gözlənilmir. Böyük şəxsiyyətlər də belədir. Camaat onlardan günah hərəkət gözləmirlər. Elə buna görə də onların günahı adi camaatın günahları ilə fərqlidir və bağışlanılmazdır. QURANDA BÖYÜK ŞƏXSİYYƏTLƏRİN GÜNAHLARININ TƏSVİRİ «Haqqə» surəsinin 44-48-ci ayələrində Allah-təala buyurur: وَلَو، تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الاَْقاوِيلِ ـ لاَخَذْنا مِنْهُ بِالَْيمِينِ ـ ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِين ـ فَما مِنْكُمْ مِنْ اَحَد حاجِزينَ "Əgər peyğəmbər demədiyimiz bəzi sözləri Bizim adımıza yalandan çıxarsaydı, əvvəlcə onun gücünü alıb, sonra şah damarını kəsərdik. Və heç biriniz onu qoruya bilməzdiniz». Allahın dinini təhrif edən və din hökmlərini dəyişdirən şəxslər tarixdə çoxdur. Lakin Allah-təala onların heç birinə "Əgər bu işlərdən görsən, boyun damarını vurarıq» deyə xitab etməyib. Amma Peyğəmbərə (s) bu cür xitab edir, çünki o, çox böyük bir şəxsiyyətdir. Əgər o, günah edərsə, onun günahı da böyük sayılar. Deməli, insanın elmi və dini şəxsiyyəti nə qədər yüksəkdirsə, o qədər də məsuliyyəti ağırdır. QURANDA FASİQ ALİMLƏRİN AQİBƏTİ Quranda öz elminə əməl etməyən alimlər ulağa və itə oxşadılıb. "Əraf» surəsinin 176-cı ayəsində Allah-təala günahkar alimin (Bələmi-baura) haqqında belə oxuyuruq: فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ اِنْ تَحْمِلْ عَلَيْهِ يَلْهَثْ اَوْ تَتْرِكْهُ يَلْهَثْ «Bu adamın itə oxşarı var: Onu qovsan da, sakit buraxsan da dilini çıxardıb elə hey ləhləyir». «Cümə» surəsinin 5-ci ayəsində də oxuyuruq: مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْراهَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوها كَمَثَلِ الْحِمارِ يَحْمِلُ اَسْفارا «Tövratın hökmlərinə mükəlləf olub ona əməl etməyən şəxslər belində kitablar daşıyan ulağa bənzəyirlər». "Əhzab» surəsinin 30-cu ayəsində isə Peyğəmbərin (s) zövcələrinin günah etmələri haqqında belə buyurulur: يا نِساءَ النِّبِّي مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَة مُبَيَّنَة يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفِيْنِ «Ey Peyğəmbərin zövcələri, sizlərdən hər biriniz aşkarda günah etsə, onun əzabı iki qat olacaqdır». Peyğəmbərin (s) arvadları cəmiyyətdə adlı-sanlı şəxslər olduqları üçün onların etdikləri günahın əzabı da artıqdır. Ayədə günahın aşkar edilməsinin vurğu ilə qeyd olunması aşkarda edilən günahın cəmiyyətə mənfi təsiri ilə bağlıdır. Rəvayət olunub ki, bir kəs imam Səccadın (ə) yanına gəlib ərz etdi: اِنَّكُمْ اَهْلُ بَيْتٌ مَغْفُوراٌ لَهُ «Siz Əhli-beyt Allahın bağışladığı şəxslərdənsiniz». Həzrət bu sözdən narahat olub o şəxsin cavabında dedi: «Sənin dediyin kimi deyil. Bizlərdən hər birimiz yaxşı iş görsə, ikiqat savabı var. Günah işə mürtəkib də olsa, onun iki qat əzabı var!» Sonra O həzrət "Əhzab» surəsinin 30 və 31-ci ayələrini oxudu. HƏDİSLƏRDƏ BÖYÜK ŞƏXSİYYƏTLƏRİN GÜNAH ETMƏSİ BARƏDƏ 1. İmam Sadiq (ələyhissəlam) söhbətlərinin birində buyurur: يُغْفَرُ لِلْجاهِلِ سَبْعُونَ ذَنْباً قَبْلَ اَنْ يُغْفَرَ لِلْعالِمِ ذَنْبٌ واحِدٌ «Qiyamət günü alimin bir günahı bağışlanana qədər cahil şəxsin 70 günahı bağışlanar». 2. İslam Peyğəmbəri (s) buyurur: Din alimləri və rəhbər şəxslər pis yola çəkildikdə, camaat da pis yola çəkilər.» O həzrət başqa bir hədisdə belə buyurdu: «Ümmətimin içərisindəki seçilən xüsusi adamlar düz yola gəlməsələr, camaat da düz yola gəlməyəcək.» Sual etdilər: «Sənin ümmətinin xüsusi adamları kimlərdir?» Həzrət cavabında buyurdu: خَواصُّ اُمَّتِي اَرْبَعَةٌ: اَلْمُلُوكُ وَالْعُلَماءُ وَالْعُبّادُ وَالتُّجّارُ Ümmətimin xüsusi adamları dörddür: 1. Padşahlar. 2. Alimlər. 3. Abidlər. 4. Tacirlər. Bu kəlamın daha çox izah edilməsini xahiş etdikdə Peyğəmbər (s) buyurdu: «Padşahlar xalqın çobanlarıdır. Çoban özü canavar olsa qoyunlar nə cür ot yeyə bilərlər? Habelə alimlər camaatın təbibləridir. Onlar özləri sağlam olmasalar, xalqı necə sağalda bilərlər? Allahın abid bəndələri xalqa düzgün yol göstərən şəxslər hesab olunurlar. Yol göstərənin özü yoldan azdığı halda, yol gedənlərə düz yol göstərə bilməz. Və nəhayət, tacirlər xalqın əmin şəxsləridirlər. Əmin şəxs xəyanət edərsə, kimə ümid bəsləmək olar!» 3. İslam Peyğəmbəri (s) başqa bir hədisdə buyurur: «Allah-təala qiyamət günü üç şəxslə söhbət etməz, onlara nəzər salmaz, onların günahından keçməz və onları çətin əzaba düçar edər: Zinakar qoca, zalım padşah və özünü hamıdan üstün bilən yoxsul şəxs.» 4. İmam Sadiq (ələyhissəlam) Şəqrani adlı bir səhabəsinə belə buyurdu: «Ey Şəqrani! Hər bir şəxsin yaxşılıq etməsi yaxşıdır, lakin sənin yaxşılıq etməyin daha yaxşıdır, çünki sən bizdənsən (yəni bizim səhabələrimizdənsən) və adi insanların pislik etməsi pisdir. Səndən isə görünən pislik daha pisdir, çünki sən bizdənsən.» 5. İmam Əli (ələyhissəlam) buyurur: زَلَّةُ الْعالِمِ تُفْسِدُ الْعَوالِمَ «Alimin düz yoldan çıxması bütün aləmi korlayar». O həzrət başqa bir hədisində belə buyurur: زَلَّةُ الْعالِمِ كَاِنْكِسارث السَّفِينَةِ تُفْرَقُ وَتُفْرَقُ مَعَها غَيْرُها «Alimin düz yoldan sapması gəminin dənizdə sınması kimidir. Bu halda gəminin həm özü batar, həm də daşıdığı sərnişinləri batırar». Deməli, camaata rəhbərlik edənlərin, nüfuzlu şəxsiyyətlərin, alimlərin, yazıçıların, böyük təşkilatların, qocaların və seyyidlərin Allah-təala qarşısında məsuliyyətləri daha ağırdır. Qocalıq və zəiflik müxtəlif xəstəliklərə şərait yaratdığı kimi, bəzi günahlar da başqa günahların yaranmasına səbəb olur. Məsələn: 1. Həsəd aparmaq. Həsəd insanı xəyanət, böhtan, yalan, qətl və bu kimi başqa günahlara vadar edir. İmam Sadiq (ələyhissəlam) bu haqda buyurur: اِنَّ الْحَسَدَ يَأْكُلُ الاِْيمانَ كَما تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ «Odun çör-çöpü yandırdığı kimi, həsəd də insanın imanını məhv edir». Həqiqətən də belədir. Həsəd edən insan öz rəqibinin əleyhinə bir iş görmək üçün bütün işlərə əl atır. 2. Paxıllıq və hərislik. İnsanda paxıllıq öz malının xumsunu və zəkatını verməməyə, yoxsullara kömək etməməyə və başqa günahlara səbəb olur. Camaat da belə şəxslərin paxıllıq və hərisliyindən narahat olur, onların haqqında bədgüman olur və pis fikirlərə düşürlər. Bu isə yeni bir günahın yaranmasına gətirib çıxarır. İmam Əli (ələyhissəlam) buyurur: اَلْبُخْلُ جامِعٌ لِمساوي الْعُيُوبِ وَهُوَ زِمامٌ يُقادُ بِهِ اِلى كُلِّ سُوء «Paxıllıq bütün pislikləri özündə cəmləşdirib. O elə bir vəsilədir ki, bütün çirkin işləri özünə cəzb edir. Hərislik də paxıllıq kimi bir neçə günahın bünövrəsini təşkil edir. Məsələn: Çəkidə az satmaq, möhtəkirlik, baha satmaq, rüşvətxorluq, yaltaqlıq və bu kimi çirkin əməllər hərisliyin (dünya malına hədsiz məhəbbət bəsləməyin) nəticələridir. 3. Yalan. İnsan yalan danışmaqla özünün bütün günahlarını təsdiq edir. Deməli, yalan elə bir günahdır ki, onun vasitəsilə insanlar yüzlərlə günah edirlər. İmam Həsən Əskəri (ələyhissəlam) buyurur: جُعَلَتِ الْخَبائِثُ كُلُّها فِي بَيْت وجُعِلَ مِفْتاحُها الْكِذْبُ «Bütün günahların bir otağa yığılmağını fərz etsək, yalan o otağın açarıdır.» 4. Qəzəbli və əxlaqsız olmaq. İnsanda olan qəzəb söyüş söymək, qeybət etmək, düşmənçilik yaratmaq və bu kimi günahlara səbəb olur. İmam Həsən Əskəri (ələyhissəlam) buyurur: اَلْغَضَبُ مِفْتاحُ كُلِّ شَرٍّك (Həddini aşan) qəzəb hər bir pisliyin açarıdır. Bədgümanlıq, haram mal yemək, şərab içmək, çaxnaşma yaratmaq, qorxaqlıq, təkəbbür və bu kimi günahlar da başqa günahlara bünövrə sayılırlar. Kitabın həcminin kiçikliyini nəzərə alaraq onlara şərh vermirik. GÜNAHLARI TANIMAĞIN DAHA BİR YOLU Quranda 18 qrup şəxslərə, etdiyi günahlardan ötrü lənət göndərilib. «Lən» sözü əslində rəhmətdən uzaqlaşdırmaq mənasını verir, lakin qəzəblə birlikdə olsa. Allahın rəhməti bütün şeylərə şamil olur. Belə ki, "Əraf» surəsinin 152-ci ayəsində buyurur: وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَـْيء «Və Mənim rəhmətim bütün şeyləri əhatə edib». Lakin buna baxmayaraq, bəzi insanlar özlərinin pis və yaramaz əməllərinin nəticəsində elə bir məqama çatırlar ki, (okeanın ortasında qalan, lakin içinə bir damla su da keçməyən top kimi) Allahın rəhmət dəryasında onlara rəhmət nəsib olmur. Quranda lənətlənmiş şəxslər bunlardır: Kafirlər və müşriklər, inadkar yəhudilər (haqqı inkar edib bütpərəstlərlə saziş etdiklərinə görə), mürtədlər, hiyləgər qanun pozanlar, əhd-peyman pozanlar, haqqı gizlədənlər, kafir şahlar (yer üzündə fəsad törətdiklərinə görə), iki üzlü münafiqlər, qatillər, iblisə, itaət edənlər ismətli qadınlara böhtan atanlar, düzgün yol tutan dövlət rəhbərləri ilə müxalifət edənlər, yalan şayiə yayanlar, qəlbləri, niyyətləri pak olmayan şəxslər və yalan danışanlar. Peyğəmbərimizin (s) və İmamlarımızın hədislərində də bəzi şəxslərə lənət göndərilib. Məsələn: Səmavi kitabları təhrif edib dəyişdirən və ona başqa şeylər artıranlara; Allahın qəza və qədərini qəbul etməyənlərə; Peyğəmbərimizin (s) Əhli-beytinə hörmətsizlik edənlərə; Ön cəbhədə vuruşan əsgərlərə göndərilən yardımı mənimsəyənlərə; Camaatı yaxşı işlərə, hidayət yoluna dəvət edib özü bu işləri etməyən, yaxud camaatı pis işlərdən çəkindirib, özü isə pis işlə məşğul olan adamlara. Bir məşhur hədisdə əql və nadanlıq qoşununa ünvanlanmış günahlardan bəhs olunur. Bu hədisin əvvəlində belə oxuyuruq: Səmaət ibni Mehran deyir: Səhabələrdən bir neçəsi İmam Sadiqin (ələyhissəlam) hüzurunda idilər. Əql və nadanlıqdan söz düşdü. İmam Sadiq (ələyhissəlam) buyurdu: Əql və onun qoşununu, eləcə də nadanlığı və onun qoşununu tanıyın, düz yola hidayət olun. Səmaət deyir: İmam Sadiq (ə) əvvəlcə əql və nadanlıq məfhumunu izah etdi. Sonra isə onların hər birinə aid 75 xüsusiyyətdən bəhs etdi. Axırda belə buyurdu: Peyğəmbərlər, onların canişinləri və bütün həqiqi möminlər əql qoşununa malikdirlər. İslam dinində müxtəlif ibarələrlə insanlar günahdan çəkindiriliblər. Quranda bəzi günahlar haqqında «onu etməyin» cümləsi ilə rastlaşırıq, məsələn. «Nisa» surəsinin 6-cı ayəsində buyurulur: وَلا تَأْكلُوها اِسْرافاً «İsrafkarlıqla onların (yetimlərin) malını yeyib dağıtmayın!» Günahlardan bəzisinin haqqında isə «ondan uzaqlaşın» əmri gəlmişdir. Allah-təala «Nəhl» surəsinin 36-cı ayəsində buyurur: «Şeytandan (tağutdan) uzaq olun!» Günahların bəzisindən isə «ona yaxınlaşmayın» cümləsi ilə çəkindirilmişdir. "Ənam» surəsinin 151-ci ayəsində belə oxuyuruq: وَلا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَما بَطَنَ «Pis işlərə yaxın durmayın, istər gizli olsun, istərsə aşkarda». «Onu etməyin» cümləsi ilə «ona yaxın durmayın» cümləsi günah haqqında iki cür xəbərdarlıqdır. Məsələn, neft haqqında deyirik: «Ona kibrit vurmayın», amma benzinin haqqında «kibriti ona yaxınlaşdırmayın» ifadəsini işlədirik. Çünki benzinin xətəri neftin xətərindən qat-qat çoxdur və kibritin benzinə yaxınlaşması da təhlükə yarada bilər. Zina etmək, yetimin malını yemək, kafirlərin (müsəlmanların səngəri olan) Məscidül-hərama daxil olmaları kimi günahlar benzinlə kibritin yaxınlaşması kimidir. Bu günahları etmək haqqında fikirləşmək belə təhlükəlidir. Quranda bu günahlar haqqında «ona yaxınlaşmayın» ifadəsi işlədilmişdir. Kafirlərin Məscidül-hərama daxil olmaları haqqında belə buyurulur: فَلا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدِ الْحَرامِ «Kafirlər Məscidül-hərama yaxınlaşmamalıdırlar!» | 
