Şeyxin şagirdlərindən biri deyir: Şeyx buyurardı: Heç bir səbəb olmadan sizə çətinlik üz verməz.

Bir dəfə başım yaralandı, dostlarımdan biri ilə Şeyxin hüzuruna getdim. Dostum ondan soruşdu: Görün o nə etmişdir ki, başı əzilmişdir.

Şeyx bir qədər diqqət yetirdikdən sonra buyurdu: «Fabrikdə bir uşağı incitmisən».

Gördüm ki, düz deyir. Mən qəlib düzəldirdim və o zamanlar bu sənət çox az yayılmışdı. Qəlib düzəldənlər adətən sahibkarlarla necə istəyirdilərsə, elə də rəftar edirdilər. Ev sahibinin oğlu mənim işimə çox yersiz bir irad tutmuşdu və əslində bu işin ona heç bir dəxli də yox idi. Mən də onunla o qədər tünd və ciddi danışmağa başladım ki, o ağlamağa başladı. Şeyx buyurdu: Əgər onu razı salmasan, sənin giriftarçılığın davam edəcəkdir.

Mən gedib ondan üzürxahlıq istədim.

Şeyxin müridlərindən birinin mənzilində maliyyə idarəsindən bir neçə nəfər onun hüzuruna gəlir. Onlardan biri deyir ki, bədənimdə qaşınma xəstəliyi var və sağalmaq bilmir.

Şeyx bir qədər diqqət yetirib buyurur: Çünki sən ələviyyə (Əli (ə)-ın nəslindən olan) xanıma əziyyət vermisən.

O şəxs dedi: Axı bunlar gəlib, stolun arxasında oturur və özlərindən bə᾽zi şeylər quraşdırırlar, bir söz deyəndə də ağlamaqları tutur.

Mə᾽lum oldu ki, o ələviyyə qadın onların idarəsində işləyirmiş. Həmin şəxs də öz rəftarı ilə o qadını incitmişdir.

Şeyx buyurdu: «O qadını razı salmayınca, sənin bu xəstəliyin sağalmayacaq».

Bu hadisənin oxşarını Şeyxin şagirdlərindən digər biri nəql etmişdir. O, belə deyir: Dostlarımdan birinin evinin həyətində Şeyxin hüzurunda oturmuşduq. Şeyxin məclislərində iştirak edən dövlət mə᾽murlarından biri də orada idi. O, müəyyən xəstəlik səbəbindən ayaqlarını uzatmışdı. Şeyxə üzünü tutub dedi: Cənab Şeyx! Bir müddətdir ki, ayaq ağrısına mübtəla olmuşam, üç il müddətində nə etmişəmsə müsbət nəticəsi olmayıb, heç bir dərmanın tə᾽siri yoxdur.

Şeyx həmişəki adətinə uyğun olaraq orada olanalardan istədi ki, bir həmd oxusunlar və diqqət yetirib buyurdu: Sizin ayağınızın ağrısı, yazını pis yazdığına görə katibəni danladığınız və onun üzərinə qışqırdığınız gündən başlamışdır. O, ələviyyə bir qadın idi. Qəlbi sındı və ağladı. İndi gedib onu tapmalı və könlünü almalısan ki, ayağın sağalsın.

O kişi dedi: Düz buyurursunuz. O, qadın idarədə katibə işləyirdi. Bir dəfə mən onun üzərinə qışqırdım və o da ağladı.

Şeyxin şagirdlərindən biri yemək yeyəndən sonra öz mə᾽nəvi halətini itirir. Şeyxdən kömək istədikdə, o buyurur: Yediyin kababın pulunu filan tacir vermişdir ki, o pul da qoca bir qarıdan qəsb olunmuşdu.

Şeyxin şagirdlərindən biri deyir: Şeyx bir neçə nəfərlə birlikdə imamzadə Yəhya küçəsindən keçən zaman bir nəfər piyadə bir velosipedçi ilə toqquşdu. Piyadə əsəbiləşib velosipedçiyə dedi: Ay eşşək!

Şeyx dedi : Onun batini (piyadənin) eşşəyə döndü!!

Şeyxin şagirdlərindən başqa birisi Şeyxin belə buyurduğunu nəql edir:

«Bir gün bazarın qabağından keçirdim. Gördüm ki, bir fayton hərəkət edir. Faytonu çəkən bir yabının cilovunu da başqa bir şəxs tutmuşdu. Gözlənilmədən bir nəfər faytonun qabağından keçdi. Faytonçu qışqırdı: Ay yabı!

Gördüm ki, faytonçunun mə᾽nəvi siması dərhal yabıya çevrildi və cilov iki dənə oldu!!

İslamda, hətta heyvanlara qarşı rəhimsizlik də məzəmmət olunmuşdur. Müsəlman bir şəxsin heyvanlara əziyyət verməyə, eləcə də onlara pis sözlər deməyə haqqı yoxdur.(Mizanul-hikmət» 3/1343)

Buna görə də Peyğəmbəri-əkrəm (s) bir hədisdə belə buyurmuşdur:

Əti halal olan heyvanların ətindən istifadə olunsun deyə, başının kəsilməsi islam nəzərindən caizdir, lakin eyni zamanda onların zibh olunması üçün müəyyən qayda-qanunlar qoyulmuşdur ki, mümkün olan qədər heyvanlar az əziyyət çəksinlər. Heyvanın kəsilmə qaydalarından biri də budur ki, başı kəsiləcək heyvan başqa heyvanların gözü qarşısında öldürülməsin.(«Vəsailüş-şiə», 16-cı cild, səh.24, «Təhrilül-vəsilə», 2-ci cild, kitabe-seyd və zübahə, səh.151, 20-ci məsələ.)

İmam Əli (ə) buyurur:

Buna əsasən bir heyvanın balasının başını anasının gözü qabağında kəsmək çox şiddətlə qadağan edilmişdir. Bu da həmən işi görən adamın qəlbinin daş olmasından və son dərəcə rəhimsizliyindən xəbər verir. Bu işin mənfi tə᾽sirləri onu görənin həyatında hökmən zahir olacaqdır.

Şeyxin şagirdlərindən biri belə nəql edir: Bir nəfər qəssab Şeyxin yanına gəlib deyir: «Uşağım ölüm ayağındadır, nə edim?»

Şeyx dedi: «Sən inəyin balasını onun anasının gözü qabağında kəsmisən!»

Qəssab iltimas etdi ki, bəlkə onun üçün bir iş görsün. Şeyx buyurdu: «Ola bilməz. Deyir ki, balamın başını kəsibdir, uşağı gərək ölsün!»(Ayətullah Fehri cənab seyyid Məhəmməd Rza Kəşfidən nəql edir ki, onun qonşuluğunda bir qəssab var idi. Onun oğlu şiddətli ürək ağrısına düçar olmuşdu və cənab Kəşfiyə təvəssül etmişdi. Cənab Kəşfi onu Şeyxin yanına göndərmişdi, amma Şeyx qəssaba demişdi: «Bir dananı anasının gözü qabağında kəsmisən, buna görə də oğlunun sağalacağına ümid yoxdur.»)