Qadının gözəlliyini örtən, onu tərbiyəsiz və aludə insanların baxışlarından qoruyan örtük və ya hicab Qurandan qaynaqlanan ilahi bir göstərişdir.

Hicabın ən gözəl nümunəsi Zəhra (s.ə) yadigarı olan çadra elm və tərəqqi üçün heç bir maneə törətmir. Əksinə, bir çox təhlükələrdən qoruyur.

Çox qiymətli daş-qaş olan qadın ilahi hicab sandıqçasında olduğu müddətdə ərzində oğruların, qarətçilərin şərindən amanda qalır.

Əgər gənc, gözəl simalar görünməzsə, həva-həvəs alovları, cinsi tələblər atəşi bir millətin paklığını, bir məmləkətin mənəviyyatını yıxmağa qalxmaz.

Əgər gənc oğlanlar küçədə, bazarda, elm mərkəzlərində, idarələrdə və s. kimi ümumi obyektlərdə qız və qadınların gözəlliklərini müşahidə etməzlərsə, bu zaman pozğunluqlar, digərlərinin namusuna təcavüz, zina, homoseksualizm, ruhi xəstəliklər, tüfeylilik və digər bu kimi problemlərlə qarşılaşmaz, minlərlə istedad heyvani həyat qəbiristanlığına gömülməz.

Bütün bunlara əsasən deməliyik ki, hicab və örtük qadın üçün vacibdir. Bunu inkar edən isə İslamın zəruri bir göstərişini, Quranda buyurulan bir əmri inkar etdiyi üçün kafir sayılır.

Hicabı danan hər hansı bir gənc oğlan müsəlman qızla ailə qura bilməz. Çünki bu evlilik qanunsuz, onların arasında bağlanılan nikah batil, aralarındakı münasibət zina, evladları isə zinazadədir. Həmçinin, hicabı danan hər hansı bir qız gənc müsəlman oğlana ərə gedə bilməz. Çünki yuxarıda qeyd olunanlar ona da şamil edilir.

Hicab qadının əzəmətini, şəxsiyyətini və gözəlliyini öz əri üçün qoruyur.

Qadın hicab zinəti ilə zinətləndiyi bir halda təhsil, tərəqqi mərhələlərini asanlıqla keçə bilər. «Hicab tərəqqi yolunun maneəsidir» prinsipi şeytani bir vəsvəsə olaraq qarətçi müstəmləkəçilərin, namus oğrularının dünya xalqlarına aşılamaq istədikləri yanlış bir fikir, qərb və şərq dövlətlərinin sayaqlamalarıdır.

Ailələrin səmimiyyəti, kişilərin qəlblərinin təskinliyi, ər və arvad münasibətlərinin möhkəmliyi, kişinin öz nikahlı qadınına məhəbbəti, etibarı - bütün bunların hamısı qadınların hicab və örpəyinə borcludur.

Əgər kişilər asanlıqla, istədikləri şəkildə (qeyri-qanuni yolla) qadınlara sahib ola bilsələr, bu zaman onların öz nikahlı qadınlarına qarşı eşq və məhəbbətlərinin heç bir zəmanəti olmayacaq, yuvalar asanlıqla dağılacaqdır.

Hicabsızlıq, qərbin təlqin etdiyi şəkildə qadının özbaşınalığı onun azadlığı demək deyil. Bu növ azadlığın ziyan və təhlükəsini saymaqla qurtarmaq olmaz: Hicabsızlıq indiyə qədər minlərlə kişini azğınlığa, tüfeyliliyə, ailəli qadınlarla qanunsuz münasibətlərə sürükləyib; təlağın sayını artırıb; yəhudilik və məsihiliyin arzu etdiyi kimi, bir çox kişi və qadınların İslamdan, dindən çıxmasına səbəb olub və s.

Hicabsızlığın təməlini qoyanlar, dilə gəlib, onun acı nəticələrini son dövrlərin ən qorxulu təhlükəsi adlandırırlar.

İranda mövcud olan ailə quruluşu həya, iman, təqva əsasında qurulan, olduqca güclü, möhkəm bir ailə quruluşudur. Bu səbəbdən, təlaq da digər ölkələrə nisbətən olduqca azdır.

Qərb müstəmləkəçiləri Rza xan adlı vətənini satan, xain birinin əli ilə tüfeyliliyin, savadsızlığın əsasını qoyduqdan, Qurandan gələn hicab və örtüyü qarət etdikdən sonra ailələrin vəziyyəti tamamilə dəyişdi. Təlaq inanılmaz şəkildə artdı. Belə ki, onun hakimiyyətinin sonlarında hər ay altı-yeddi min ailə boşanmaq məqsədi ilə məhkəmələrə müraciət edirdi. Qadınlar ərlərindən, kişilər isə arvadlarından imtina edirdilər. Ailə məsuliyyətini çiyinlərindən atmış bu iki zümrə sürətlə cəmiyyətə qoşulur, nəticədə isə pozğunluq, fəsad baş alıb gedirdi.

Hicabın aradan qaldırılması məsələsindən sonra, böyük mərcəyi-təqlid, dahi alim mərhum Ayətullah Şahabadi şah rejimindən qorxmayaraq minbərlər üzərində, ümumi və xüsusi məclislərdə fəryad edirdi: «Rza xan Quranın hicabını qarət etməklə, Gövhərşad məscidinin və imam Rzanın (ə) məqbərəsinin ətrafında hicabsızlıq əleyhinə qiyam edən əhalini qırmaqla yüz iyirmi dörd min peyğəmbərin belini sındırdı».

Bəli, o arif, İslam hökmlərində, fəlsəfədə məharətli müctehid, misilsiz alim olan o haqq aşiqi hicabsızlığı Allah elçilərinin belini qıran bir amil hesab edir.

Qütb çox faydalı «Biz müsəlmanıqmı?» kitabında yazır: «Əlimə keçən sənədlərdən məlum oldu ki, papalardan biri bütün keşiş və kardinalları Vatikana dəvət edir. Onlardan İslamı məhv etmək, din işığını söndürmək üçün Vatikan və məsihiyyətə az xərcə başa gələn bir yol tapmalarını tələb edir. Bu məqsəd üçün komissiyalar təşkil olunur. Mütəxəssislər müxtəlif fikirlər irəli sürürlər. Bütün rəy və fikirlər arasında yalnız bir rəy keşişlər, kardinallar və papanın özü tərəfindən qəbul olunaraq bəyənilir. Həmin rəy bundan ibarət idi: İslamı məhv etmək üçün ən güclü silah, ən az xərc tələb edən proqram müsəlman qadınlarının hicabını əllərindən almaqdır. Bu yolla onları bütün məkanlarda gənclərin ixtiyarına verər və qeyri-qanuni münasibətlərə sürükləyərik».

Bu layihə xainlərin əli ilə həyata keçirildi, qadınların həva-həvəsini, imansız qızların qeyri-normal tələblərini alovlandırdılar. Bununla da İslam ölkələri, İran acınacaqlı vəziyyətə düşdü. Belə ki, dinin məhv olması təhlükəsi gözlənilirdi. Belə bir şəraitdə peyğəmbərlər sülaləsindən, imamlar nəslindən olan şücaət simvolu Xomeyni (r.ə) İranda bir şimşək kimi çaxdı. Öz möhkəm yumruğu ilə biganələrin, yadların sinəsinə vuraraq dini əsarətdən qurtarıb, Quran hicabını müsəlmanlara qaytardı.

Bu ilahi inqilabı qorumaq, bu əzəmət dolu ilahi hərəkatdan doğan dəyərlərin keşiyini çəkmək İslam ümməti üçün vacib bir vəzifədir. Heç bir vəchlə düşmənə bu nuru söndürmək, İran xalqını inqilabdan öncəki vəziyyətinə qaytarmaq icazəsi vermək olmaz. Yalnız bu yolla bu ilahi mədəniyyətin öz ayaqları üzərində möhkəm dayanaraq, onu digər xalqlara sadir etməsi mümkündür.

Bütün qeyd olunanlara nəzər saldıqda, o mütəfəkkir şəhid (Seyyid Qütb) dəfələrlə öz çıxışlarında vurğuladığı «Hicab məhdudiyyət deyil, İslamın keşikçisidir» nəticəsini əldə edirik.

Bəli, hicab minlərlə qadını, kişini, ailəni, cəmiyyəti, xüsusilə də gəncləri minlərlə təhlükədən qoruyur və ailələrin isti ocaqlarının dağılmamasına yardım edir.

Tədqiqatçılar Quranın on dörd ayəsinin hicaba dəlalət etdiyi qənaətindədirlər. Bəzi tədqiqatçılar isə bu ayələrin iyirmi beşə çatdığını söyləyirlər.

Həzrət Əli (ə) oğlu imam Həsənə (ə), onun simasında isə bütün dünya xalqlarına xitab edərək buyurur: «Məhrəm-naməhrəmliyə ciddi şəkildə riayət et. Çünki bu səni və bütün naməhrəm qadınları günaha və günah fikrə düşməkdən qoruyur. Əgər sənin ailənin qadınlarının səndən qeyri bir kişi tanımamalarını istəyirsənsə, bu məsələyə diqqət yetir».("Bihar" c.77, səh.214)

Bir şəxs deyir: «Yağışlı bir gündə həzrət Peyğəmbərlə (s) birgə Bəqi qəbristanlığında əyləşmişdim. Ulağa minmiş bir qadın bizim yanımızdan keçdi. Ulağın ayağı çuxura düşərək qadını yerə atdı. Həzrət Peyğəmbər (s) üzünü çevirdi. Mən dedim: «O özünü şalvarla örtmüşdür». Rəsulullah (s) üç dəfə belə qadınlar üçün Allahdan bağışlanmaq dilədi və buyurdu: «Ey camaat! Bədəninizi daha yaxşı örtün və bu növ geyimlərdən istifadə edin. Öz qadınlarınızı evdən çıxardıqda, bu növ libas geyindirin».("Mizanül-hikmə" c.2, səh.259)

Məqnə, uzun köynək, əba ayə və rəvayətlərdə qadın geyimləri kimi göstərilmişdir.

Qadın özünü Haqqın bəndəsi bilərək, özünü bəndə kimi aparmalıdır. O, həqiqi nemət sahibinin nemətləri üçün Ona şükür etməlidir. Bu şükrün başlıca yolu nemət sahibinin əzəmətini hiss edib, qiyamət gününə inanmaq, Onun bütün göstərişlərinə əməl etməkdir. Yalnız bu yolla özünü, ailəsini, cəmiyyəti hicabsızlığın acı nəticələrindən qoruya bilər.

«Amma kim (qiyamət günü) Rəbbinin hüzurunda durmaqdan qorxmuş və nəfsinə istəyini, şəhvəti qadağan etmişsə, həqiqətən, onun yurdu cənnətdir»("Naziat" 40-41).

Çox təəssüflər olsun ki, bu gün dünyanın dörd bir yanında, bəzi qadınlar öz şəhvani istəklərini tam azad buraxaraq, keçmiş tariximizdə baş verməmiş azğınlıqlar törədirlər. Çox təəssüf hissi ilə deməliyəm ki, bu gün müsəlman ölkələrində yaşayan qadınlar da onları özlərinə örnək hesab edirlər.

Əli (ə) belə qadınlar haqqında buyurur: «Gələcəkdə, qiyamətə yaxın ən pis dövrdə ən pis qadınlar peyda olacaq. Onların xüsusiyyətləri aşağıdakılardan ibarətdir: Hicabsız, lazımi örpəkdən uzaq, öz zinətlərini gözə soxan, dindən çıxmış, fitnəkar, sürətlə (şəhvani) ləzzətlərə tərəf can atan və Allahın haram buyurduqlarını halal hesab edən. Bu xüsusiyyətlərə malik olan qadınlar əbədi olaraq cəhənnəmdə qalacaqlar».("Vəsail" c.14, səh.18)

Yüksək tirajla çap olunan Keyhan qəzetinin bir sayında belə bir dəhşətli məqalə oxudum: «Əlinin (ə) buyruğundakı xüsusiyyətləri özündə tapmış gənc bir qadın qərbin nümayiş etdirdiyi azadlıq nəticəsində ərinin evə gedib-gələn dostları ilə yarıçılpaq şəkildə oturub-durur və daim qadınla-kişinin bir-birinə qarışdığı məclislərdə iştirak edir. Üç yaşlı bir qızı olan bu qadın gənc bir oğlana vurulur və onu ələ keçirmək arzusuna düşür. Dinsiz, şəhvani meyllərə qərq olmuş gənc onu daha çox özünə cəlb edən həmin ailəli qadına deyir: «Bu uşaq bizim aramızda bir maneədir. O aradan götürülməlidir».

Dörd ay bu Allahdan xəbərsiz aşiqlə məşuqun arasında məsum uşaq haqqında mübahisə gedir. Nəhayət, qadın məhəbbət mənbəyi kimi yaradılan analıq şəxsiyyətini əldən verir. Buna səbəb isə, şəhvətin qələbəsi və digərinin ağuşuna atılmaq istəyi idi. Qadın günahsız, nur üzlü uşağı evin hamamına aparıb günahkar əlləri ilə onu boğur. Bu yolla bir neçə dəqiqəlik cinsi ləzzətinin maneəsi aradan qaldırılır. Naməhrəm gənc bir neçə dəqiqəlik kamına çatır; ailəli, iffətsiz qadın bir neçə dəqiqəlik cinsi ləzzət alır. Bununla da, daimi olaraq adını ləkələyir və ərinin ürəyinə əbədi bir dağ çəkir».

Əgər bu qadının əri azacıq qeyrət göstərib arvadını digərlərinin gözündən qorusaydı, bu zaman nə günahsız uşaq öldürülər, nə ailəli qadın əbədi olaraq ləkələnər, nə nadan bir gənc bədbəxt olar, nə də yeni qurulmuş isti bir yuva dağılardı. Bəli, hicab məhdudiyyət deyil, qoruyucudur!

İngiltərənin keçmiş baş nazirlərindən biri məqalələrinin birində yazır: «Mən bir çox dəliliyə səbəb olacaq əməllərə qurşanmaq təhlükəsi ilə qarşılaşmışam. Lakin onlardan birindən çəkinmək üçün çox çalışıram. Bu aldadıcı eşqlə ailə qurmaqdır. Qorxuram küçədə, bazarda bir qızı görərək xoşum gəlsin və onun idealım olduğunu düşünüm».

Dardüşüncəli insanlar yaradılışın pak gövhərini azadlıq adı altında hicabdan məhrum edib, şəhvətinin hər tələbinə «bəli» demək ixtiyarını ona verdilər. Sonra da aldadıcı eşqlə ailə qurmaqdan qaçmaq üçün onu kənara atdılar. Çünki onlar bu qiymətli gövhərin əllərindən çıxaraq, hər an bir naməhrəmin ağuşunda olduğunu müşahidə etdilər.

İsveç yazıçısı və şairə xanım Eliza Mari «Ekspress» qəzetində çap olunan bir məqaləsində Avropa cəmiyyəti haqqında yazır: «Kişilər vəfa və səmimiyyətin nə olduğunu bilmirlər. Onlar, yalnız hiylə ilə qadınları diz çökdürürlər».

Bu xanımın nəzərinə çatdırmaq lazımdır ki, qadınları iffətsizliyə, hicabsızlığa sürüklədikdən, onları azadlıq adı ilə şəhvani istəklərin əsirinə çevirdikdən sonra kişilər onları istədikləri zaman, istədikləri yerdə yarıçılpaq halda görə bildilər. Beləliklə də, öz ailələrinə qarşı olan vəfa və səmimiyyətlərini əldən verib, hiyləgər, məkrli bir şəxsə çevrildilər.

Hicabsızlığın acı nəticələri bir-iki deyil. Onu saymaqla sona yetməz.

Hicabsızlığın təsirindən kişilər öz həyat yoldaşlarından əl çəkir, gənclər şəhvətin doydurulmasının asan olduğunu gördükdə, ailə qurmaqdan boyun qaçıraraq namus ovuna çıxırlar. Qərbin təlqin etdiyi ailə quruluşu və onları yamsılayan şərq ailəsi, beləcə, dağılaraq cəmiyyətdə meşəyə bənzər bir vəziyyət yaradır.

Xanım Eliza Mari məqaləsinin digər bir hissəsində yazır: «Hal-hazırda İsveçin hər bir yanında ərə getmək arzusunda olan gözəl qızlar çoxdur. Lakin onlar məcburi şəkildə kişilərlə dostluq edirlər».

Bəli, ailə qurmaq intizarındadırlar, lakin özlərinə münasib həyat yoldaşı tapa bilmirlər. Çünki gənclər qadınlardan istədikləri şəkildə, asanlıqla istifadə edə bildikləri üçün ailə qurmağa ehtiyac duymurlar. Bundan başqa, bir çox ailəli kişilər də öz cinsi istəklərini istədikləri kimi doydurmaq üçün həyat yoldaşlarını boşayırlar.

Xanım Eliza Mari yazır: «Mən qızlara tövsiyə edirəm ki, ailə qurmazdan öncə heç bir kişi ilə əlaqə yaratmasınlar».

Bu necə də mühüm bir tövsiyədir! Lakin qadının dünyadakı vəziyyəti və qərb cəmiyyətində kişinin məsuliyyətsizliyi ilə bir araya sığmır.

Dünya ictimaiyyəti ideal bir cəmiyyətdə yaşamaq istəyirsə, İslamın qadınla bağlı insani, fitri və şəri qayda-qanunlarını həyata keçirməlidir. Bütün bu qanunların önündə olan qadın örtüyünü ona qaytarmalı, bununla da, onun ismət, həya və iffətini özünə verməlidir. Əks təqdirdə, bütün bu fəsadın dərmanı tapılmayacaq.

Qərbin qadına rəva qıldığı zülmün tarixdə misli yoxdur. Onlar qadının bütün meylini işvəgərliyə, kişiləri azdırmağa, özlərini küçədə, bazarda nümayiş etdirməyə sövq etmişlər. Onu şəhvət vasitəsinə çevirmiş və bu yolla ondan pul qazanmaq, şəhvəti doydurmaq üçün istifadə etmişlər.

Əli (ə) «Nəhcül-bəlağə»də buyurur: «Heyvanların bütün səyi qarınları, yırtıcıların bütün səyi digərləri ilə düşmənçilik etmək, qadınların bütün səyi isə dünya bəzək-düzəyi və fəsad üçündür. Allahın əmrlərinə tabe olan, səmimi və Allahdan qorxanlar, yalnız mömin kişi və qadınlardır».(Nəhcül-Bəlağənin şərhi, ibni Əbil Hədid c.9, bölüm: 153, səh.160)

İmam Hüseyn (ə) döyüş meydanına getməzdən öncə həzrət Zeynəbə (s) buyurdu: «Qadınların bütün zinət əşyalarını topla. Mən şəhid olduqdan sonra düşmən xeymələrə tərəf gəldikdə, bunları onlara tərəf atın. O dünyapərəstlərin başı zinət əşyalarını toplamağa qarışdıqda, siz əmniyyəti olan bir yerdə sığınacaq tapın ki, naməhrəm gözündən uzaq olasınız».

Tarixi mənbələrdə qeyd olunduğuna görə, Yezid çubuqla imam Hüseynin (ə) dodağına, dişlərinə vurduqda, onun sarayında yaşayan bir kəniz yuxuda həzrət Zəhranın (s) Yeziddən qəmli-qüssəli bir vəziyyətdə şikayətləndiyini görür. Qorxu və iztirab içində yuxudan ayılan kəniz, başıaçıq vəziyyətdə özünü Yezidin məclisinə atır və qışqırmağa başlayır. Kənizi bu vəziyyətdə görən Yezid öz əbasını onun başına atır və naməhrəmlərin iştirak etdiyi bir məclisə bu şəkildə gəldiyi üçün əsəbiləşir.

Çox maraqlıdır ki, dinsiz, şərabxor, itbaz, meymunbaz Yezid öz kənizinin naməhrəm qarşısına başıaçıq çıxmasına dözməyərək, onu öz əbası ilə örtüb məclisdən uzaqlaşdırır. Lakin bəzi kişilər öz namuslarını qorumaq üçün heç bir qeyrət göstərmirlər. Onu yarıçılpaq şəkildə özləri ilə gəzdirir və müxtəlif yerlərə göndərirlər.

Həzrət Peyğəmbər (s) qeyrət haqqında buyurur: «Qeyrətli olmaq imandandır»;("Mizanül-hikmə" c.7, səh.357-358) «Həqiqətən, Allah qeyrətlidir. Hər bir qeyrət sahibini də sevir. Zahiri və batini çirkinlikləri haram etməsi Onun qeyrətindən doğur».(Həmin mənbəə)

Hicabsızlıq saysız fəsadlarla nəticələnən çirkin bir işdir. Hicabsızlığın haram olunması Allahın qeyrətindən doğur. Xoş o şəxsin halına ki, Haqdan dərs alıb öz namusunu qoruyaraq, qeyrət nümayiş etdirir.

Kişi və qadın küçədə, bazarda, ictimai yerlərdə, elm və təhsil mərkəzlərində, xarici səfərlərdə bir-biri ilə qarşılaşmaq məcburiyyətində olduqlarına görə, onların fikir və ruhi sağlamlıqlarının qorunması üçün Quranda qadınlarla bağlı bir, hər iki cinslə bağlı isə digər bir vacib göstəriş verilmişdir.

Qadınlar barədə buyurulur: «Ya Peyğəmbər! Zövcələrinə, qızlarına və möminlərin övrətlərinə de ki, çarşablarını örtsünlər. Bu onların tanınması və onlara əziyyət verilməməsi üçün daha münasibdir. Allah bağışlayan və rəhm edəndir»("Əhzab" 59).

Hər iki cins haqqında isə buyurulur: «(Ya Məhəmməd!) Mömin kişilərə de ki, gözlərini haram edilmiş şeylərdən çevirsinlər, ayıb yerlərini qorusunlar. Bu onlar üçün daha yaxşıdır. Şübhəsiz ki, Allah onların nə etdiklərindən xəbərdardır»;("Nur" 30) «Mömin qadınlara da de ki, gözlərini haram buyurulmuş şeylərdən çevirsinlər, ayıb yerlərini qorusunlar».("Nur" 31)

İmam Sadiq (ə) buyurur: «İsa (ə) səhabələrinə dedi: «Çirkin baxışlardan çəkinin. Çünki bu baxışlar insan qəlbində günaha meyl toxumunu əkir. Bu baxış, sahibi üçün fitnə törədir. Xoş o şəxsin halına ki, baxışı gözündə yox, qəlbindədir».("Bihar" c.78, səh.284)

Əli (ə) buyurur: «Bədəndə gözdən naşükür bir şey yoxdur. Onu istəklərindən məhrum edin. Çünki o sizi Allahdan uzaqlaşdırır».("Bihar" c.104, səh.36)

Rəsuli-əkrəm (s) buyurur: «Hər bir üzvün özünəməxsus zinası var. Gözün də zinası naməhrəmə baxmaqdır».(Həmin mənbəə)

Quranın buyruğuna əsasən, Şüeybin qızı Musa (ə) haqqında atasına dedi: «Atacan! Onu muzdla çoban tut, çünki bu güclü və etibarlı adam (indiyə qədər) muzdla tutduqlarının ən yaxşısıdır»("Qəsəs" 26).

Şüeyb cavabında deyir: «Bəli qızım, o güclü, qüvvətlidir. Bunun daşı kənara çəkməsindən bildin. Bəs etibarlı olduğunu haradan bildin?» Qız dedi: «Ata, onun qarşısında evə tərəf gəlirdim. Mənə dedi ki, arxamca gəl. Əgər yolu səhv getsəm, mənə de. Biz qadınları arxadan öz baxışlarımızla müşayiət edən şəxslərdən deyilik».("Bihar" c.13, səh.32)

Peyğəmbər (s) buyurur: «Gözlərini haramla dolduran şəxsin gözü qiyamət günü Haqq-təala tərəfindən odla doldurulacaq. Əlbəttə, əgər tövbə edərək Allaha tərəf qayıtmazsa».("Mizanül-hikmə" c.10, səh.78)

Rəsulullah (s) Allah-təaladan nəql edir: «Haram baxış İblisin zəhərli oxlarından biridir. Yalnız Mənə görə gözlərini naməhrəmdən qoruyan şəxsə bunun əvəzində elə bir iman verəcəyəm ki, onun ləzzətini qəlbində duyacaqdır».("Mizanül-hikmə" c.10, səh.78)

Hidayət və səadət qaynağı, dünya və axirət xeyrinin qarantı olan Allah kitabı qadına məhrəm olanları bir ayədə tanıtdırır. Bununla da qadınlara kimin qarşısında azad, kimin qarşısında isə zinətlərini örtməli olduqlarını aydınlaşdırır: «…Öz-özlüyündə görünən (əl, üz istisna olmaqla) zinətlərini (zinət yerləri olan boyun, boğaz, qol, ayaq və s.) naməhrəmə göstərməsinlər; baş örtüklərini yaxalarının üstünə çəksinlər; zinət yerlərini ərlərindən, yaxud öz atalarından, yaxud ərlərinin atalarından, yaxud öz oğullarından, yaxud ərlərinin oğullarından, yaxud öz qardaşlarından, yaxud qardaşlarının oğullarından, yaxud bacılarının oğullarından, yaxud öz (müsəlman) qadınlarından, yaxud sahib olduqları cariyələrdən, yaxud kişiliyi olmayan xidmətçilərdən, yaxud qadınların məhrəm yerlərini hələ anlamayan uşaqlardan başqasına göstərməsinlər; gizlətdikləri bəzək əşyalarını göstərmək üçün ayaqlarını (yerə və ya bir-birinə) vurmasınlar. Ey möminlər! Hamınız Allaha tövbə edin ki, bəlkə, nicat tapasınız»("Nur" 31).

Müsəlman qadınlar, Məhəmməd (s) ümmətinin qızları öz dünya və axirət mənfəətlərinə görə Haqq göstərişlərinə boyun əyməli, qeyrətli kişilər isə, İslam örtüyü ilə öz namuslarını həva-həvəs kölələrinin təcavüzündən qorumalıdırlar. Onlar öz xanımlarının yalnız onlara məxsusluğunu və digərlərinin onların gözəlliyindən ləzzət almalarının qeyrətsizlik olduğunu bilməlidirlər.