Ayətullah Hacı Şeyx Əhməd Sabiri Həmədani 1302-ci ildə (=1924) Həmədanın ətraf kəndlərindən biri olan Böyükabad kəndində dünyaya gəlmişdir. Öz ibtidai təhsilini kəndin mollasının yanında öyrənmiş, 1319-cu ildə isə təhsilini davam etdirmək üçün Həmədan şəhərinə gələrək "Axund” adına elmiyyə hövzəsində dini təhsillə məşğul olmuşdur. Bu şəhərdə yaşadığı ilk vaxtlarda müttəfiq qüvvələrin Həmədana daxil olması və Rzaxanın İrandan çıxması nəticəsində qəhətlik yarandı və əmin-amanlıq aradan getdi. Məhz bundan yaranan məişət çətinliyi səbəb oldu ki, o alicənab şəxsiyyət dəfələrlə təhsildən geri çəkilmək fikrinə düşsün və öz elinə-obasına qayıtsın. Ancaq Allah təaladan kömək istəyərək öz dərs və bəhslərini səbirlə davam etdirdi. Hövzənin ümumi səth dərslərini hövzə müəllimlərindən olan Hacı Mirza Məhəmməd Əli Damğani, Hacı Mirza Əbulqasim Rəbbani, Hacı Şeyx Mirza Əsədullah Höccət, Hacı Şeyx Əli Ənsari, Hacı Şeyx Məhəmməd Hüseyn Bəhari, Hacı Şeyx Mustafa Haşimi və s. kimi böyük alimlərin hüzurunda sona çatdırdı və 1325-ci ildə təhsilini təkmilləşdirmək məqsədi ilə Müqəddəs Qum şəhərinə gəldi. Bu şəhərdə Hacı Seyyid Əhməd Xonsari, Hacı Seyyid Məhəmməd Mühəqqiq Damad, Hacı Seyyid Məhəmməd Höccət Kuhkəməri, Hacı Ağayi Sultani Burucerdi, "Əl-mizan” təfsirinin müəllifi Hacı Seyyid Məhəmməd Hüseyn Təbatəbai kimi böyük şəxsiyyətlərin dərslərindən faydalanmış və Ayətullah Burucerdi, İmam Xomeyni və Gülpayiqani kimi mərcəyi-təqlidlərin şərif hüzurlarından istifadə etmişdir. Bununla eyni zamanda, hövzənin təhsil sisteminə uyğun olaraq tərdislə də məşğul olmuşdur.

1343-cü ildə İstanbulda yaşayan iranlılardan bir qrupunun iranlı bir mübəlliğin oraya göndərilməsi barədəki istəklərinə əsasən, hörmətli müəllif Ayətullah Gülpayiqaninin tərəfindən Türkiyəyə göndərildi və İstanbulun şiə məscidlərində cümə və camaat namazlarına imamət etməyə başladı, sair şəhərlərdə məscid tikintisinə, təbliğə, təlifə və müxtəlif iclaslar təşkil etməkdə şiələrə lazımi köməkliklər etməyə başladı.

1351-ci ildə İran dövlətinin mübəlliğlərin şiə məscidlərində təbliğat işi aparmaqla müxalifəti nəticəsində Türkiyədə səkkiz il məşğul olduqdan sonra İrana qayıtdı və 1357-ci ilə qədər bir neçə dəfə Ayətullah Gülpayiqaninin tərəfindən dini elmiyyə hövzələrinə nəzarət etmək və din alimləri ilə görüşmək üçün Hindistana və Suriyaya səfər etmişdir.

1357-ci ildə o böyük mərcəyi-təqlidin tərəfindən Londonda "Məcməi-cahaniye-islam” təşkilatına nəzarət etdiyi vaxtlar İmam Xomeyninin Fransaya gəlişi zamanına təsadüf edirdi. İmam Xomeyni ilə Türkiyədə sürgündə olarkən məktub vasitəsi ilə əlaqə saxlayırdı. Bu zaman Ayətullah Gülpaqyiqaninin göstərişi ilə Parisə getdi və İmam Xomeyninin Fransanın Nofel Loşatoya gəldiyi ilk günlərdə onunla görüşüb təmas tutdu, Ayətullah Gülpayiqaninin salamını ona çatdırmaqla yanaşı, İmam Xomeyninin də sağlamlıq xəbərini Ayətullah Gülpayiqaniyə çatdırdı və yenidən Londona qayıtdı. İngiltərəyə qayıdandan sonra Londonda yaşayan müsəlmanlar tərəfindən İmam Xomeyniyə lazımi ehtiram göstərmək barəsində Fransanın prezidentinə teleqraf göndərdi və bir müddətdən sonra İrana qayıtdı.

1358-ci ildə Avstraliyaya səfər etdi və Sidneyin böyük universitetində çıxış edərək İmam Xomeyninin əndişələrini, ideallarını və inqilabın məramını bəyan etdi. Qayıdarkən Çində, Yaponiyada qısa müddətdə olmuş və orada müsəlmanların vəziyyəti ilə tanış olduqdan sonra İrana qayıtdı və hövzədəki fəaliyyətlərini davam etdirməyə başladı.

1362-ci ildə ikinci dəfə olaraq Türkiyəyə getdi. Onun bu ölkədəki ikinci iqaməti altı il çəkdi. O, bu dəfə camaat və cümə namazlarına imamət edərkən sünnü, şiə, türk və fas dilli xalqların onun məclislərində iştirak edirdi. 1368-ci ildə bir cümə namazında 16 nəfər küveytli müsəlmanın Ərəbistanda edam edilməsini qeyd edərək Səudiyyə cəlladlarının cinayətlərini ifşa etdiyi üçün, habelə Osmanlı türklərinin mübarizələrini bəyan etdiyi üçün Ərəbistan məqamlarının dəxaləti və Türkiyə polisinin tərəfindən tutuldu və ölkədən çıxarıldı və sərhəddin bu tərəfində Azərbaycan alimləri tərəfindən qarşılandı.

Ayətullah Həmədani İrana qayıtdıqdan bir müddət sonra Avropa müsəlmanları ilə görüş keçirmək üçün İnqilab rəhbərinin tərəfindən Almaniya, İspaniya, İtaliya, Belçika, Hollandiyaya səfər etdi və bir il sonra Həmədan əhalisi tərəfindən Xübrəqan məclisinə üzv seçildi. İki il öncəyə qədər İnqilabın Rəhbərinin Azərbaycan Respublikasında nümayəndəsi olmuşdur.

Bu fəzilətli alimin yazdığı əsərlər aşağıdakılardan ibarətdir:

1-”Əl-hidayətu ila mən ləhul-vilayə” (Mərhum Ayətullah Gülpayiqaninin dərslərinin təqriri);

2-”Nüxbətul-işarat fi əhkamil-xiyarat” (Mərhum Ayətullah Gülpayiqaninin dərslərinin təqriri, ərəbcə);

3-”Kitabül-həcc" (Mərhum Ayətullah Gülpayiqaninin dərslərinin təqriri, ərəbcə); iki cildi çapdan çıxmışdır.

4-”Əttəriqul-məsluk fi hökmi libasil-məşkuk” (Mərhum Ayətullah Burucerdinin dərslərinin təqriri, ərəbcə);

5-”Kitabus-salat” və "Risalətun fil-məfahim” (Mərhum Ayətullah Burucerdinin dərslərinin təqriri, ərəbcə);

6-”Qaidətu la zərər” (Mərhum Seyyid Mühəqqiq Damadın dərslərinin təqriri, ərəbcə);

7-”Risalətun fil fərqi bəynəl-hökmi vəl-həqqi” (İnqilabın dahi rəhbəri İmam Xomeyninin dərslərinin təqriri);

8-”Əl-Məhdi, əla lisanil-Hüseyn” (ərəbcə);

9-”Ədəbül-Hüseyn” (ərəbcə və dəfələrlə çap olunmuşdur);

10-”Nəsayihül-abai lil-əbna” (ərəbcə);

11-”Əs-səbinə fi fəzaili Əmiril-möminin” əsərinin farscaya tərcüməsi; (Bu kitab Azərbaycan dilində kilil əlifbası ilə də çap olunmuşdur);

12-”Tubal-əxbar” (ərəbcə);

13-”Əz Feyziyyə, ta Feyziyyə”;

14-”Sazəndegihayi-İmam Hüseyn (əleyhissalam) (Bu əlinizdəki kitabdır);

15-”Müdərris Mazandarani və bir sıra alimlərin həyatı”;

16-”İslamda Cəfəri məzhəbi və İmam Sadiq (əleyhissalam)-ın buyurduqları” (Bu, Azərbaycan dilində də tərcümə və nəşr edilmişdir);

17-”Mühəmməd və rəhbərlər”;

18-”İslamda rəhbər və rəhbərlik”;

19-”Bilal Həbəşinin həyatı”;

20-”Müsnədül-imam Əmirul-muminin fima yəntəhi iləl-imam (əleyhissalam);

21-İslamda İmam Sadiq (əleyhissalamın) şəxsiyyəti”;

22-”İslamda Əhli-beyt yolu” (Bu kitab da Azərbaycan dilinə tərcümə edilmişdir);

23-”Qazi Əbdülcəbbar Əsədəbadi Həmədaninin həyatı”;

24-”Şəhidlər günü” (Azərbaycanda çap olunmuşdur);

25-”Həmədanın müfəssəl tarixi”, iki cilddə.

İnsanın öz pak niyyətlərinə çatmasına kömək edən Ulu Tanrı nəhayətsiz minnətdarlıqlara layiqdir ki, ona həyatın enişli-yoxuşlu yollarında doğru-düzgün bilik öyrədən qayğıkeş yolgöstərənlər müəyyən etmişdir. Onun elçisinə hər sözdən və bəyandan üstün olan çoxlu salamlar olsun ki, öz vücudunun şamını insanların təlim-tərbiyəsi yolunda əritmiş, onların solğun və ölgün ürəklərini hikmət dolu sözləri ilə əzizləyib oxşamış, yaradılışın ən yüksək məqsədini bütün əsrlərdə, bütün təbəqələrdən olan insanlara aydınlaşdırmışdır.

Cəmiyyətin parlaq çıraqları, uzaqgörən maarifçiləri, dərin bilikli, dünyagörüşlü və azad fikirli, pak və çirkaba bulaşmamış bir qrup rəhbərlərindən ibarət olan Həzrət Mühəmmədin pak ocağı və xanədanı, əgər onun vəfatından sonra çirkli əllər və şeytani sistemlər onların rəhbərliyinə, insani rəftarına mane olmasaydılar, bu gün bəşəriyyətin həyatı başqa şəkildə, insanların təlim-tərbiyəsinin səviyyəsi isə daha üstün olardı.

O qrup adamlara nifrətlər olsun ki, öz alçaq dünyəvi arzularına çatmaq, rəyasət və hökmranlıq taxtına, qüdrət və sərvət sarayına sahib olmaq üçün bu nurlu çıraqları söndürmüş, cəmiyyətin rəhbərliyini buna heç bir ləyaqəti olmayan savadsızların və ağılsızların əllərinə tapşırmışlar. Ən heyrət doğuran cəhət budur ki, xalqın bir hissəsi də, həmin əlləri öpmüş, onları hərarətlə sıxmışdır. Halbuki, onlar özlərinin bütün qüvvəsini o əlləri kəsmək və yox etmək üçün səfərbər etməli idilər.

Bəli, İslam Peyğəmbərinin yadigarı, inqilabın ən böyük şəxsiyyəti, azadlıqsevənlərin sərvəri Hüseyn ibni Əlin (əleyhissalam)-ın pak və qüdrətli əli idi ki, o əlləri lərzəyə sala, sitəm sarayını viran edə bildi, fədakarlığın dəyərli nişanını və hər nişandan daha üstün olan şəhidlik nişanını "İnqilab Məktəbi” adı ilə əbədi olaraq öz əlində saxlaya bildi. Buna görə hər ilin müəyyən günlərində o qəhrəmanlığı və fədakarlığı yad etmək üçün düşüncələrdə bir oyanış yaranır və azadlıq sevənlərin fəryadı və naləsi eşidilir.

Lakin unutmaq olmaz ki, dünyanın azad insanlarının rəhbəri Hüseyn ibni Əli (əleyhissalam)-ın yalnız zülmkarların və işğalçıların zülm sarayını uçurmaq üçün qüdrətli əli və mükəmməl proqramı var idi. Onun eyni zamanda insanların təlim-tərbiyəsi, əhrimənin, şər qüvvələrin həva-həvəs çəngəlindən asimani mələyin və insanın pak ruhunun azad edilməsi, həyat hadisələrinə diqqət göstərmək, Allahın bəndələrindən olan kasıblara kömək etmək barədə də yaxşı söhbətləri, dəyərli sözləri və ürəyəyatan hərəkətləri vardır ki, onları bilmək və onlardan faydalanmaq, onun mərdanəliyi və azadlıqsevərliyi qaydalarının ardıcılı olmaq kimi, insana xoşbəxtlik, şadlıq və uğurlar bəxş edir, əzginliyi və pərişanlığı aradan qaldırır, xalqın başıucalığını və qürurunu artırır. Məhz bu səbəbə görə idi ki, Mustafa və Murtəzanın (onların hər ikisinin pak ruhlarına çoxlu salamlar olsun) yadigarı Fatimeyi-Zəhranın möhtərəm övladı, cəsurların sərkərdəsi, fədakarların rəhbəri Həzrət İmam Hüseyn (əleyhissalam)-ın buyurduqlarını, keçmiş müəlliflərin yazdıqlarından, imkan daxilində toplamağa həvəs göstərdim, o Həzrətin sözlərini toplamaq əsnasında o kitabın rəvayətlərindən əxlaqi və insani təlim baxımından maraqlı olanların bir qismini bu kiçik məcmuədə cəm edərək ərəb dilindən fars dilinə çevirdim ki, o Həzrətin bütün ardıcılları cəsurların rəhbərinin–İmam Hüseyn (əleyhissalam)-ın psixoloji və əxlaqi təlimlərindən bəhrələnsinlər, özlərini yenidən qursunlar, söz-söhbət məclislərində də, o böyük şəxsiyyətin digər atəşin sözləri ilə olduğu kimi, xalqı bu cür bilməli şeylərlə də aşina etsinlər.

Şəhidlərin seyyidi İmam Hüseyn (əleyhissalam)-ın dərin mənalı sözlərinin tərtibinə və tənziminə başlamazdan əvvəl, o Həzrətin ibrətamiz rəftarı və əməllərindən bəzi nümunələri oxucuların nəzərinə çatdırıram ki, şəhidlər sərvərinin əxlaq, yoxsullara əl tutmaq, onlara mehribanlıq göstərmək sahələrində, qiyam, zülm və zülmkarlığa qarşı mübarizə, şəhidliyi, fədakarlığı, daha böyük rəhbər kimi digər insani keyfiyyətləri ilə də tanıyaq.

İmamın qanlı döyüşü və qırmızı qiyamı elə parlaq və gözqamaşdırıcı oldu ki, onun digər misilsiz fəzilətlərini və ləyaqətlərini kölgədə qoydu.

Ancaq bu o demək deyildir ki, şəhidlərin seyyidi digər əxlaqi və mənəvi kamilliklərində və fəzilətlərində, qəhrəmanlığı və fədakarlığı kimi, üstün deyildi. Əksinə, Əliyyibni Əbi Talib (əleyhissalam)-ın böyük övladının qanlı şəhadətinin təsiri, fədakarlığın ölçüsü o qədər qüvvətli və vüsətli idi ki, misilsiz şəxsiyyətinin geniş asimanında onun işıqlı insani kamilliklərinin, başqa sahələrə nisbətən, parlaqlığını azaltdı və bəzən isə gözəgörünməz etdi. Ancaq bir qədər diqqətlə nəzər saldıqda onlarda elə gözəlliklərə rast gəlirik ki, hər biri bir dünya söz və bəyan günəşidir.

Əgər ixtisar yolu ilə getmək məcburiyyəti olmasaydı, biz adi insanların nəzərindən çox uzaq olan o parlaq nöqtələrin çoxunu burada oxuculara təqdim edərdik.