İmam Əli əleyhis-salamın (dünyanın məzəmməti və vəfasızlığı haqda) xütbələrindəndir.

Ey camaat! Siz bu dünyada ölümlərin oxlarını atdığı hədəfsiniz (müxtəlif növ ölümlər: xəstəlik, qətl, yanğın, batmaq, quyuya düşmək, uçqunun altında qalmaq və sair buna oxşarlar sizi məhv etməyə hazırdırlar). Hər içiləndə boğaza sıçrayan bir su vardır. Hər loğmada boğazda ilişən bir sümük vardır. Dünyada bir neməti əldən verməmiş başqa bir nemətə yiyələnə bilməzsiniz.(Ba؛qa ləzzətli xِrəklərə gِz yummadan ləziz bir xِrəkdən bəhrələnə bilməz. Bədənindən bir paltarı çıxarmamı؛ ba؛qa bir paltar geyinməz. Bir evdən çıxmadan ba؛qa bir evdə məskunla؛maz. ) (Həmçinin) sizin uzun ömürlülərinizin (yalnız yaşı çox olanın deyil, hələ ömrü qalan gəncin və ya qocanın) ömrünün, həyatının bir günü məhv olmadan ömrünə (yeni) bir gün verilməz.(Xülasə, hər biri çoxlu dərd, kədər, bəla ilə qarı؛mı؛ dünyəvi ləzzətlər bir kimsə üçün yığılmaz. Deməli, onlara ürək bağlayıb o dünyanın əbədi ləzzətinə gِz yüman nadan və ziyana dü؛əndir. )Əvvəlki gün yediyi aradan getmədən çox yemək yeyən üçün yeni bir ləzzət gətirməz.(Tarixçilər arasında İmam əleyhis-salamın bu sِzləri buyurduğu tarix barədə fikir ayrılığı var. Bəziləri bu sِzlərin Kufə yaxınlığında, qərbdə, səhra tərəfdə yerlə؛ən Qadisiyyədəki dِyü؛lə əlaqədar deyildiyini bildirirlər. Bu dِyü؛ hicrətin on dِrdüncü ilində olmu؛dur. ضmər ِzünün dِyü؛ə getməsi haqda müsəlmanlarla məsləhətlə؛dikdə İmam əleyhis-salam onu bu i؛dən çəkindirdi. Sonra Sə’d ibn Əbi Vəqqası qo؛una ba؛çı təyin etdi və o, yeddi min nəfərlik qo؛unla dِyü؛ meydanına daxil oldu. İran ؛ahı Yəzdigərd də Rüstəm Fərruxzadı çoxsaylı qo؛unla birgə onunla dِyü؛ə gِndərdi. Nəhayət, İslam qo؛unu qələbə çaldı və Rüstəmi çoxlu əsgərlər ilə birgə qətlə yetirərək zəfər qazandı. Bundan sonra müsəlmanlar və Sə’d Mədainə doğru gedərkən Kəsra eyvanına daxil oldular. Orada olanları qarət etdilər və Yəzdigərd oradan qaçdı. Bəzi tarixçilərə gِrə isə bu, Həmədan yaxınlığındakı Nəhavənd dِyü؛ü ilə əlaqədar deyilmi؛dir. Bu dِyü؛ün qısa məzmunu belədir: İran ؛ahı Yəzdigərd İslam ordusuna qar؛ı dِyü؛mək üçün Firuzanın sərkərdəliyi altında Nəhavənd ؛əhərinə çoxlu qo؛un topladı. Həmin vaxt Kufənin hakimi olan Əmmar Yasir bunu bildikdə ضmərə məktub yazaraq xəbər çatdırdı. ضmər səhabələri toplayaraq ِzünün dِyü؛ə getməyi barədə onlarla məsləhətlə؛di. Hər kəs ِz fikrini, münasibətini bildirdi. Osman dedi ki, ھam, Yəmən, Məkkə, Mədinə, Kufə və Bəsrənin bütün müsəlmanlarına dِyü؛ə hazır olmaları üçün məktub yaz və ِzün də onlarla birgə hərəkət et. Əmirəl-mِminin əleyhis-salam isə buyurdu ki, Mədinədən çıxmağın məsləhət deyil. اünki bu ؛əhər məmləkətin mərkəzi və İslamın paytaxtıdır. ھamdan qo؛un istəməyin də məsləhət deyil. اətinliklə ələ keçirilmi؛ ؛əhərin qo؛unsuz qalması düzgün deyil. Məbada Rum pad؛ahı Herakl bundan xəbər tutsun və pusqudan çıxaraq yenidən oranı tutsun. ضmər dedi: «Ya Əli, bəs gِstəri؛in nədir?» Buyurdu: «Fikrim budur ki, sən Mədinədə qalasan və igid bir insanı İslam ordusuna sərkərdə təyin edərək iranlılarla dِyü؛ə gِndərəsən. Əgər məğlub olsalar, sən ِz yerində qalaraq ikinci dəfə qo؛un toplayıb gِndərərəsən. İslam qo؛ununa rəhbərliyə Nِ’man ibn Məqrən layiqdir.» ضmər bu fikri qəbul edərək Bəsrədə olan Nِ’mana məktub yazdı və onu İslam qo؛ununun rəhbəri kimi iranlılarla dِyü؛ə getməyə məmur etdi. Nِ’man məktubu oxuduqdan sonra otuz min nəfərdən artıq qo؛unla Nəhavəndə yola dü؛dü. اox ağır dِyü؛dən sonra nəhayət, qələbə müsəlmanlara nəsib oldu və onlar bu dِyü؛ü «fəthul-futuh» adlandırdılar. Yəzdigərd isə qaçdı.» Xülasə, buradakı sِzlər, ضmərin məsləhətlə؛diyi vaxt İmam əleyhis-salamın buyurduğu sِzlərdir.)Bir nişanə və izi aradan getməmiş onun başqa bir nişanə və izi yaranmaz. Təzəsi köhnəlməmiş onun üçün heç nə təzələnməz (məsələn, vüqar, səbr və helm qazanmaq üçün gənclik şadlığı itirilir). Onun üçün bir salxım bitməz, biçilən aradan getməmiş (bir əkin biçilməmiş, başqa əkin yaranmaz. Ata-anaları bu dünyadan getməmiş övladları onların yerlərində əyləşməzlər). Köklər olub keçiblər (ata-analar ölüblər) və biz budaqlarıq. (Onların övladlarıyıq.) Budaq kökü getdikdən sonra necə qala bilər?(Qur’ani-Kərimin Nur surəsinin 55-ci ayəsində buyurulur:وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا Allah aranızdan iman gətirib yax؛ı i؛lər gِrənlərə Onlardan əvvəl İsrail ِvladını Misir və ھam torpağında hakim etdiyi kimi onları ka¬firlərin torpaqlarına və ؛əhərlərinə hakim edəcəyini vəd vermi؛dir. Onlar üçün bəyənilmi؛ və seçilmi؛ dini mِhkəmləndirəcəyini vəd buyurmu؛dur. Kafirlərdən olan xof və qorxudan sonra onlara əmin-amanlıq, rahatlıq əta edəcəkdir. )

Elə bir bidət (dində olmayan bir şeyin dində yaradılması) yaranmayıb ki, onun səbəbinə bir sünnə (Həzrət Peyğəmbərin yol və üslubu) aradan götürülmüş olmasın. Belə isə bidətdən çəkinin və işıqlı yola qədəm qoyun (Həzrət Peyğəmbər səlləllahu əleyhi və alihin yolu ilə gedin. Çünki Həzrət Peyğəmbərin zamanında olan) köhnə işlər işlərin ən yaxşısıdır, yeni bidətlər isə ən pis şeylərdir. (Şəriətə zidd olduğuna görə hərc-mərclik, fəsad və çox pozğunluğa səbəb olar.)