Əli ibni Asim deyir:İmam Həsən Əsgərinin(ə) yanına gəl! Onun yanına getdim. O mənə buyurdu: Ey Əli ibni Asim aşağıya bax! Sən durduğun yerdə çoxlu peyğəmbər və imamlar oturublar.

Öz-özümə dedim: Ey kaş bu səhnəni görərdim.

İmam Mənim fikrimi başa düşüb dedi: Mənim yanıma gəl! Onun yanına yaxınlaşdım. Əlini üzümə çəkdi. Bəsirət gözlərim açıldı. Elə bu zaman bir neçə qədəm və sifətlər gördüm. İmam buyurdu: Bu Adəm peyğəmbərin qədəmi və oturduğu yerdir. Bundan sonra aşağıdakı qeyd etdiyim adları çəkib, surətlərini mənə göstərdi: Habil(ə), Şeys, Nuh(ə), Qeydar, Məhlail, Yarə, İdris(ə), Sam, Ərfəxşəd, Hud(ə), Saleh(ə), Loğman, İshaq(ə), Yəqub(ə), Yusif(ə), Şüeyb(ə), Musa(ə), Yuşe ibni Nun(ə), Talut, Davud(ə), Süleyman(ə), Xızır, Danyal(ə), Kilab, Qüsəyy, Ədnan, Əbdümənaf, Əbdülmütəllib və Abdullah. Bu isə bizim Peyğəmbərimiz Mühəmmədin(s) surətidir. Bu isə Əlinin(ə) və bunlarda ondan sonra olan İmam Məhdiyə kimi İmamların surətləridir. Sonra buyurdu: Allah dininin bu əsərlərinə yaxşı bax. Bunlar da şəkk edib onları inkar edən Allahın vücudunda şəkk edib, onu inkar edir. Sonra buyurdu: Ey Əli ibni Asim! Gözlərini yum! Gözlərimi yumdum və bir daha o səhnəni görmədim. (Biharul-Ənvar, 50-ci cild, səh.185. )

Əbu Haşim deyir: İmam Həsən Əsgəri(ə) yazı yazırdı, mən onun yanına getdim. Namaz vaxtı oldu. İmam qələmi buraxıb namaza hazırlaşmağa başladı. Qələm isə öz-özünə yazırdı. Səhifənin axırına çatdı. Mən bunu gördukdə səcdə etdim.

İmam Namazı qurtardıqdan sonra qələmi əlinə aldı. (Məşariqul-ənvar. Biharul-Ənvar, 50-ci cild, səh. 304. )

İshaq ibni Dəyyan deyir: İmam Həsən Əsgəri öz əshab və şiələrinə xəbər göndərib, buyururdu: Filan yerə gedib, filan axşam, filan evdə məni gözləyin, mən orada olacağam. Bu iş bir halda idi ki, zindanın gözətçiləri gözətçilik edirdilər. Gözətçilər hər beş gündən dəyişilirdilər. Onlara əmr verilirdi ki, yaxşı gözətçilik etsinlər. (Üyunul-Möcizat. Biharul-Ənvar, 50-ci cild, səh. 304. )

Mühəmməd ibni ibrahim deyir: bizim yaşayışımız çox çətinləşdi. Atam dedi: Gəl o kişinin (İmam Həsən Əsgərinin(ə)) yanına gedək, onun tərifini çox eşitmişəm.

Dedim: Onu tanıyırsan?

Atam dedi: Onu tanımıram və onu bir dəfə də olsun görməmişəm. İkimizdə ona tərəf getdik. Yarıyolda atam mənə dedi: 500 dirhəmə ehtiyacım var. Əgər bu pulu mənə versə, 200dirhəminə ulağ alıb, 100 dirhəminə isə paltar alıb, dağa gedərdim.

İmamın evinə yetişdikdə onun qulamı gəlib, dedi: Əli ibni İbrahim oğlu Mühəmməd ilə buyursunlar. Biz içəri girib, salam verdik. O atama dedi: Ey Əli, indiyə kimi niyə bizim yanımıza gəlmirdin?

Atam dedi: Ey mənim ağam! Bu vəziyyət ilə sizin yanınıza gəlməyə utanırdım. Onun yanından çıxanda qulam bir kisə pulu atama verib dedi: Bu 500 dirhəmdir. Onun 200 dirhəminə paltar al. 200 dirhəmini borcuna ver və 100 dirhəminidə ehtiyacın olan başqa yerlərdə xərclə və bir kisə də mənə verib dedi: Bu üç yüz dirhəmdir. 100 dirhəminə ulağ al. 100 dirhəminə paltar al və 100 dirhəminidə ehtiyacın olan başqa yerə xərclə. (Biharul-Ənvar, 50-ci cild, səh. 304. )

Əbu Haşim Cəfəri deyir: Zindanın çətinliyindən və zincirlərin ağırlığından İmam Həsən Əsgəriyə şikayət etdim. İmam mənə belə yazdı: Sən bu gün zöhr namazını evdə qıldım. İqtisadi vəziyyətimdə yaxşı deyildi. Məktub yazıb İmamdan pul almaq istəyirdim. Ancaq xəcalət çəkirdim. Evimə yetişəndə mənə 100 dinar göndərmişdi və belə yazmışdı: Hər vaxt ehtiyacın olsa istə! Heç utanma, istədiyini sənə çatacaqdır.(Üsule-kafi babe molode Əbi Mühəmməd ƏlHəsən ibni Əli. )

Əhməd ibni Mühəmməd deyir: Möhtəməd Abbasi türk valilərini öldürdükdən sonra, İmama bir məktub yazıb, dedim: Ey mənim ağam! Allaha şükr ki, onun şərrini bizim üstümüzdən götürdü. Eşitmişəm sizi təhdid edib deyir: And olsun Allaha onları yer üzündən yox edəcəyəm.

İmam öz xətti ilə belə cavab yazdı: Onun belə rəftar etməsi ömrünü azaltdı. Bu gündən etibarən beş gün say, altıncı günü öləcəkdir. Əlbəttə zəlil olduqdan sonra. Elə İmam dediyi kimi də oldu. (Üsule-Kafi , babe-Molode Əbi Mühəmməd Əlhəsən ibni Əli )

Əbu Haşim Cəfəri deyir: İmam Həsən Əsgərinin(ə) yanında idim. O belə buyurdu: Ən böyük və bağışlanmayan günahlardan biri bu sözü deməkdir: Ey kaş bu günahımdan başqa, digər bir günahımdan başqa, digər bir günahımdan sual etməyə!

Öz-özümə dedim: Bu sözün dəqiq mənası var. Hər bir şey haqqında fikirləşmək lazımdır. Birdən İmam üzünü mənə tutub dedi: Ey Haşimin atası düzgün fikirləşirsən. Hər işdə diqqət etmək lazımdır. Şirk (riya) camaat arasında qarışqanın axşam daş və ya qara bir şey üzərində hərəkət etməsindən gizlidir. Sən bunu bilməlisən. (Üsule-Kafi, Babe-Molode, Əbi Mühəmməd Həsən ibni Əli(ə)  )

Əbu Haşim deyir: Bir gün İmam Həsən Əsgəri(ə) öz mərkəbinə(Əlamül-vəra, səh. 355. ) minib səhraya tərəf getdi, mən də öz mərkəbimə minib, onun dalınca getdim. İmam qabaqda mən də onun arxasında hərəkət edirdik. Elə bu zaman borclarım yadıma düşdü. Bu gün onları qaytarmalı idim. Onu gecə qaytaracağımı fikirləşirdim. Birdən İmam mənə baxıb dedi: Allah sənin borcunu yetirəcəkdir. Sonra atdan əyilib əlində olan qamçı ilə yerdə bir xətt çəkib dedi: Ey Haşimin atası öz atından enib bunu götür və heç kimsəyə bildirmə.

Atdan yerə endim yerdə bir parça qızıl var idi. Onu götürüb, yolumuza davam etdik. Ancaq yay və qışh üçün paltar almaq lazım idi. Elə bu fikirdə ikən İmam yenə atdan əyilib bir xətt çəkdi və məndən onu götürüb, heç kimsəyə bildirməməyimi istədi. Mən atdan enib, yerdə olan bir parça qızılı götürdüm. Bir az hərəkət etdikdən sonra İmam öz evinə, mən də öz evimə getdim. Oturub borclarımı hesabladım. Sonra isə o qızıl parçasını çəkdikdə, borclarımla eyni miqdarda olduğunu gördüm. Sonra da yay və qış xərcliklərimi hesabladım. O biri qızıl parçasıda xərcliyimə eyni miqdarda idi. (At, dəvə, ulaq və s... )

Mühəmməd ibni Abdullah deyir: İmam Həsən Əsgəri(ə) isə namaz halında idi. Qadınlar bunu görüb, fəryad etməyə başladılar. İmam namazı başa vurub buyurdu: Qorxmayın. Sonra quyunun tamam dolmasını və İmam Əsgərinin(ə) suyun üzərində olduğunu gördülər.(biharul-Ənvar, 50-ci cild, səh. 259.)

Mühəmməd ibni Abbas deyir: İmamın möcüzələri haqqında s.hbət edirdik. Bu zaman bir nasibi (İmamla müxalifət edən) dedi: Mən mürəkkəbsiz bir məktub yazıram, əgər İmam Həsən Əsgəri(ə) ona cavab versə, onun haqq olduğu sübut olacaqdır. O, mürəkkəbsiz bir qələmlə məktub yazdı. Biz onu İmama çatdırdıq. Onun cavabı gəldi. İmam onun ata və anasının adı haqqında etdiyi sualın cavabını ona yazmışdı. Nasibi bu sualın cavabından təəccübə gəlib, İmamın haqq olduğunu bilib, ona etiqad bəslədi. (Biharul-Ənvar, 50-ci cild, səh. 274. )