Ey Kufiyan siz çıxmayın sözümdən,

Su olmasa məyusəm öz-özümdən,

İnsaf edin məşkimə ox vurmayın,

ləşkər, vurun bu oxları gözümdən.

Ləşkər, mənəm saqiyi-kövsər oğlu,

Dava günündə şiri-davər oğlu,

Susuzlara müjdə verir Səkinə,

Nəhri alıb bu gündə Heydər oğlu,

Oxlar gələndə at belində yatdım,

Düşmənlərin dərdü-qəmin çoxaltdım,

Qanla liva sağü-sola axanda,

Din pərçəmi xəm oldu, mən ucaltdım.

Qan-qan deyən oxlar gəzir havada,

Məşk axtarır səhrayi Kərbəlada,

Agah olun su məşkimi oxlasaz,

Tufan qopar bu vadiyi-bəlada.

Mən vədə vermişəm ay-ulduzlara,

Təşnə qalan xeymədəki qızlara,

Su məşkim oxlansa yerə su axar,

Var nə cavabım o oğulsuzlara.

Getsə su məşkim xeyməyə salama,t

Qopmaz bu çöldə şürüş-qiyamət,

Üç gün olur Əsğər yanır susuzdan,

Peyğəmbər ilə etməyin ədavət.

Əbəlfəzləm, vəfa dəryasıyam mən,

Bu çöldə təşnələr səqqasıyam mən.

Əgər sağ qol düşübdür peykərimdən,

İtaət eylərəm öz rəhbərimdən,

Ciyər qanı tökülsə gözlərimdən,

Kənara çıxmaram bu səngərimdən,

Qitalın şir bi pərvasıyam mən.

Bu tezliklə yıxılmaz Heydər oğlu,

Təlaş eylər ölüncə səfdər oğlu,

Məhi salaridir Peyğəmbər oğlu,

Olubdur qətə-qətə Əkbər oğlu,

Oğulsuz sərvərin arxasıyam mən.

Bu qədər vurmayın tirü-xədəngi,

Həras etməz ölümdən mərdi-cəngi,

Mənəm lərzan edən bu tip vəhəngi,

Əgərçe şəhdimə qatdız şərəngi,

Hüseynin xəncər almasıyam mən.

Əgərçe qollarım düşdü bədəndən,

Əgərçe qəlbim odlandı mühəndən,

Əgərçe kam alırsız indi məndən,

Bilin qorxmaz hüma zağü-vəzəqdən,

Şücaət qafın ənğasıyam mən.

Hüseynin bargahında vəzirəm,

Bəni-haşim ara mahi-münirəm,

Fədakaram, vəfadaram, şəhirəm,

Babam Heydər kimi şiri-dəlirəm.

Məni oxlar salanmazdı dözümdən,

Desəm aləm yanar odlu sözümdən,

Gəlib üç şöbə ox dəydi gözümdən,

Süzür mərcan kimi qanyaş üzümdən,

Bu kənizin göhər həmsərasıyam mən.

Yolumdan rədd olun, ey qövmi-süfyan,

Edirsiz sağü-solda belə tüğyan,

Əlim yoxdur nədən olduz hərasan,

Gözüm təsvir edənmir çun tutub qan,

Bu meydanın yel həycasıyam mən.

Qal sinəm üstə pərçəm, miri hüda gəlincə,

Biganə yerdə düşmə ta aşina gəlincə.

Ətrafdan baxırlar qövmi fitən yıxılma,

Qoy gözləyək gəlincə şahi-zəmin, yıxılma,

Düşmən şəmatət eylər, səbr eylə,sən yıxılma,

Gözlə o xeymələrdən birdən səda gəlincə.

Yoxdur bədəndə qollar bir belə ləngər etmə

Sağü-sola əyilmə, torpağlar üstə getmə,

Qal sinəm üstə bari, çox meyl edib qayıtma,

Gəl gözləyək Hüseyni ol bavəfa gəlincə.

Ox vurdular başımdan, qanım axıb üzarə,

Düşdü bədən qüvvədən, məşgim olubdu parə,

Sən yatma bircə rəhm et, bu zarü-del fekarə,

Sən pərəçəmi-Hüseynsən, yatma liva gəlincə.

Rəhm etmədi cəmaət, ox vurdular Hüseynə,

Çəkdim oxu dizimlə qan axdı hər qaşımdan,

Etmə məni xəcalət istəkli qardaşımdan,

Əl qanlı sinəm üstə hər macəra gəlincə.

Su vədə vermişdim mən Əsğərə, bilirsən,

Üç gündü dəyməyib su çox ləblərə bilirsən,

Sədmə yetib bu çöldə bu əllərə, bilirsən,

Et təkyə qanlı başa dərdə dəva gəlincə.

Oxlar dəyəndə qan-qan fövrən qabaqladım mən,

Məşgi basıb qucağa hər növi saxladım mən,

Qət olmuş əllərii sən də daraqladım mən,

Səy eylədim yıxılma, müşkül güşa gəlincə.

Ey adı Əbdi saleh ey mənbəi-kəramət,

Bu dərdməndə sən də eylə özün inayət,

Şairlər içrə məndə yox eylə bir ləyaqət,

Adın qalar dilimdə can ağzıma gəlincə.

Əbbasımı düşmən yıxıb meydana,Zeynəb,

Məşk oxlanıb pərçəm batıb əmana,Zeynəb.

Qardaşımı yıxdı yerə qövmi-şəqavət,

Day əl açarlar sizlərə əhli-ədavət,

Amadə ol, oldu sənə axır-qiyamət,

Ey qəm çəkən, səbr et, gələn hicranə Zeynəb.

Aləm yanar Əbbasımın hər bir qəmindən,

Əhli-hərəm ağlar, yanar bu matəmindən,

Çox-çox hifazət eylədi öz pərçəmindən,

Axırda təslim olmadı üdvanə, Zeynəb.

Dərk eləyən vaxt səsin səbrim azaldı,

Qəlbim alovlandı mənim rəngim saraldı,

Qardaşımın gül peykəri sinəmdə qaldı,

Qurban olum mən eylə bir qurbanə, Zeynəb.

Vədə verən axır gedər çun vədə gahə,

Qandan yetibdi münxəsif rövşənli mahə,

Şam əhli əsla baxmadı bu suzi-ahə,

Döndü gözüm yaşı mənim ümmalinə, Zeynəb.

Ox vurdular məşgə, axıb yerdə əmanət,

Əbbasıma ol halidə oldu qiyamət,

Teşnə qalan ətfalidən çəkdi xəcalət,

Yandı uşaqlar atəşi suzanə, Zeynəb.

Atdan düşəndə qardaşım qəlbim sıxıldı,

Birdən dedim ey vay, evim Allah, yıxıldı,

Qan gəldi başdan gül üzə neylim yıxıldı,

Haqq müştəridir vaqiən ol qanə, Zeynəb.

Məqtəldə aldım nəşini cəllad əlindən,

Ahunu qurtardım bu gün səyyad əlindən,

Ey-vay Nöfəl xanəsi bərbad əlindən,

Yarə vurubdur bu del şanə-şanə, Zeynəb.

Gecə-gündüz əhli-beytin səri-pasibanı qardaş!

Sənə Şümr namə gətdi,atamın nişanı qardaş!

Bu bəlalı çöldə söz yox olasan sipaha sərhəng,

Sən olan məkanda vurmaz başıma bu kufiyan səng,

Mənəm üstə olma, qardaş dəri bargahda deltəng,

Bu Hüseyn Xudaya versin gərək imtahanı, qardaş!

Vuracaq sinan zalım başıma əxa sinanə,

Edəcək o Kufə əhli başımı daşa nişanə,

Bu kəsik başım bəradər, batacaq dübarə qanə,

Olacaq o nizə başı başımın məkanı, qarda!

Olasan bu kufiyana atam oğlu, sən də sərdar,

Nə yanar xiyamə diba,nə çölə qaçar bu qızlar,

Nə minər sınıq kəcavə, nə bacıların qan ağlar,

Nə gedər Dəmeşqə Zeynəb, nə yanar zəbanı, qardaş!

Nə cənazəmi kəfənsiz qoyasan qala, bəradər,

Nə xiyamdan hərəmlər gələ qətligaha yeksər,

Gedəcək başım cüdada, qalacaq bürəhnə peykər,

Bu Hüseyn vətən edibdir belə qəm fəzanı, qardaş!

Nə Səkinə at döşündə dolanar bəla çölündə,

Tapacaq bü rəhnə nəşi əxa, Kərbəla çölündə,

Əli Əkbərimdi qurbani-həqqə bu Mina çölündə,

Cəm eylə məgər sözüm var bağa şamiyanı, qardaş!

Məni qovma sən qapından, şahi-Kərbəla, amandır,

Əli Əsğərin başına məni xeymədə dolandır,

Əli Əkbərə qulamam, bu qapında daldalandır,

Eylərəm təsəddüq Əkbər başına bu canı, qardaş!

Əzəl al bu tiği məndən, yola sal məni şahənşah

Gedərəm Nəcəf çölündə edərəm babamı agah,

Deyərəm Hüseyn qovubdur qapıdan məni çəkim ah,

Ucalar dəri-Əlidən dilimin fəğanı, qardaş!

Ver icazə qana ol boyanım bu Kərbəlada,

Səri pa kuyi Hüseynim görə bilmərəm cidadə,

Kəsilər uzun bu qollar qala peykərim arada

Tökərlər Fəratın üstə yerə ləxtə qanı, qardaş!

Sən həzrət Əbulfəzl edərəm bu dərdi izhar,

Neçə ildi mən dəxiləm sənə,et nəzər, ələmdar,

Yatışıbdı damənindən gözü yaşlı xırda qızlar,

Eylədim bu eşqi sabit sənə bir də anı, qardaş!

Məşgim olub gözüm kimi tiri-qəmə nişan, Hüseyn!

Saldı məni üqabidən torpağa Kufiyan, Hüseyn!

Əynimə geymişəm əxa, qırmızı güllü camə mən,

Səy elədim su məşgimi ta yetirəm xiyamə mən,

Heyf ola xali oldu məşk, yetmədim indi kamə mən,

Gəl bu fədayi-eşqini etgilən kamiran,Hüseyn!

Yarələrin əziyyəti olsa da gəlmərəm dilə,

Qanilə-gözlərim dolub, yanam əxa, bu nisgilə,

Yoxdu bu çöldə bir nəfər gözlərimin qanın silə,

Başımın üstə əzm elə halım olar əyan, Hüseyn!

Gözlərimi tutubdu qan, xeymədə çox yubanma gəl,

Başda əmud yarəsi, qalmadı peykərimdə əl,

Gözlərimi nişan edən əllər ola həmişə şil,

Qollarım qayimin məni eylədi natəvan, Hüseyn!

Peykərimin qanı axır yoxdu qiyama taqətim,

Ğütəvər olmuşam qəmə, vardı ürəkdə hacətim,

Nail elə məramıma şəmi-şəb səadətim,

Şirüvi damə saldılar ləşkəri Kufiyan, Hüseyn!

Ey atamın nişanəsi, pərçəmin oldu sərnigun,

Düşmənim həddən keçib, cismim olubdu qərqi-xun,

Başımı istəyir kəsə ləşkər pəstü-rəzilü-dun,

Gəl kəsə başımı ədu məqdəminə inan, Hüseyn!

Qan düzülüb dodağıma ey gözümün ziyası, gəl,

Başımın hər qədər ola xoşdu bu ibtilası gəl,

Qardaşının bu vəqtidə ərşə yetir nəvası gəl,

Qoyma qəmində qızları eyləllər fəğan, Hüseyn!

Düşcək üqabidən yerə dövrəmi aldı Kufiyan,

Aldı araya nəşimi bir neçə din evin yıxan,

Şiri-Xida nişanə səni oxlara olmuşam nişan,

Sındı əmudilə başım cari olubdu qan, Hüseyn!

Qızları qoyma xeymədə çox gələ ahü-şivənə,

Başın üstə çox gülür, düşmənim əl çalır mənə,

Başımın üstə tez yetiş, çoxdu sözüm deyim sənə,

Şahidim olar qollarım, vermişəm imtahan, Hüseyn!