 TÖVBƏNİN ŞƏRTLƏRİ Günahlardan tövbə etmək üçün altı şərtin yerinə yetirilməsi zəruridir. İmam Əli (ələyhissalam) bir nəfərin dildə istiğfar etdiyini görüb buyurur: "İstiğfar "İlliyyin” dərəcəsindədir və onun altı şərti var. Onlardan ikisi rükn, ikisi qeyri-rükn, qalan ikisi isə kamillik şərtidir. Əgər bu şərtlər yerinə yetirilməsə, deməli, həqiqi tövbə etməmiş kimisən. Tövbənin rüknü olan iki şərt bunlardır; 1. Keçmişdə etdiyin günahlara görə doğrudan da peşiman olasan. 2. Bir daha günaha yol verməmək üçün ciddi surətdə qərara gələsən. Qeyri-rükn olan iki şərt isə bunlardır; 3. Allahın haqqını ödəmək. Yəni keçmişdə tərk etdiyin vacib əməllərin (namaz, oruc, xüms və s.) qəzasını yerinə yetirmək. 4 .Xalqın (camaatın) haqqını ödəmək. Yəni oğurluq, böhtan və s. günahlara yol vermisənsə, gərək sahiblərini tapıb halallıq alasan, razılıqlarını əldə edəsən. Kamillik şərti olan iki şərt isə bunlardır; 5. Günahın ləzzətini və şirinliyini dadmısansa, ibadət və itaətin də çətinliyinə dözməlisən. 6. Etdiyin günahların dərdindən qəm-qüssəyə batıb, haramla əmələ gələn əti ibadət vasitəsilə bədənində əritməlisən, belə ki, halaldan təzə ət əmələ gəlsin” (Yenə orada, 16-ci cild, səh. 77). Bu cür tövbə Quran nəzərində "nəsuh tövbə” adlanır. Necə ki, "Təhrim” surəsinin 8-ci ayəsində buyurulur: يَأَيهَُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ تُوبُواْ إِلىَ اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا "Ey iman gətirənlər, Allaha tərəf qayıdıb xalis və həqiqi tövbə edin.” Allahın kitabında tövbə barəsində ayələr çoxdur. Bu ayələr eyni mənada təfsir olunmuşdur. "Tövbə” kəlməsinin istilahi mənası günahları tərk edib Allaha doğru qayıtmaqdır. Lüğətdə isə bir şəxsin yolu səhv gedərək, sonradan həmin yolun səhv olduğunu başa düşüb geri qayıtması, düzgün yol ilə gedib əsl məqsədə yetişməsinə deyilir. İnsan nəfsi tam azadlıq istəyir və onun meylinə uyğun haram əməllərin qarşısının alınmasından çox-çox narahat olur. Həqiqətdə insan üçün tərtib edilmiş bu qadağalar onun dünya və axirəti üçün bir zəmanətdir. Bəziləri öz şəhvət və nəfs istəklərinin qarşısını ala bilmirlər. Belələri həmişə günah içində boğulurlar. Həqiqəti dərk edib əməllərinin batil və puç olduğunu başa düşdükdən sonra sanki qəflət yuxusundan ayılıb tutduqları yoldan geri qayıdırlar. Bu cəhətdən də Mehriban olan Allah öz bəndəsinin halına yanaraq ona xəbərdarlıq edir, həqiqi tövbə etməsini və günahlarının bağışlanmasını istəyir. Şərif ayədə zikr olunan "nəsuh tövbə” həqiqi və xalis tövbə mənasındadır. Haram və batil yoldan qayıdan bəndə öz tövbəsində sabitqədəm olmalıdır. Başqa sözlə, insan ruhundakı dərin dəyişikliyə həqiqi tövbə deyilir. Belə ki, insan etdiyi xətanı anlayıb onu islah etdikdə vücudunun dərinliklərində dəyişiklik yaranmağa başlayır. Bu hal ən çox cavan nəsildə özünü biruzə verir. Çünki onların qəlbi pakdır, tez bir zamanda həqiqətin təsiri altına düşür və islah olurlar. Onların ən çox ruhi tərbiyəyə ehtiyacı vardır. "Nəhcül-bəlağə” bu barədə buyurur: "Cavanların qəlbi pakdır və heç bir çirkinliyə aludə deyildir. Onlar sanki otsuz-ələfsiz, şumlanmamış xam bir torpaqdırlar. Belə ki, həmin torpaqda hər nəyi əksən, o da bitəcəkdir.” (Ümumiyyətlə, bəşərin xəta və səhvə meyli vardır. İslam Peyğəmbəri (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) buyurur: "Cəhənnəm atəşinin bəşərin meylinə bağlılığı vardır və onu özünə tərəf sürükləyir. Əksinə olaraq behiştin əbədi səadəti ibadətin çətinliyinə dözməklə sıx əlaqəsi var. (Nəhcül-bəlağə, 176-cı xütbə). Yəni nəfsin şəraba, cinsi əlaqəyə, haram yeməyə, başqasının malına təcavüz etməyə və s. günahlara meyli çoxdur. Bunların hamısı dünya və axirət səadətinə güclü zərbə vurur. ) Tarixə nəzər saldıqda həmişə maddi və mənəvi islahatların daxili və ruhi dəyişikliklərin təsirindən irəli gəldiyinə şahid oluruq. Bu fitri qanundan belə bir nəticəyə gəlirik ki, fərdin və cəmiyyətin islahı, həmçinin günahlardan uzaqlaşmaq üçün daxilimizdə bir dəyişiklik yaratmalıyıq. Rəzil və heyvani xislətlər, o cümlədən, paxıllıq, kin-küdurət, tamah, təkəbbür, şəhvət və s. daxilimizdə dərin iz buraxmışdır. Təkamülün qarşısında duran bu şeytani tikanların kökünü kəsmək üçün nəfslə mübarizə və əxlaqi sifətlər əldə etməyə ehtiyacımız vardır. İnsanların qəlbi fərqli surətdə təsirlənir. Bəziləri həddindən artıq günah etdikləri üçün qətiyyən haqq sözü qəbul etmək istəmirlər. Onların qəlbləri sanki daşa dönmüş ət parçasıdır. Quran bu barədə belə buyurur: إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ ءَ أَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُون "Həqiqətən kafirləri (əzabla) qorxutsan da, qorxutmasan da fərq etməz. Onlar heç vaxt iman gətirməzlər.” (31-ci məktub.) İkinci dəstə haqq sözdən tez bir zamanda təsirlənir və tez də bu halı əldən verir. Bu hal suda əlin izinə bənzəyir. Əl sudan çıxan kimi onun izi tez də itib gedir. Üçüncü dəstə isə haqq sözdən gec təsirlənənlərdır. Belə ki, bu təsir uzun müddət qalır. Əgər haqq söz onlar üçün təkrarlanmasa, təsiri aradan gedəcəkdir. Bu da əlin palçığa batırılmasına bənzəyir. Palçığa batmış əlin izi bir müddət qalır. Əgər yenidən bu proses təkrarlanmasa, palçığın izi itəcək və saflaşacaqdır. Bu dəstəyə aid olan insanlar üçün gərək tez-tez haqq söz təkrarlansın ki, təsiri aradan getməsin. Quran buyurur: وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِين "Həmişə (onların) yadına sal. Çünki həqiqətən, yada salmaq möminlərin xeyrinədir.” (Bəqərə” surəsi, 6-ci ayə.) Belə olduqda haqq kəlamı eşidən ruhda tədricən dərin bir dəyişiklik əmələ gələcək və "misdən” olan vücudlar "qızıla” çevriləcəkdir.(Zariyat” surəsi, 55-ci ayə.)Həqiqi tövbə və istiğfar da günahkar insanın mahiyyətinin dəyişməsinə, həmçinin onun Allahın dostuna çevrilməsinə səbəb olur. Belə ki, məstedici içkilərin haramlığı barəsində ayə nazil olduqda cahiliyyət adətinə görə şərab içən bəzi səhabələr onu tərk etdilər. Rəvayətdə deyilir: "Cavan bir oğlan adəti üzrə içində şərab olan qabı əlində tutub gedirdi. Qabaqdan Peyğəmbərin (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) ona tərəf gəldiyini görəndə halı dəyişdi. Ürəyində Allah ilə əhd bağlayıb dedi: "İlahi ! Əgər məni Peyğəmbərin (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) yanında rüsvay etməsən, tövbə edib içkidən uzaqlaşacağam.” Birdən o, sirkə qoxusu hiss edib əlindəki şərabın sirkəyə döndüyünü gördü və sevindi. Nəhayət, Peyğəmbər (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) yaxınlaşıb salam verdikdən sonra cavanın əlindəki qabın içində nə olduğunu soruşdu. Cavan qabda sirkə olduğunu bildirdi. Həzrət qabın içində qatı və turş sirkə olduğunu gördü. Qabı qaytararkən cavan oğlan dedi: "Ey Allahın elçisi! Həqiqət bundan ibarətdir ki, bu qabın içindəki şərab idi. Sənin yanında rüsvay olmamaq üçün Allah-təala ilə əhd-peyman bağladım. Şərab da sirkəyə çevrildi.” Həzrət buyurdu: "Sən batinini və vücudunu dəyişdirib tövbə etdiyin üçün Allah da şərabı sirkəyə döndərdi.” Quran buyurur: إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيرُِّ مَا بِقَوْمٍ حَتىَ يُغَيرُِّواْ مَا بِأَنفُسِهِم "Həqiqətən, Allah bir qövmün (millətin) taleyini onlar özü dəyişdirmək istəməyənədək dəyişməz.” (Rəvayətlərin birində deyilir: "Bir nəfər içində dirhəm (gümüş pul) dolu kisəni Peyğəmbərə (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) verdi ki, fəqirlərə paylasın. Həzrət kisəni yanında durmuş kor bir kişiyə verib buyurdu: "Bu dinarları (qızıl pulu) al!” Həmin kişi kisəni açıb içində dinar olduğunu hiss etdi. Bu zaman kisəni Peyğəmbərə (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) verən şəxs dedi: "Ey Allahın elçisi! Mən kisəyə dirhəmlər qoymuşdum. Bunun içində isə dinarlardır.” Həzrət buyurdu: "Mənim dilimdən çıxan bu cümləyə (Bu dinarları al!) görə Allah-təala dirhəmi dinara çevirdi.” ) Şərabın sirkəyə dönməsi adi və təbii bir işdir. Bu proses əslində mahiyyətin çevrilməsi deyil. Bu çevrilmə müəyyən bir müddət ərzində özü-özünə baş verir. Şərabın kimyəvi tərkibinin (etil spirti) sirkənin kimyəvi tərkibi (estik) ilə böyük fərqi yoxdur. Bunların hər ikisinin tərkibi müəyyən nisbətlə oksigen, hidrogen və karbondan ibarətdir. Şərabın sirkəyə dönməsi mikroskopik orqanizmlər vasitəsilə baş verir. 1895-ci ilədək yaşamış Pastor adlı fransalı alim mikroskop vasitəsilə faydalı və zərərli canlı mikrobları kəşf edərək onların haqqında dərin araşdırmalar apardı. O, bu kəşfi ilə dünya elminə böyük xidmət etmiş oldu. O cümlədən, bu böyük alim şərabın sirkəyə çevrilməsinin səbəbini tapıb bildirdi: "Əgər qabdakı şərabın ağzı açıq qalsa, havada olan mikroblar ona hücum edib havanın oksigenini tutmaqla şərabın içinə daxil olacaq”. Nəticədə həmin şərabın bir hissəsi sirkəyə, digəri isə suya dönəcək.Misin ya gümüşün qızıla çevrilməsi məsələsi isə qədim zamanlardan alimlərin və filosofların diqqət mərkəzində olmuşdur. İbn Sina kimi alimlər bir şeyin mahiyyətinin dəyişməsini inkar etmişlər. Əksinə, bəzi alimlər bunun mümkünlüyünü vurğulamışlar. Geologiya alimləri yer kürəsinin yaşının iki milyarddan artıq olması nəzəriyyəsini irəli sürmüş və buna dair dəlillər göstərmişlər. Bu fərziyyə və nəzərlərdən əlavə hər hansı bir ünsürün başqa bir ünsürə dönməsi mümkündür və bu qeyri-mümkün işlərdən deyildir. Keçmişdə Fuzəyl adlı cinayətkar və zalım bir şəxs yaşayırdı. O, istədiyi şəxsə təcavüz edər, var-yoxunu ələ keçirib camaatın namusuna sataşardı. O, nahaqdan neçə nəfərin qanını axıtmışdı. Fuzəyl bir gün gecə oğurluq və ya başqa məqsədlə bir evin divarından yuxarı qalxarkən qonşuluqdakı evdən kiminsə Quran tilavət etdiyini eşidir. Onun halı dəyişir, tövbə edir. Fuzəyli dəyişdirən bu ayə idi. أَ لَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ ءَامَنُواْ أَن تخَْشَعَ قُلُوبهُُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ "Görəsən, iman gətirənlərin qəlblərinin Allah zikrinin və nazil olanın (Quranın) bərabərində boyun əyməyinin (itaət etmək) vaxtı çatmadımı.” (Rəd” surəsi, 11-ci ayə.)Bu ayə tövbə ayələrindən biri sayılır. Mehriban Allah günahkarlara belə buyurmaq istəyir: "Ey Pərvərdigarından üz çevirib qaçan fərarilər! Məndən uzaqlaşmağınız bəs etməzmi? Mən sizin yolunuzun intizarındayam. Günahlardan, azğın həvəsdən əl çəkməyin və Allaha tərəf qayıtmağın vaxtı çatmadımı?” Şair demişkən: Qayıt, haqqa qayıt! Hər nəsən qayıt, Fərqi yox, kafirsən, yoxsa bütpərəst. Ümidini qırma, qapımız açıq, Yüz yol büdrəsən də axtar mərhəmət. |
Bu ayəni eşidən Fuzəylin daxilində güclü bir çevriliş baş verdi. Vücudunu sanki atəş bürüdü və pis əməlləri gözləri önündə canlandı. Pak vicdanı ona əziyyət verirdi. Qəlbinin dərinliklərindən kükrəyən çevriliş onu həqiqi tövbəyə doğru çəkirdi. Elə bil ki, ayədən bir qığılcım sıçrayıb onun nəfsani və şeytani çirkinliklərini yandırdı. Qəlbi paklaşaraq riqqətə gəldi, gözlərindən yaş axıtmağa başladı. Bədəni lərzəyə düşdü, üzünü Allah dərgahına tutub yalvarışla dedi:"İlahi! Etdiyim bütün günahlara görə Öz əzəmətinlə tövbəmi qəbul edirsənmi? Pərvərdigara! Əgər məni Öz rəhmət qapından qovsan, hara gedim, hara pənah aparım? Quran buyurur: رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَ إِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَ تَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسرِِين "Pərvərdigara, biz özümüzə zülm etdik. Əgər bizi bağışlayıb rəhm etməsən, həqiqətən, ziyan çəkənlərdən olarıq.” ("Hədid” surəsi, 16-cı ayə. ) Fuzəylin qəlbi riqqətə gəlmişdi. O, doğrudan da keçmiş əməllərindən peşiman idi. Fuzəyl pis əməllərinin əvəzini ödəmək məqsədilə əvvəllər ələ keçirdiyi haram malları öz sahiblərinə qaytardı. Zülm etdiyi şəxslərdən bir-bir halallıq almağa başladı. Nəhayət iş o yerə gəlib çatdı ki, adı dillərə düşdü, zahid və abid bir mömin kimi tanındı. Həmçinin, ariflər arasında məşhur olan Bişr Hafinin başına gələn hadisəni nəzərinizə çatdırmaq istərdik: Bir gün imamətin yeddinci günəşi Musa Kazim (ələyhissalam) Bişrin evinin yanından ötüb keçirdi. Evdən gələn tar, ud səsləri və kənizlərin rəqs, mahnı sədaları küçəni bürümüşdü. Bişr fasiq və sərvətli bir şəxs idi. O, həmişə evində şərab, meyxana və s. günah məclisləri qurardı. Kənizlərdən biri ehtiyac ardınca evdən çölə çıxarkən imam Kazim (ələyhissalam) ondan soruşdu: "Bu evin sahibi quldur, ya azad?”Kəniz cavab verdi: "Azad”. Həzrət buyurdu: "Bəli, görünür ki, azad insandır. Əgər qul olsaydı, belə işlər görməzdi”. Kəniz evə daxil olub imamın (ələyhissalam) sözlərini sahibinə dedi. Bunu eşidən Bişrin halı dəyişdi. Sonra ayaqyalın bayıra atılıb həzrətin ardınca qaçmağa başladı. İmama (ələyhissalam) çatıb özünü onun ayaqları altına atdı. Nəhayət, həqiqi tövbə etdi və adı camaat arasında dillər əzbəri oldu.” TƏBİƏT ALƏMİNDƏ MAHİYYƏTİN DƏYİŞMƏSİ Atom mütəxəssisləri atom nüvəsinin partlayışı zamanı ondan fövqəladə bir enerji ayrılması barəsində bir çox məlumatlar əldə etmişlər. Bu məsələ mahiyyətin dəyişməsini və onun gerçəkliyini kamil surətdə isbat edir. Alimlər atom nüvəsinin partlayışı barəsində deyirlər: "Atom zərrəciklərinin tarazlığı onun neytronlarının tarazlığı ilə eynidir. Əgər onların sayı azalıb-çoxalsa, nüvə parçalanır və enerjisi ayrılır. Sonra isə protonlar və neytronlar ətrafa yayılmağa başlayır.” Xaricdəki bir neytronu atom nüvəsinə daxil edən kimi tarazlıq ani sürətdə pozulmağa başlayır və partlayış baş verir. Bu hadisə ipi qırılıb dənələri ətrafa səpələnən təsbihə bənzəyir.Atom bombası uran adlanan maddədən hazırlanır. Uran atomunun həm elektronlarının, həm də protonların sayı 92-dir. Əgər başqa bir neytronu uran atomuna daxil etsələr, həmin atomun tarazlığı pozular. Nəticədə barium və kripton (uranın ən sadəsi) əmələ gələcəkdir. Ondan səpələnmiş artıq neytronlar başqa bir atoma daxil olur və yenidən atomun tarazlığını biri-birinə vurmaqla təzə partlayış əmələ gətirir. Bu tərtiblə atom bombasının partlayışı hasil olur və zəncirvari davam edir. Belə olduqda atomlar bir-bir partlayır və öz qüvvəsini xaricə ötürür. Həmin itən qüvvədən isə yeni barium və kripton atomları düzəlir. Materialist alimlərin bəzisi hidrogeni aləmdə ilk yaranmış element sayır. Belə ki, zaman ötdükcə bu hidrogen başqa tərkibə çevrilmişdir. Yəni, ya hidrogenin atom nüvəsi bir yerə cəm olub oksigen atomu əmələ gətirir, ya da ki, iki hidrogen atomu bir yerə cəmləşib bir helium atomu yaradır. Bu fərziyyəni bir çox materialist alimlər qəbul etmir və bugünkü elmin inkişafı onu rədd edir. Beləcə Ptolomeyin, Darvinin, Lamarkın, Laplasın və s. materialist alimlərin nəzəriyyələrini müasir dövrün elmi bilikləri ilə müxtəlif yollarla rədd etmək mümkündür. Hətta bu nəzər sahiblərinin özləri belə irəli sürdükləri fərziyyələrə çox da inanmamışlar. Lakin bu alimlərin davamçıları onların yersiz xəyallarını "vəhy” kimi qəbul edirdilər. RÜKU VƏ SƏCDƏNİN FƏLSƏFƏSİ Namazın ən mühüm rüknlərindan sayılan rüku və səcdə Allaha daha da yaxınlaşmaq üçün böyük rol oynayır. Rüku Allah qarşısında əyilib ehtiram göstərməklə bərabər Məbuda təzim edib Onun böyüklüyünü etiraf etməkdən ibarətdir. Necə ki, keçmişdə adi camaat padşahlara təzim əlaməti olaraq onların qarşısında əyilir, sonsuz ehtiramlarını bildirirdilər. Səcdə isə əbdin (bəndənin) alnını torpağa qoyub Məbudun (Allahın) qarşısında zəlilliyini göstərməsi, özünün sonsuz dərəcədə zəif və fəna olduğunu bildirməsindən ibarətdir. "Məbuda təzim” və "əbdin zəlilliyi” ibadətin ruhunu göstərir. Bu iki dəyər hər hansı bir ibadətdə cəm olsa, həmin ibadət kamil və həqiqi sayılar. Allah-təala ictimai ibadət olan namazda rüku və səcdəni cəmləşdirib onların vasitəsilə namazın qədr-qiymətini daha da çoxaltmışdır."Minhacus-sadiqin” kitabında deyilir: "Bəni Səqif” tayfası həzrət Məhəmmədin (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) yanına gəlib xahiş etdi ki, Allah-təaladan namazdan rüku və səcdənin götürülməsini istəsin. Çünki cahiliyyət dövründə yaşamış bu təkəbbürlü və lovğa insanlara Yaradanın qarşısında təzim etmək ağır gəlirdi. Həzrət fikrə dalıb bu barədə vəhyin nazil olmasını gözlədi. Nəhayət, "İsra” surəsinin 74-cü ayəsi nazil oldu: وَ لَوْ لَا أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيًْا قَلِيلا "Əgər səni sabitqədəm etməsəydik, az qalırdı ki, onların sözünə meyl edəsən.” Peyğəmbər (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) bu ayənin ciddi bir xəbərdarlıq olduğunu bilib həmin tayfanın xahişini rədd etdi. Rəvayətlərin birində belə deyilir: İslam peyğəmbəri (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) buyurmuşdur: "Rüku və səcdə olmayan dində xeyir yoxdur.” ("Əraf ”surəsi, 23-cü ayə.)Ola bilsin ki, hədisdə zikr olunan "din” namaz mənasındadır. Meyitə qılınan namaz (meyit namazı) əslində duadır. Çünki bu namazda rüku və səcdə yoxdur. Hər bir insanın vücudunun dərinliyində zati bir təkəbbür var. Bunun dərmanı yalnız namazda olan ruku və səcdədir. Çünki insanın ən şərəfli üzvü onun sifətidir. İnsanın sifəti başqa məxluqların sifətindən üstündür. Allah-təala insanın surətini ən üstün şəkildə yaratdığına görə Özünə "Afərin”(Hər bir atom üç hissədən ibarətdir. Mərkəzi nüvə neytron və protondan təşkil edilmişdir. Hər maddənin (ünsür) müəyyən miqdarda neytron və protonu vardır. Hər bir elektron maddəsi atomun mərkəzi nüvəsinin ətrafında müəyyən olunmuş istiqamətə doğru qəribə bir sürətlə saniyədə təxminən 202 km hərəkət edir. Ən sadə atomlar bir proton və bir elektrondan təşkil olunmuş hidrogen atomlarıdır. Bunda neytron yoxdur və ən mürəkkəb atom maddəsi urandır. Hər uran atomu 92 proton, 143 neytron və 92 elektrondan ibarətdir. ) buyurmuşdur. "Tin” surəsinin4-cü ayəsində buyurulur: لَقَدْ خَلَقْنَا الْانسَانَ فىِ أَحْسَنِ تَقْوِيم "Həqiqətən, biz insanı ən gözəl surətdə yaratdıq.” Şair belə deyir: Qadir Allah səni yaradan zaman, Özünə "afərin” söyləmiş inan. |
Bəşərin ağıl və düşüncə qüvvəsinin cəmləşdiyi alın nahiyəsi insan üzünün ən fəzilətli hissəsi sayılır. Alını torpağa qoymaq insanın son dərəcə acizliyini göstərir. Buna əsasən də səcdə elə bir kəs üçün olmalıdır ki, Onun əzəməti, ucalığı, böyüklüyü və rəhməti hər yeri bürüsün. Bu da yalnız Allah-təalaya məxsusdur. Mələklərin Adəmə (ələyhissalam) səcdə etməsinə gəldikdə isə həmin səcdə Adəm (ələyhissalam) yox, Allah üçün və Allahın əmrinə əsasən olmuşdur. Sadəcə Adəm (ələyhissalam) qiblə(Elm və zendegi” kitabında deyilir: "Sübuta yetirildi ki, elektonlarda olan cərəyan mənfidir və tarazlığı vardır. Həmçinin hər atom maddəsi onun mərkəzi nüvəsinin neytronlarında olan müsbət cərəyan miqdarındadır. Əlavə olaraq sübuta yetirildi ki, neytronların cərəyanı yoxdur. Müsbət müsbətə, ya mənfi mənfiyə toxunduqda biri-birini özlərindən uzaqlaşdırırlar. Lakin müsbət mənfiyə yetişdikdə biri-birilərini cəzb edirlər. Nəticədə ildırım məsələsində olduğu kimi qığılcım əmələ gəlir. Belə ki, deyirik: Atomun mərkəzində yerləşən və biri-birinə birləşən protonlar necə olur ki, biri-birindən uzaqlaşmırlar və elektronları özlərinə cəzb edirlər? Bu mətləb atom tanıma elminin müşküllərindən sayılır.”) rolunu oynamışdır.Yəqub (ələyhissalam) və oğlanlarının Yusif peyğəmbərə (ələyhissalam) səcdə etmələrinə gəldikdə isə bu səcdə şükür səcdəsi ünvanında idi. Yəni, Allah-təala bu neməti (Yusifi (ələyhissalam)) yenidən onlara bağışladığı üçün Allaha şükür səcdəsi etdilər.(Materialistlərin bu nəzəri düz deyil. Belə ki, bir neçə hidrogenin tərkibindən başqa bir maddənin əmələ gəlməsini deyə bilmərik. Çünki, əgər hidrogenin nüvəsi oksigenə çevrilsə, onda gərək hər bir oksigen atomunun çəkisi hidrogenin atom nüvəsi ilə eyni olsun. Bir halda ki, bir oksigen atomunun çəkisi bir hidrogen atomunun çəkisindən 16 dəfə ağırdır.) Səcdədə bəndə öz faniliyini izhar edir. "Taha” surəsinin 55-ci ayəsində buyururlur: مِنهَْا خَلَقْنَاكُمْ وَ فِيهَا نُعِيدُكُمْ وَ مِنهَْا نخُْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى "Sizi ondan (torpaqdan) yaratdıq və ona da qaytaracağıq. Sonra yenidən (qiyamət günü) ondan dirildəcəyik.” Yaxud "Bəqərə” surəsinin 28-ci ayəsində belə buyururlur: كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ كُنتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يحُْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُون "Nə üçün Allaha inanmırsınız, bir halda ki, siz ölü idiniz və Allah sizi diriltdi. Sonra sizi yenə də öldürəcək, sonra yenə də dirildəcək. Axırda isə Ona tərəf qaytarılacaqsınız.” Birinci səcdədə alnımızı torpağa qoymağın mənası budur ki, "İlahi! Biz torpaqda("Biharul-ənvar”, 17-ci cild, səh. 53.) ölü idik.”Başımızı səcdədən qaldırmağın mənası isə budur ki, "İlahi! Sən bizi torpaqdan yaratdın.” İkinci səcdənin mənası budur ki, "İlahi! Sən yenə də bizi torpağa qaytaracaqsan.” Başımızı qaldırmağın mənası isə budur ki, "İlahi! Sən bizi torpaqdan yenidən dirildəcəksən.”Rüku bəndənin Məbuda olan təzimini bildirir və əvvəldən axıra kimi bir mərhələdən ibarətdir. Buna görə də rüku həqiqətin eyni sayılır. Səcdə bəndənin fənalığını izhar etməkdən və bəndənin zəlilliyini bildirməkdən ibarət olduğu üçün iki mərhələdən ("bədvi”("Muminun” surəsinin 14-cü ayəsində buyurulur: "Ən üstün və ən yaxşı yaradan Allaha afərin olsun”.)fəna və "ovdi”(Necə ki, bütün müsəlmanlar namaz qılarkən "Kəbə”yə tərəf səcdə edirlər. Yəni Kəbə evi qiblə sayılmaqla Allah üçün səcdə edilir.) fənadan) ibarətdir. "Bədvi” fəna, yəni həmişə Allah-təala olmuş və Ondan başqa heç bir şey olmamışdır. Bu "bütün aləmi yoxluqdan vücuda gətirmişdir” həqiqətinə işarədir. "Ovdi fəna” isə bütün mövcudatın faniliyinə işarədir. Belə ki, Allahdan başqa hamı məhvə məhkumdur. Necə ki, Qurani-Kərim bu barədə buyurur: كلُُّ شىَْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ "Onun zatından başqa hamı məhv və həlak olacaqdır.” (Bu mətləb barəsində "Vəsailuş-şiə” kitabında xüsusi bir bölmə vardır.) Yaxud "Ər-Rəhman” surəsinin 26-27-ci ayələrində buyurulur: كلُُّ مَنْ عَلَيهَْا فَانٍ وَ يَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الجَْلَالِ وَ الْاكْرَام "Onun (Yer kürəsinin) üzərində olan hər bir şey məhv olacaqdır. Cəlal və Kərəm Sahibi olan Allah isə əbədidir.” Bəzi ayələrə əsasən, bütün yaranmışlar, o cümlədən günəş, ay, ulduzlar və s. Allaha səcdə edirlər. İnsanlardan başqa bütün mövcudların səcdə etməsi təkvini ibadət və itaət mənasındadır. Səcdənin özü ayrılıqda müstəqil bir ibadət sayılır. Necə ki, namazın şərtlərindən biri olan "təharət” müstəqil bir ibadətdir. Daha dəqiq desək, səcdə namazın eynidir. Səcdə, bəndənin Allah-təalaya ən yaxın halıdır. Digər tərəfdən şeytanın ən çətin halı məhz müsəlmanın səcdə vəziyyətində olmasıdır. Çünki şeytan səcdəni tərk etdiyinə görə Allah dərgahından qovulmuş və uzaqlaşdırılmışdır. Rəvayətdə buyurulur:"Rükusu və səcdəsi olmayan namaz, namaz deyildir.”(Bəşərin torpaqdan yaranmasında iki məna vardır. 1) Allah-təala Adəmi (ələyhissalam) torpaqdan və gildən yaratdı. Sonra onun nəslindən digər insanlar vücuda gəldi. 2) Torpaqdan bitən ot və bitki yeyən heyvanların ətində torpağın tərkibində mövcud olan maddələr, o cümlədən oksigen, hidrogen, karbon, kalsium, fosfor, dəmir, mis, yod və s. vardır. İnsan heyvan əti yeyərkən torpağın tərkibindəki maddələr onun canına hopur. Buna görə də insan torpağın tərkibində olan maddələrdən yaradılmışdır. ) Namazın ən mühüm rüknlərindən sayılan "qiraət” onun birinci rükətində "Həmd” (Fatihə), ikinci rükətində isə başqa bir surə oxumaqla yerinə yetirilir. Rəvayətdə buyurulur: "Fatihəsiz namaz yoxdur.”(İbtidai.) Başqa bir rəvayətdə belə buyurulur: "Fatihə surəsi oxunmayan namaz naqisdir.” (Qayıdış.) Namazda iki surənin ardıcıl oxunmasının fəlsəfəsi bundan ibarətdir: 1) Quran daimi olaraq möminin canına və ruhuna hopub cərəyan etsin. 2) Surələri təkrarlamaqla Quran müsəlmanlar arasında yaşasın. Səkkizinci imam (ələyhissalam) bu həqiqəti Fəzl ibn Şazan üçün açıqlayıb belə buyurur: "İnsanlara namazda qiraət oxumaq ona görə əmr olunub ki, O, (Quran) həmişə təravətli qalıb camaat arasında yaşasın və insanlar daim Onun elmindən bəhrələnsinlər. Məbada müsəlmanlar Qurandan qafil olsunlar!” ("Qəsəs” surəsi, 88-ci ayə.) İmam Rizanın (ələyhissalam) bu hədisinə əsasən bir neçə mətləbi açıqlamaq istərdik: 1. Əhli-beytin (ələyhimussalam) rəvayətlərində Quranı öyrənməyin və öyrətməyin, hətta Onu üzdən oxumağın zəruri olduğu təkidlə bildirilmişdir. Bəzi rəvayətlərdə Quranın hər gün 50, bəzilərində isə 200 ayəsinin üzdən oxunması sifariş edilmişdir. Bu barədə "Vəsailuş-şiə”, "Biharul-ənvar”, "Safi”, "Vafi” kitablarında çoxlu hədis və rəvayətlər mövcuddur. Bunlardan bir neçəsini zikr edirik: a) Allahın elçisi (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) buyurur: "Sizlərdən ən yaxşınız Quranı öyrənən və Onu başqasına öyrədəndir.” ("Mustədrəkul-vəsail”, 3-cü cild, səh.36, hədis 17.) b) İmam Sadiq (ələyhissalam) buyurur: "Mömin üçün yaxşı olar ki, ölümündən qabaq Quranı öyrənmiş olsun, yaxud öyrənərkən ölüm onu yaxalasın.”("Mustədrəkul-vəsail”, 4-cü cild, səh.158, hədis 5.) v) Allahın Peyğəmbəri (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) buyurmuşdur: "Ən üstün ibadət Quran oxumaqdır.” (Vəsailuş-şiə”, 4-cü cild, səh. 733, hədis 6.) q) İmam Əli (ələyhissalam) buyurmuşdur: "Quranı öyrənin və Onun barəsində dərin təfəkkürə dalın! Çünki O, möminin qəlbinin baharı və gülüstanıdır. Öz dərdlərinizə Quran vasitəsilə çarə qılın! Çünki O, bütün fiziki və ruhi xəstəliklərə şəfa verəndir. Onu tərtillə oxuyub gözəlləşdirin! Ayələri barədə düşünün və ibrət götürün! Çünki O, ən mənfəətli və ən gözəl qissələri Özündə cəmləşdirmişdir.”(Yenə orada, 6-cı cild, səh.38, hədis 3. ) d) Bəzi rəvayətlərdə bildirilmişdir ki, Behişt əhlinin dərəcələri, onların hansı miqdarda Quranı hifz etmələrindən asılıdır. Rəvayətlərin birində deyilir ki, Cənnətdə Quran əhlinə belə xitab olunar: "Quranı hər nə qədər əzbər bilirsənsə, oxu və yuxarı qalx!” (Yenə orada, səh.167, hədis 6.) Bir çox rəvayətlərdə bildirilir ki, Quran Qiyamət günü ən gözəl surətdə zahir olub Onu oxuyanlara şəfaət verər. Rəvayətlərdə bizlərə də bacardığımız qədər Quran oxuyub Onu hifz etmək sifariş olunmuşdur. 2. Deyilənlərdən belə məlum oldu ki, mömin Quranı oxumaqla bərabər qəlbində hifz etməli və hər bir dəyişiklikdən Onu qorumalıdır.Quranın möcüzə olmasının nişanələrindən biri də Onun həmişə təravətli olmasıdır. Yəni Quran oxunduqca köhnəlmir və hər dəfə oxunduqda sanki mömini özünə cəzb edir. O başqa kitablar kimi deyil. Belə ki, əgər bir kitab iki ya üç dəfə oxunsa, insanı yorar. Lakin Quran oxunduqca sanki oxucunun Özünə qarşı susuzluğunu artırar. 3. Quranın qiraət edilməsində təkcə dilin və dodağın tərpənməsi kifayət deyil. Quran və rəvayətlərə nəzər saldıqda bir neçə həqiqətə şahid oluruq: 1)Quranın buyuruqlarına əməl etmək; Necə ki, hədisdə buyurulur: "Bir çox Quran oxuyanlar var ki, Quran onlara lənət oxuyur.” (Yenə orada, hədis 4.) 2) Quranı başa düşməklə Onun elminə yiyələnmək; Necə ki, Qurani-Kərim "Muhəmməd” surəsinin 24-cü ayəsində, həmçinin bir çox başqa ayələrdə insanları təfəkkür edib düşünməyə dəvət edərək buyurur: أَ فَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْءَانَ أَمْ عَلىَ قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا "Görəsən, onlar Quran barəsində düşünmürlər, yaxud ürəklərinə qıfıl vurulmuşdur.?!” 3) Quranın moizələri, hekayələri, misalları, Cənnət müjdəsi və Cəhənnəm təhdidi qiraətin əsas mehvərlərindəndir; Quran qiraətinin bəzi fəlsəfə və hikmətləri, yuxarıda zikr olunmuş nöqtələri yada salır.4) Səmavi kitab olan Quran bəşərin dünya və axirətini təmin etmək üçün nazil olmuşdur və bütün insanların hər iki aləmdə xoşbəxtliyə, səadətə çatması üçün bir sıra ictimai qanunlar müəyyənləşdirmişdir; Bunun üçün də hamı Quranı oxuyub Onun buyuruqlarına əməl etməklə yanaşı mənalarını düşünməyə və Onu qorumağa məsuldur. Bu prinsipə görə Quran dinin ən mühüm göstərişlərindən olan namazda qərar tapmışdır. Möminlər Onu öyrənməyə və öyrətməyə səy göstərməlidirlər ki, Quranın elmi, mahiyyəti, əhkamı, qanunları köhnəlikdən, xurafatdan və unutqanlıqdan amanda qalsın. PEYĞƏMBƏRİN (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) QURAN VƏ İTRƏT HAQQINDA OLAN SİFARİŞİ Rəsuli-Əkrəm (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) özünün 23 illik təbliğindən və Quran həqiqətlərinin yayılmasından sonra ömrünün axırlarına yaxın vəsiyyətində belə buyurdu: "Ey camaat! Mən sizin aranızdan gedirəm və sizə iki ağır əmanət tapşırıram. Bunlar Allahın kitabı Quran və mənim Əhli-beytimdir. Əgər hər ikisinə sığınsanız heç vaxt yolunuzu azmayacaqsınız. Həqiqətən, bu iki şey ümmətin arasında Qiyamətə kimi yaşayıb dinin düşmənlərini məğlub etməli, xalqa rəhbər və yol göstərən olmalıdır.” (Yenə orada, səh.168, hədis 10.) İndiyə kimi din düşmənləri bu iki ağır və qiymətli əmanət qarşısında sipər kimi dayanaraq onları məhv etmək istəmişlər. Lakin Allah-təala onları qorumuş və qoruyacaqdır. Quran bu barədə buyurur: إِنَّا نحَْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لحََافِظُون "Həqiqətən, biz Zikri (Quranı) nazil etdik və həqiqətən, biz Onu qoruyacağıq.”( "Nəhcül-bəlağə”, 110-cu xütbə. "Yuxarı qalx” kəlməsi Behiştin dərəcələrinə işarədir. ) Əhli-beyt (ələyhimussalam) barəsində həzrət Rəsul (salləllahu ələyhi və alihi və səlləm) çoxlu hədislər buyurmuşdur. O cümlədən: "Cənnətdə Kövsər hovuzunun yanında sizdən bu iki əmanət və necə rəftar edildiyi soruşulacaqdır.”(Biharul-ənvar”, 84-cü cild, səh.184.). Mötəbər kitablardan sayılan "Kafi”də həzrət Peyğəmbərdən (sallallahu ələyhi və alihi və səlləm) uzun bir hədis nəql olunmuşdur. Hədisin məzmunu belədir: "Fitnələr sizə hücum gətirdiyi zaman Qurana sığının. Çünki O, həm şəfaət edən, həm də şəfaət ediləndir. Hər nəyi halal edibsə, həqiqətdir. Hər kəs Quranı öz rəhbəri qərar versə, Quran onu Behiştə aparacaqdır. Hər kəs arxa çevirsə, Quran onu Cəhənnəm atəşinə doğru sürükləyəcəkdir. Quranın ecazkarlığı sonsuz, qəribəlikləri isə köhnə deyildir. Məhz hidayət çıraqları Ondadır”.(Yenə orada, 2-ci cild, səh.226.) Bu hədisdən bir neçə nəticə əldə edə bilərik: 1) Hər zaman müsəlmanlar çətinliyə düşüb zəlalətə və cəhalətə düçar olsalar, Qurana pənah aparıb haqqı batildən ayırmalıdırlar. 2) Qurana itaət etmək səadətə, Ondan üz çevirmək isə bədbəxtliyə səbəb olur. 3) Elm hər nə qədər inkişaf etsə, bir o qədər də Quranın həqiqətləri kəşf və zahir olacaqdır. 4) Quranın nuru vasitəsilə cəhalət zülmətindən azadlığa qədəm qoyulur, həyat suyunun elmi və hikməti üzə çıxır. | 
