Ömərin xilafəti dövründə iki kişi bir qədər əmanəti bir qadının yanında qoymuş və ona tapşırmışdılar ki, yalnız hər ikisi birlikdə gəldikdə əmanəti təhvil versin. Bir müddətdən sonra onlardan biri qadının yanına gəlib dostunun öldüyünü iddia etdi və əmanəti istədi. Qadın əvvəlcə əmanəti qaytarmaqdan imtina etdi. Lakin o kişi çox ciddi şəkildə tələb etdiyinə görə əmanəti ona qaytardı. Bir müddətdən sonra ikinci şəxs də gəlib əmanəti istədi. Qadın baş verən hadisəni ona dedi. Bu zaman onların arasında mübahisə başladı. Məsələni Ömərə dedilər. Ömər qadına dedi: – Sən əmanətə zaminsən.

Təsadüfən Əli (ə) da orada idi, qadın Ömərə dedi ki, Əli (ə) onların arasında qəzavət etsin. Ömər dedi: – Ya Əli! Onların arasında qəzavət et.

Əli (ə) o kişiyə buyurdu: – Məgər sən də, dostun da bu qadına "əmanəti heç birinizə təklikdə verməsin" deməmişdinizmi?! İndi o əmanət mənim yanımdadır. Get dostunu da gətir, onu təhvil al.

Bu zaman Əli (ə) həmin qadını əmanətə zamin hesab etmədi və bununla da onların fırıldaqları aşkar oldu. Çünki o Həzrət bilirdi ki, onlar bir-biri ilə sözləşmişlər və istəyirlər ki, hər biri ayrılıqda əmanəti o qadından istəsinlər, qadın da hər ikisinə dəyən xəsarəti versin.(Fürui-Kafi", kitabul-qəzaya vəl-əhkam, "nəvadir" babı, 12-ci hədis; "Təhzib", babuz-ziyadati fil-qəzaya vəl-əhkam, 11-ci hədis. )

Fitnə əhli olan bir qadın ənsardan olan təqvalı bir cavana vurulmuşdu. Ancaq nə qədər çalışırdısa onu özünə cəlb edə bilmirdi. Buna görə də ondan intiqam almaq fikrinə düşdü. Toyuq yumurtasını sındırıb onun ağını paltarının iki budlarının arasındakı yerinə sürtdü və o cavanı müttəhim etdi. Onu Ömərin yanına aparıb dedi:–Ey xəlifə! Bu oğlan məni rüsvay etmişdir!

Ömər ənsardan olan cavanı cəzalandırmaq qərarına gəlir, amma o "mən heç vaxt zinaya mürtəkib olmamışam"-deyə and içir, Ömərdən onun işində daha artıq diqqətli olmasını istəyirdi. Təsadüfən Əli (ə) da orada idi. Ömər ona dedi: – Ya Əli! Bu barədə sizin nəzəriniz nədir?

Əli (ə) qadının paltarındakı ağlığa diqqətlə baxıb məsələnin nə yerdə olduğunu başa düşdü və buyurdu: – "O paltarın üstünə qaynar su tökün." Suyu tökdükdən sonra o ağlar (bişib) bərkidi. İmam (ə) orada olanları başa salmaq üçün bərkimiş yumurtadan bir qədər götürüb ağzına qoydu. Daddıqdan sonra çölə atdı. Sonra qadını məzəmmət etdi. Nəhayət qadın öz günahını etiraf etdi və bu yolla da onun hiyləgər məqsədi aşkar oldu. Bununla da ənsardan olan o kişi Ömərin cəzasından xilas oldu.("Fürui-Kafi", kitabul-qəzaya vəl-əhkam, "nəvadir" babı, 4-cü hədis; "Təhzib", əz-ziyadatu fil-qəzaya vəl-əhkam, babı, 55-ci hədis. )

***

Başqa bir qadın da yumurtanın ağı ilə öz günüsünün yorğan-döşəyini bulaşdırdı və ərinə dedi: – "Başqa bir kişi onunla yaxınlıq etmişdir!"

Hadisəni Ömərə xəbər verdikdə dərhal onu cəzalandırmaq istədi. Əli (ə) "Qaynar su gətirin!" - deyə əmr etdi. Su gətirdilər. Əli (ə) suyun bir miqdarının o ağ yerin üstünə tökülməsini əmr etdi. Suyu tökdülər. Yumurtanın ağı dərhal (bişib) bərkidi. Həzrəti Əli (ə) paltarı qadının yanına atdı və buyurdu: – Bu, siz qadınların hiylələridir. Sizin məkriniz çoxdur! (Sonra onun ərinə buyurdu:) Arvadını saxla. Çünki bu iş sənin o biri arvadının vurduğu töhmətdir. Sonra buyurdu ki, töhmət vuran qadına "iftira həddi" vursunlar.("Mənaqib" (Sərvi), Qəzayahu (ə) fi əhdis-sani. )