Morği-təbim(Həqiqətə çatmaq ) pər(Dəryaya qovuşmaq istəyən bir qətrə kimidir ) açıbdır, feyzi-məna(Nurlanmış əl ) axtarır Fil-misəl bir qətrədir ki, vəsli-dərya(İkinci Zəhra ) axtarır Sineyi-Sinayi-dəftər, dəsti-bəyza(İsmət dəryasının gövhəri ) axtarır İstərəm Zəhrayi-sani(Əli (ə) övladlarının fəxri ), qəmli ulduzdan yazam Guşeyi-viranədə məzlum ölən qızdan yazam Gövhəri-dəryayi-ismət(Kərbəla padişahının ürəyinin bəndi ), fəxri-Ali Turab(Pak ) Bəndi-qəlbi-padişahi-Kərbəla(Fəzilət bağının qönçəsi ), iffət niqab(Rübabın pak qızı ) Qönçeyi-baği-fəzilət(Dünyaya gəldiyi gün iftixara qərq olmuş ), doxtəri-paki-Rübab(Gözəl ) Valideyni ruzi-miladində ğərqi-iftixar(Yasin (Mühəmməd s.) qızlarına ) Gül üzündən öpdülər, adın Rüqəyyə qoydular. Verdi Zeynəb, bağiban ağuşinə ziba(Ürəyimin təskinliyinə səbəb)gülü Al, dedi, qardaş qucaqə, öp bu xoş-sima gülü Oxşayır Zəhrayə eynən gülşəni-Zəhra gülü. Həmd ola lütf eyləyib, Allah, bənati-Yasinə(Gül adıdır ) Könlüvə Zəhra düşəndə bax gözəl simasinə. Xaliqi Rəhman sənə öz rəhmətindən pay verib Aftab mülki-Bəthayə gözəl bir ay verib Boş görüb Zəhra yerin, Zəhraya Allah tay verib. Öp doyunca ləblərin, qəlbində həsrət qalmasın Çox gözəl qızdır, Hüseyn, Allah əlindən almasın Ver icazə bir neçə gün, mehman olsun mənə Mənzilimdə baisi-təskini-can(Gözəl aşibətli bacı )olsun mənə Qəmərilərtək sinəm üstə nəğməxan olsun mənə Razı olsan Yasəmən ülfət tapar Nilufərə(İstək ) Söz verirəm qoymaram, qardaş qucaqimdən yerə. Etdi fərmayiş Hüseyn, ey xahəri-niku-məab(Qəbul ) Razıyıq, Zeynəb bu istidayə(Təzə dünyaya gəlmiş, körpə ) həm mən, həm Rübab Hər nə əmrin var gərək, olsun bu evdə müstəcab(Ocaq, yurd ). Şahidəm gərçi bu nozadim(Hidayət et, tərbiyə et ) əzizindir sənin Min Rüqəyyəm olsa Zeynəbcan, kənizindir sənin. Tərbiyət kaşanəsin(Kəsici, iti ) tədbir ilə abad elə Zeynəbiyyəndə bu tiflin yaz adın, irşad(Dünya ) elə Dərsi-eşqi-mərifət öyrət özün ustad elə. Xoşdu xəncərlər misalı məntiqi, bürra(Sırğa ) ola Hər cəhətdən könlüm istir, ayrı bir Zəhra ola. Bağiban ol, baği-Zəhrada bu qəmli susənə Pərvəriş ver gül kimi, versin təravət gülşənə Məndən artıq sən məhəbbət eylə, öyrənsin sənə. Fani dünyadı, vəfası ruzigarın(Toz-torpaq ) yox bacı Bilmək olmaz, bəlkə ömrün məndən oldu çox bacı. Sinən üstündə yatırt, gəhvarəyə öyrəşməyə Öyrədin bir ayrı rəngə, qarəyə öyrəşməyə Könlüm istir, Zeynəbim, guşvarəyə(Gözü yaşlı )öyrəşməyə. Caməsin tez-tez dəyiş, gərd-o-ğübarə(Dərdindən) batmasın Gəlməyincə mən evə dindir, danışdır yatmasın. Həzrətin fərmayişindən Zeynəb, oldu əşgi-bar(Paralanmış bədənim ) Ərzi qıldı, bu suzindən(Qəbrə ) yandı qəlbim ey nigar Taro-pud peykərim(Taziyanə ilə döyüldülər )oldu Hüseyncan, şöləbar. Bacı istər qardaşın çiynində getsin mədfənə(Addım-addım ) Səndən artıq ömrüm olsa, onda qardaş vay mənə. Sən özün şahidsən ey bəzmi-sittin məhrəmi Bir tükünlə versələr, Zeynəb dəyişməz aləmi Mən səni görməkdən ötri keçmişəm mehriyyəmi. Var ümidim qəlbimə tufani-hicran əsməsin Sayövi Allah, Hüseyncan başim üstdən kəsməsin. Bacı istər gözlərin can versə qardaş bağlaya Layiq öz şəni şəhrində əzasın saxlaya Könlüm istir qəbrimin üstə Rüqəyyən ağlaya Mehribanlıq görsə məndən əmmə canım vay deyər Qara məcər başda, şirin dil balam, lay-lay deyər. Tərbiyət etdi qərəz Zeynəb, o əla gövhəri Oldu eynən zahir və batində Zəhra məzhəri Sürmədi eşqin olublar badə nuş sağəri(Məkan) Gəzdilər qolbağlı bahəm pa-be-pa(Eşq əzadarlarının məclisi) səhraları Guşeyi-viranə oldu aqibət məvaları(Aşiqlər məclisi ) Guşeyi viranə yox, bəzmi-əzadarani-eşq(Qara geyinmiş qadın ) Məclisi-dildadəgan(Yuxudan oyadıb )həzrət-Sültani-eşq Bir tərəfdə ağlaşırlar dəsteyi-tiflani-eşq Bir tərəfdə bir xanım boş qundaqə lay-lay deyir Bir ucaboy, qarəpuş örət(Qızıl teştdə ), Hüseynim vay deyir. Ravi nəql eylir: üsəranın Hüseynim vay səsi Bir gecə bədxab edib(Aşura şahənşahının başı), guya Yəzidi nakəsi Yatmağa imkan dedi: vermir əsirlər naləsi. Görməsə qoymaz məni asudə Zeynəb, qardaşın Yollayın viranəyə dilbəndi Zəhranın başın Səs düşübdü yol verin, dürdaneyi Zəhra gəlir Teşti-zərdə(Görüşünə ) rəsi-şahənşahi-aşura(Şahənşahın yollarına səpilə )gəlir Gəl Rüqəyyə hardasan? didaruvə(Qadınlar dəstəsi ) baba gəlir. Gül yox idi, rahi şahənşahidə pərvər ola(Örtüyünü ) Başlarından yoldu qızlar, saçların tökdü yola Dəsteyi-nisvan(Ev sahibləri )aşura qurubdur əncümən Etdilər viranəni Yəsrib kimi beytul-hüzn Açdılar sərpuşini(Qanad ) gün çıxdı güya teştidən Etdilər mehmanə hörmət qəmli sahibxanələr(Qadınların hüznlü evinə ) Şəmi görcək başladı pər(Ziyarətçi ) vurmağa pərvanələr. Hakim idi çün ədəb, nisvani-beytul-əhzənə(Uca ) Əvvəlin növbətdə Zeynəb, başlayıbdı şivənə Qəmli zairdən(Ruhu çox pak ) dedi: əvvəl salam olsun sənə Ağ geyər hacı gedəndə Məkkəyə ey möhtəşəm Kəbədən başsan mənə əfv elə qarə geymişəm Sərfəraz(Ev sahibi ) olsun adun, olduq Hüseyncan sərfəraz Almışam ey ruhi-əqdəs(Nigəran ), göz yaşimdən dəstəmaz Üz-bə-üz dur, Kəbəyə istir bacın qılsın namaz. Gözlərin məşər, ləbin zəmzəm, üzün beytul-hərəm Baxdıqca Kəbeyi-Zəhrayə vəllah doymaram Heyf ola indi bu qürbətdə qəribi bikəsəm Bir əli boş mizbanəm(Ətəyim ), bəxtimə dilva pəsəm(Eşqimin vərəqləri ) Kaş olurdu əldə imkanım, sənə qurban kəsəm Vardı həqqim göz yaşımdan olsa dərya damənim(Sənə layiq olmayan ) Parça-parça ləblərin ovraqi-eşqimdir(Son ) mənim Zeynəbin bəli! Vəfası oxşayır əfsanəyə Aşiqanə sözləri təsir edər biganəyə Əlqərəz növbət yetişdi bülbülü-viranəyə Tellərin rədd eylədi əvvəl üzündən, ax, dedi Fatimə oxşarına, Zəhrayə xatir bax! dedi Xoş gəlmisən bu məhqər(Əhdim ) mənzilə, ey məhliqa Layiqi şənin deyil bu səqfsiz viransəra Bu nə küldür gözlərin üstündə, hardaydın baba? Səslədim Şamın yolunda vermədin sən hay mənə Bari ver bir busə qanlı ləblərindən pay mənə. Könlüm istir bu gecə hicranimə payan(Gözəl üzlüm) verəm Canımı xoşdur ki, öz cananıma qurban verəm Vardı peymanım(Dodaqlarına ), öpəm gül ləblərindən can verəm. Fikrin olsa getməyə ayrı diyarə ay baba Səbr elə qoysun məni əmməm məzarə, ay baba Olmasaydı ləblərində yarə ey ziba-nigar(O qədər ki ) Buseyi-məstanivə(Hüseyn Ğəffari Ərdəbili ) indi çəkərdim intizar Neyləyim, çarəm nədir, gül ləblərində yarə var. Arzu eylər öpə çün, dəm-bə-dəm ulduz ayı Əzbəs("Dastanhayi tarix", 1-ci cild, səh.187. ) öpdüm surətindən, busəmin yoxdur sayı(Bu kəramət, Hacı Mirza Haşim Xoraninin, "Müntəxəbut-təvarix" və başqa mötəbər kitablarda gəlibdir. ) |