 ƏLLİ BİRİNCİ DƏRS Məsihilik tə’limlərində əxlaqi me’yarlar və onlara riayət edilməsi çox diqqət mərkəzində durur və bu kimi işlərə həddən artıq tövsiyə edilir. Hətta onların müqəddəs kitabı olan İncil əxlaq kitabı, əxlaqi moizələr məcmuəsi adı qazanmışdır. Əxlaqi rəftarlar və sifətlər arasında bir-birinə məhəbbət göstərmək ifrat dərəcədə tə’kid olunmuşdur; belə ki, məsihilik mehr-məhəbbət dini kimi tanınmışdır. Həzrət Məsih (ə) ilahi bir peyğəmbər ünvanı ilə sair peyğəmbərlər kimi insanlar üçün xeyir-bərəkət mənbəyi olmuşdur. Qur’an-Kərim də o həzrəti bərəkət mənşəyi kimi yad edir və onu inadkarlıq və bədbəxtçilikdən uzaq hesab edərək buyurur: «(Allahdan bir mö’cüzə olaraq körpə dilə gəlib) dedi: «Mən, həqiqətən, Allahın bəndəsiyəm. O mənə kitab (İncil) verdi, özümü də peyğəmbər etdi. O, harda oluramsa olum, məni mübarək (həmişə hamıya xeyir verən dini hökmləri öyrədən) etdi və mənə diri olduqca namaz qılıb zəkat verməyi tövsiyə buyurdu. O, həmçinin məni anama qarşı olduqca itaətkar və nəvazişkar etdi, (heç kəsə qarşı) zülmkar və asi eləmədi!» (Məryəm-30-32.) Buradan aydın olur ki, həzrət İsa (ə) rəhmət peyğəmbəri adı ilə, sair ilahi peyğəmbərlərin təlimlərində olduğu kimi, əxlaqi səciyyələrə və fəzilətlərə riayət olunmasına, çirkinliyə, rəzil, nəfsani xislətlərə və bədbəxtçiliklərdən uzaq olmağa də’vət edir. Sədaqət, düzlük, niyyətin və əməlin saflığı, zahiri cilvələrdən və riyakarlıqdan uzaq olmaq, əfv və güzəşt etmək, ictimai əlaqələrdə başqaları ilə mehriban və nəvazişli davranmaq bu dinin tə’limlərində geniş şəkildə işıqlandırılmışdır. Həqiqətən də dindar məsihilərin çoxu başqaları ilə rəftar edərkən mehr-məhəbbət göstərir, qayğıkeş və sədaqətli olurlar. Qur’ani-Kərim də onları bu sifətlərlə təqdim edir. Qur’an yəhudiləri və müşrikləri mö’minlərin ən rəzil düşmənləri adlandırdığı halda, məsihiləri mö’minlərə qarşı ən məhəbbətli şəxslər kimi tanıtdırır: «(Ya Məhəmməd!) Yəhudiləri və müşrikləri iman gətirənlərin ən pis düşməni, «Biz xaçpərəst», - deyənləri isə onların ən yaxın dostu görəcəksən. Bu onların içində (bilikli, abid) keşiş və rahiblərin olması və onların özlərini yuxarı tutmalarına görədir.» (Maidə-82) Gördüyünüz kimi, məsihi ruhanilərinin təkəbbürlü və lovğa olmamaları bu din ardıcıllarının əksəriyyətinin məhəbbətli olmalarına səbəb olmuş və onların başqaları ilə təvazökarlıqla davranmasına gətirib çıxarmışdır. Amma digər tərəfdən, məsihilərin əxlaq tə’limləri arasında ifratçı yönə malik olan göstərişlər də gözə çarpır ki, həzrət İsanın bu kimi sözləri əxlaqi moizələr şəkilində deməsi çox zəif ehtimaldır. Burada məsihiliyin əxlaqi moizələrindən və yol göstərmələrindən bir qismini bəyan edirik ki, onların məzmununu araşdırmaqla, ilahi dinlərin əxlaqi göstərişlərlə nə dərəcədə müvafiq olduğu aydınlaşsın. ASİMANİ MƏLƏKUT ÜÇÜN HAZIRLIQ Məsihi mənbələri asimani mələkutun yaxın olmasını müjdə vermişlər. Asimani mələkut Bəni-İsrailin nəzərində tanınmış ilahi hökumət növüdür və onlar həmişə ilahi bir və’də ünvanı ilə onun intizarını çəkmişlər. Həzrət İsanın zühurundan bir az öncə həzrət Yəhya yəhudiyyə məntəqəsində qiyam etdi, camaata mö’cüzə göstərib onları tövbə etməyə çağırdı. Əxlaqi çirkinliklərdən, napaklıqlardan tövbə edib paklanmaq asimani mələkut, yaxud ilahi məramlı hökumətin bərqərar edilməsi üçün hazırlıq ünvanı sayılırdı. Mətta İncilində deyilirdi: «O zamanda tə’mid qüslü verən Yəhya yəhudiyyə çölündə zahir oludu və tə’lim verərək dedi: Tövbə edin, çünki asimani mələkut [padşahlıq] yaxındır.» Yəhyanın barəsində Əşkiya Nəbi belə deyir: «Səhrada bir kişi fəryad edib deyirdi: Allahın yolunu hazırlayın və onun yolunu düzəldin».(Mətta, 9-cu fəsil, 1-3-cü ayələr.) Həmçinin Markosun 1-ci fəslinin 1-4-cü ayələrinə, Lukanın 3-cü fəslinin 1-6-cı ayələrinə də baxa bilərsiniz. Yəhya tutulandan sonra həzrət İsa öz də’vətini aşkar şəkildə başladı və onun kimi moizə etməyə başladı: «Yəhya tutulduqdan sonra Cəlil diyarına gəldi və Allahın müjdəsini e’lan edərək dedi: Qərara alınmış saat gəlib çatmış və Allahın padşahlığı yaxındır, tövbə edin və bu müjdəyə iman gətirin.»(Markos, 1-ci fəsil, 15-16-cı ayələr.) Məsihi dininin mənbələrinə uyğun olaraq, ilahi padşahlıq və hökumətin (asimani mələkut) zəminəsinin hazırlanması üçün və hamının nicata, qurtuluşa nail olub əyriliklərdən yaxa qurtarmalarının şahidi olmaları üçün (Luka İncili, 3-cü fəsil, 5-6-cı ayələr.)tövbə edin, özünüzü əxlaqi aludəliklərdən və rəftar napaklıqlarından təmizləyin; sədaqətə, düzlüyə, niyyətin xalisliyinə riayət etmək asimani mələkutun intizarında olanlar üçün zəruridir. Bundan da yüksəkdə bütün şəxsi dünyəvi işlərdən və maddi bağlılıqlardan əl çəkmək lazımdır ki, asimani mələkuta hazır olmaq üçün lazımı ləyaqətə malik olalar. Aşağıdakı ayələrə diqqət yetirin: «Yol əsnasında böyük bir kütlə İsa ilə birlikdə idi. İsa onlara üz tutub buyurdu: Əgər bir kəs mənim yanıma gəlsə, ata-anadan, arvad-uşaqdan, bacı-qardaşdan və hətta öz canından əl çəkməsə, şagirdim ola bilməz. Hər kəs xaçını götürüb mənimlə gəlməsə, şagirdim ola bilməz».(Luka, 14-cü fəsil, 25-27-ci ayələr.) «Yol əsnasında bir şəxs ona dedi: "Hər yerə getsən mən də sənin ardınca gələcəyəm.” İsa cavab verdi: "Quşların da tülkülərin də yuvası vardır, lakin insan oğlu [İsa] üçün heç bir yer yoxdur ki, orada dincəlsin.” İsa başqa bir şəxsə buyurdu: "Mənimlə gəl.” Amma o cavab verdi: "Ey ağa! Qoy əvvəlcə atamı torpağa tapşırım.” İsa buyurdu: "Qoy ölülər öz ölülərini torpağa tapşırsın. Sən gərək gedib Allahın padşahlığını (asimani mələkutu) hər yerdə e’lan edəsən.” Başqa bir şəxs dedi: "Ey ağa! Mən səninlə gələcəyəm, amma icazə ver, əvvəlcə ailəmlə görüşüb xudahafizləşim.” İsa ona dedi: "Bir kəs yer şumlamağa məşğul olsa və arxasına baxsa, Allah padşahlığı üçün xidmət etməyə ləyaqəti olmaz”».(Luka, 9-cu fəsil, 57-62-ci ayələr.) Allah padşahlığına xidmət üçün ləyaqət kəsb etməkdən ötrü təkcə günahlardan tövbə edib sədaqət və niyyət xalisliyinə riayət etmək kifayət deyil, bu işdə dünyəvi əlaqələrin kəsilməsi, zahidlik, dünyaya rəğbətsizlik, hətta öz əzizlərindən də əl çəkmək zəruridir. Bu mövzu ilahi dinlərin tə’limləri ilə müqayisə olunub üzərində fikirləşilməlidir. Çünki ata-anadan, bacı-qardaşdan və s. əzizlərdən qohum-əqrəbadan əl üzmək, hətta atanın dəfn mərasiminə sə’y göstərilməsə din mədəniyyətində heç bir vəchlə yozula bilməz. Məsihi mənbələrində istər dost, istər düşmən olsun, bütün insanlarla məhəbbətlə rəftar etmək çox tövsiyə olunmuşdur. O cümlədən: «Amma mənim sözümü eşidənlərə deyirəm ki, öz düşmənlərinizə məhəbbət edin. Sizə nifrət edənlərə yaxşılıq edin. Sizə söyüş söyənlərə xeyir-dua edin. Sizinlə bəd rəftar edənləri dua edin. Bir kəs sənin üzünə sillə vursa, o biri üzünü də ona tərəf çevir. Bir kəs sənin libasını aparsa, qoy köynəyini də aparsın. Səndən bir şey istəyən hər kəsə bəxşiş et və sənin malını aparsalar, onu geri tələb etmə. Başqalarının sizinlə necə rəftar etməsini istəyirsinizsə, siz də onlarla elə rəftar edin. Əgər yalnız sizi sevənləri sevsəniz, sizin üçün nə iftixar olar? Hətta xətakarlar da onları sevənləri sevirlər...»(Luka, 6-cı fəsil, 27-32-ci ayələr.) Başqa bir yerdə oxuyuruq: «Eşitmisinizmi ki, belə deyir: "Göz göz müqabilində, diş diş müqabilində.” Amma mən sizə deyirəm ki, sizə pislik edən şəxsə pislik etməyin. Əgər bir şəxs sənin sağ üzünə sillə vursa, sol üzünü ona tərəf çevir, əgər bir kəs sənin köynəyini almaq üçün məhkəməyə aparsa, pencəyini də ona bağışla. Hərgah bir şəxs səni bir mil məsafəyə getməyə məcbur etsə, sən onunla iki mil get».(Mətta, 5-ci fəsil, 38-41-ci ayələr) Amma İslam dinində hər bir şeyin me’yarı Allah olduğuna görə dostluq və məhəbbət, kin-küdurət və düşmənçilik də Allah mehvərində dövr etməlidir. Yə’ni, mö’minlər Allahın düşmənləri ilə düşmən, dostları ilə dostluq etməlidirlər. Həmçinin mö’minlərin və Allah dostlarının içində pisliyə pisliklə cavab verilməz, əksinə pisliyə yaxşılıqla cavab verirlər.(Mö’minin-96, Fussulət-34.) Digər tərəfdən də ictimai əmin-amanlığın bərqərar olunması, xətakarların və inadkar insanların mö’minlərin məhəbbətli davranışlarından sui-istifadə etmələrinin qarşısını almaq üçün qisas hökmü də qoyulmuşdur və İncildə qeyd olunan tə’birlərə hökm verilmişdir.(Göz göz müqabilində, diş diş müqabilində; Qur’ani-Kərim, Maidə-45.) İncilin tə’limlərində riyakarlıq və zahiri cilvələrə qarşı geniş mübarizə aparılmışdır. İsa (ə) başqalarını həmişə mehribanlığa, yumşaq davranmağa də’vət etdiyi halda, Ferisim mollalarını riyakarlıqlarına görə şiddətlə məzəmmət etmişdir: «Vay olsun sizə ey riyakar mollalar və ferisilər! Siz asimani padşahlığın qapılarını camaatın üzünü bağlayırsınız, özünüz daxil olmursunuz, başqalarının da oraya daxil olmasının qarşısını alırsınız. Vay olsun sizə, ey riyakar mollalar və ferisilər! Siz dul qadınların mallarını yeyirsiniz, yalnız riyakarlıq məqsədi ilə öz namazlarınızı uzadırsınız. Buna görə də siz ən şiddətli cəzalara düçar olacaqsınız... Vay olsun sizə, ey riyakar mollalar və ferisilər! Siz nanə, şüyüd və zirədən onda bir (vergi) verirsiniz. Amma ədalət, rəhmət və sədaqət olan ən mühüm şəriət hökmlərini görməməzliyə vurursunuz. Siz bunları görməlisiniz və eyni zamanda sair hökmlərdən qafil olmamalısınız... Vay olsun sizə, ey riyakar mollalar və ferisilər! Siz piyalənin və boşqabın kənarlarını təmizləyirsiniz, halbuki onun içi zülm və cinayətlərlə doludur.(Mətta, 23-cü fəsil, 15-25-ci ayələr.) 1. Qur’ani-Kərim həzrət İsa (ə) üçün hansı sifətləri zikr edir? 2. Qur’ani-Kərim məsihiləri necə təqdim edir? 3. Asimani mələkut nədir? 4. Asimani mələkuta rəğbətli olanlar hansı sifətlərə malik olmalıdırlar? 5. Məsihilərin müqəddəs kitabı camaata məhəbbət barəsində hansı tövsiyələri edir? 6. Qur’anın məhəbbət barəsindəki nəzəri necədir? 7. Həzrət İsa (ə) riyakarlarla necə rəftar edib davranırdı? | 
