Əbu Haşim Cəfəri deyir: Sur əhlindən bir şəxs qorxulu xəstəliyə tutulmuşdu. Həyat onun üçün zəhərə dönmüşdü. Bir gün Əbu Əliyə öz vəziyyətindən şikayətləndi. Əbu Əli dedi: "Nə vaxt Əbül Həsən Əli ibn Mühəmməd ibn Rizanı (ə) görsən, ondan dua istə. Ümid edirəm ki, xəstəliyin sağalar.”

Həmin şəxs imamın yolu üstə əyləşib onu uzaqdan görən kimi ayağa qalxdı və həzrətə yaxınlaşdı. O həzrətdən özü üçün dua istədi. Həzrət üç dəfə buyurdu: "Allah sənə şəfa versin.” Əbu Əli həmin xəstə şəxslə rastlaşdı və o öz əhvalatını danışdı. Əbu Əli dedi: "O sənə istədiyindən artıq dua etdi. Narahat olma, tezliklə sağalacaqsan.” Xəstə şəxs evinə qayıtdı. Sübh yatağından qalxanda özündə həmin xəstəlikdən əsər-əlamət görmədi!(Tusi, "Əmali”, 281, hədis 545; "Əl-mənaqib”, 4-414; "Biharul-ənvar”, 50-129, bab 3, hədis 8 )

Davud ibn Qasim Cəfəri deyir: Həcc səfərinə hazırlaşırdım. İmamla vidalaşmaq üçün Samirrada onun evinə getdim. İmam yerdə bir dairə cızıb mənə buyurdu: "Bu dairədə olanı götür, səfər üçün xərclə.” Əlimi imamın göstərdiyi yerə uzatdım. Orada içində iki yüz misqal qızıl olan qab vardı!("Əl-xəraic vəl cərai”, 1-392, bab 11 )

Məhəmməd ibn Təlhə deyir: Bir gün imam Hadi (ə) mühüm bir işdən ötrü Samirradan kəndə getdi. İmam yola düşdükdən sonra bir ərəb gəlib onu soruşdu. Bildirdilər ki, filan yerə gedib. Həmin şəxs imamın ardınca gedib onunla görüşdü. İmam ona buyurdu: "İstəyin nədir?” Şəxs dedi: "Mən atam Əli ibn Əbi Talibin vilayətinə bağlı Kufə ərəblərindənəm. Böyük borca düşmüşəm. Səndən başqa ağız açacağım bir şəxs yoxdur.” İmam Hadi (ə) buyurdu: "Narahat olma.” İmam onu minikdən düşürüb qonaq saxladı. Sübh ona buyurdu: "Bir istəyim var, amma çətin razılaşasan!” Ərəb dedi: "Sizə qarşı çıxmaram.” İmam bir kağız götürüb yazdı ki, bu ərəbə filan qədər borcum var. Amma ərəbin borcundan artıq bir məbləğ qeyd etdi. Sonra buyurdu: "Bu kağızı götür. Samirrada yanıma gəlib ətrafındakıların hüzurunda borcunu tələb edərsən. Olmasın ki, mənə qarşı çıxasan.” Ərəb kağızı götürüb dedi: "Yerinə yetirərəm.” İmam Hadi (ə) Samirraya qayıtdıqdan sonra onun ətrafında xeyli adam toplanmışdı. Orada xəlifənin adamları da vardı. Bu ərəb otağa daxil olub imamın yazdığı kağızı göstərdi və borcunu tələb etdi. İmam necə tapşırmışdısa elə də hərəkət etdi. İmam onunla mülayim danışıb mehribanlıq göstərdi. Üzr istəyib borcunu ödəyəcəyini bildirdi. Əhvalatı Mütəvəkkilə çatdırdılar. Mütəvəkkil göstəriş verdi ki, imam Hadiyə (ə) otuz min dirhəm çatdırılsın. Dirhəmlər gətirildikdən sonra imam ərəbə buyurdu: "Bunları götür, borcunu ödə, qalanını da ailənə xərclə.” Ərəb dedi: "Ey peyğəmbər oğlu! And olsun Allaha ki, bunun üçdə birinə ümidim vardı. Allah yaxşı bilir ki, risalətini kimə versin.” O imamın təqdim etdiyi pulu götürüb yola düşdü.("Əl-xəraic vəl cərai”, 1-399, bab 11, "Biharul-ənvar”, 50-145, bab 3, hədis 29 )

Əyyub ibn Nuh deyir: İmam Hadiyə (ə) yazdım: "Zövcəm hamilədir. Allahdan istə ki, mənə oğul əta etsin.” İmam mənə yazdı: "Dünyaya gələndə adını Məhəmməd qoy.” Bir müddət sonra oğlum oldu və onun adını Məhəmməd qoydum.”("Əl-mənaqib”, 4-409; "Biharul-ənvar”, 50-172, bab 3, hədis 52 )