Görkəmli filosof ustad şəhid Mürtəza Mütəhhəri yeni kəlam elminin əsasını qoymuşdur.

Şəhid Mürtəza Mütəhhərinin əsərlərini oxuyub başa düşmək, onun düşüncə və təfəkkür zirvəsini fəth etmək həddindən artıq çətin, amma eyni zamanda mühüm və zəruridir. Bəli, ustadın islam maarifi və ilahiyyat elmləri sahəsində yazıb-yaratdığı əsərləri oxuyub başa düşmək çətin olduğu qədər şirin və cazibəlidir. Əsrimizin böyük korifeylərindən sayılan ustad Mütəhhəri bir çox elmlərin yüksək səviyyəli mütəxəssisi olmuş, o cümlədən islam fəlsəfəsi, fiqh və üsul, sosialogiya, psixologiya, tarix, təfsir, kəlam və başqa sahələr üzrə böyük nailiyyətlər əldə etmişdir. Ustad Mütəhhəri fəlsəfə elmində Molla Sədra məktəbinin yetirmələrindən və onun sadiq davamçılarından sayılır. O, fiqh elmini böyük alim Ayətullah imam Xomeyninin vasitəsi ilə kəsb etmiş və bu sahədə də yüksək müvəffəqiyyət əldə edərək ictihad dərəcəsinə nail olmuşdur. Təfsir elmini isə dünya şöhrətli filosof və müfəssir, «Əl-mizan» kitabının müəllifi, təbrizli ustad Əllamə Təbatəbaidən dərs almışdır. Qeyd etdiyimiz kimi, bu böyük ustad bütün islam elmləri üzrə dərin araşdırmalar aparmış və çox qiymətli kitablar yazmışdır, amma onun öz etiraflarına əsasən, daha çox maraq göstərdiyi sahə «islam kəlamı», özü də müasir islam kəlamı (sxolastika) olmuşdur. Ustad bu sahədə bir ömür çalışmış, özünəməxsus üslubla çox dərin və qiymətli tədqiqatlar apararaq dəyərli əsərlər yaratmışdır.

Şəhid Mütəhhərinin kəlam elmi haqqında söylədiyi tərif:

Kəlam elmi islamda əqidələr, yəni bu din baxımından inanılaraq etiqad bəslənilməsi lazım olan məsələlərdən söz açan bir elmdir. Belə ki:

1. Onları izah edir;

2. Onların barəsində dəlillər gətirir;

3. Onları müdafiə edir.

Mürtəza Mütəhhəri «dini mədrəsələrin əsas və müasir vəzifələri» adlı məqaləsində yazır:

«Kəlam elminin iki ümdə vəzifəsi vardır:

1. Üsulidin və füruidini müdafiə edərək onların əleyhinə olan şübhələri aradan qaldırmaq;

2. Üsulidin və füruidin məsələlərini qüvvətləndirərək onları aydınlaşdırmaq».

Bu mətləbləri müqəddimə kimi bəyan etməkdən məqsəd «müasir islam kəlamı» elmini aydınlaşdırmaqdır. Çünki bizim nəzərimizcə, şəhid Mütəhhəri bu elmin əsasını qoyan alimlərdən hesab olunur. O, bu barədə danışdığı söhbətin davamında deyir:

«Müasir dövrdə qədim zamanda olmayan şübhələrlə rastlaşır və elmi tərəqqidən irəli gələn bir sıra yeni məsələlərlə qarşılaşırıq. Həmçinin qədimdə mövcud olan əksər şübhələrin artıq öz aktuallığını itirdiyinin şahidi oluruq. Buna görə də etiraf etməliyik ki, klassik sxolastika dövri tələblərə cavab vermir və rastlaşdığımız kəlami problemləri həll etmək üçün yeni üslubda bəhs edilən «müasir islam kəlam elmi»nin təsis olunmasına ehtiyac duyulur.

Şəhid Mürtəza Mütəhhəri öz dövri problemlərini lazımınca başa düşüb araşdırmağı bacaran və eyni zamanda bütün varlığı ilə islam dininə bağlı olan bir mütəfəkkir alim olmuşdur. Onun vücudunda cəmləşən bu iki xüsusiyyət ona yaşadığı dünyanı dərk etmək, onda baş verən elmi-ictimai dəyişiklikləri vaxtında müşahidə edərək mövcud problem və ehtiyaclarla tanış olmaq və onların həlli yolunda var qüvvəsi ilə çalışmaq imkanı verirdi.

Şəhid Mütəhhəri imam Sadiq (ə)-ın məktəbində tərbiyə olunduğu üçün, öz zəmanəsini dərindən tədqiq edərək onu lazımınca tanımağa çalışırdı. O, bu barədə özünün «gənc nəslin rəhbərliyi» adlı məqaləsində yazır:

İmam Sadiq (ə)-dan «Üsuli-kafi»də, çox böyük mətləbi bəyan edən bir hədis söylənilmişdir:

(Əl alimu bi zəmanihi la yəhcəmu ələyhil-ləvabis.)

Yəni: «Zəmanəsini dərk edən şəxsin üzərinə heç vaxt onu şübhəyə salan və çıxılmaz vəziyyətdə qoyan şeylər hücum etməz».

Fars dilində hücum kəlməsi, hər hansı bir şiddətli hücum mənasını, ərəb dilində isə gözlənilməyən hücum mənasını daşıyır. Deməli, imam Sadiq (ə) demək istəyir ki, əgər hər hansı bir şəxs öz zəmanəsini doğru-düzgün qiymətləndirməyi bacarsa, heç vaxt başına gözlənilməz hadisələr gəlməz və ya hadisə baş verərkən özünü itirməz. Belə şəxslər heç vaxt xoşagəlməz hadisələr qarşısında aciz qalmır, düşdüyü şəraitdən və qarşılaşdığı problemlərdən yaxa qurtarmağı bacarır!

Şəhid Mütəhhəri sözünü davam etdirərək deyir: «Biz hal-hazırda çox mühüm bir sual qarşısında dayanmışıq. Yaşadığımız dövrdən, onda baş verən mühüm dəyişikliklərdən xəbərsizik. Bəzən əvvəlcədən haqqında kifayət qədər tədqiqatlar aparmadığımız mövzularla rastlaşırıq. Məsələn, qadının ictimai hüquqları məsələsi ilə qarşılaşdıqda, fürsət tapıb bu mövzuda fikrimizi lazımınca təmərküzləşdirə bilmirik».

Qeyd etdiyimiz kimi, şəhid Mütəhhəri bu məsələyə həddindən artıq diqqət yetirmiş, dövri problemləri vaxtında və hətta bəzən vaxtından da qabaq analiz etməyi bacarmış və islam dini baxımından bu məsələnin nə qədər əhəmiyyətli olduğunu dərk etmişdir. O, yüksək istedadı sayəsində islam dininin cəmiyyətşünaslıq və ya sosioloji məsələlərin öyrənilməsinin həddən artıq əhəmiyyətli olmasını başa düşmüşdür. Buna görə də bu sahənin öyrənilməsinə xüsusi diqqət yetirmiş və heç vaxt bu barədə olan tədqiqatlarını dayandırmamışdır. İndi isə belə bir sual meydana çıxır ki, Şəhid Mütəhhərinin yaşadığı dövrdə islam dininin və ümumiyyətlə, müsəlmanların vəziyyəti necə olmuşdur? Biz bu sualın cavabını ustadın öz əsərlərində axtarmalıyıq, çünki islam dünyasında müsəlman cəmiyyətlərinin ümumi vəziyyətini araşdıracaq bir sahə və ya bu işlə məşğul olan xüsusi tədqiqat qrupu olmadığından bu mövzuda müraciət edə biləcəyimiz digər bir mənbə mövcud deyildir.

Mərhum şəhid Mütəhhəri «dini mədrəsələrin müasir vəzifələri» adlı məqaləsində yazır:

«Əgər biz müasir dövrü səksən il bundan qabaqkı dövrlə müqayisə etsək, o dövrdə yaşayan cəmiyyətin bir növ qapalı cəmiyyət olduğunun şahidi olarıq. Həmin cəmiyyətdə ideoloji məsələlərin və ictimai anlayışların hamısı kənar yerlərdən deyil, dini mədrəsələr və ruhanilər tərəfindən verilirdi. O dövrdə demək olar ki, əcnəbi fikirlərin xalq arasında yayılması mümkün deyildi. Qeyd edək ki, həmin dövrdə də yüksək səviyyəli məsələlər deyil, «Cəlaul-üyun», «Hilyətul müttəqin» və «Meracu əs-səadə» səthində olan kitablar və onlara uyğun olan mətləblər söylənilirdi.

Artıq müasir dövrdə həmin tarazlıq pozulmuşdur və biz müntəzəm olaraq ibtidai-orta məktəblərdə, ali təhsil ocaqlarında, kütləvi informasiya vasitələrində, iclas və konfranslarda minlərlə yeni fikirlərin yayılmasının şahidi oluruq.»

Mərhum ustad bu barədə «Cavan nəslə rəhbərlik» adlı məqaləsində yazır:

«Keçmiş zamanda bütün vasitələr insanların üzünə bağlı idi, xaricdə baş verən cərəyan və fikirlərdən heç kəsin xəbəri yox idi. Bu gün artıq, rabitələr təsəvvürolunmaz dərəcədə genişlənmiş və dünyada baş verən proseslər hamıya bəlli olmuşdur. Artıq hamı ümumbəşəri elmi inkişafdan, iqtisadi-siyasi qüdrətlərdən, eləcə də demokratiya, insan hüquqları, vicdan azadlığı və s. şüarlardan xəbərdardır.

Belə bir elmi-fikri atmosferin olması dünyada özünəməxsus bir ictimai təbəqənin meydana gəlməsinə səbəb olmuşdur».

Mərhum Mütəhhəri bu ictimai təbəqəni «gənc nəsil» və ya «gənclərin təfəkkürü» adlandırırdı. O, bu barədə yazır:

«Gənc nəsil dedikdə, məqsəd ancaq cavanlar deyil, təhsil almaq və yeni mədəniyyətlərlə tanışlıq nəticəsində özünəməxsus təfəkkür tərzinə sahib olan müxtəlif yaşlı şəxslərdir. Başqa sözlə desək, burada hər hansı bir təfəkkür tərzi nəticəsində müəyyən şəkildə formalaşmış bir ictimai təbəqə nəzərdə tutulur».

Yeni ictimai təbəqənin ən böyük xüsusiyyətlərindən biri, onların öz dini etiqadlarına şübhə ilə yanaşmaları olmuşdur. Mərhum Mütəhhəri «gənc nəslin» bu halına acıyaraq belə yazır:

«Müasir dövr cəmiyyətimiz üçün din və məslək baxımından, xüsusilə ictimaiyyətin gənc təbəqəsi üçün sıxıntılı bir dövrdür. Hal-hazırda müasir dövrün tələblərindən doğan bir sıra şübhə və suallar qarşıya çıxmış, qədim suallar isə yenidən müzakirəyə qoyulmuşdur».

Ustad «şübhənin» «yəqin» üçün müqəddimə olduğunu və onun həqiqətə çatdırmaq dəyərini bəyan etdikdən sonra, bu məsələnin mənfi cəhətinə də toxunaraq yazır: «Təəssüf doğuran hallardan biri də, bəzi şəxslərin hansısa bir məsələdə qarşılaşdığı şübhəni araşdırmaması, cəmiyyət arasında olan şübhələrin yaranma amilləri haqda düşünməməsidir.»

Amma məlum olduğu kimi, cəmiyyət arasında cərəyan edən şübhələr hücumu öz təsirini bağışlamaya bilməzdi. Məhz bu amillərin təhriki ilə bəzi şəxslər öz istedad və bacarıqlarını ideoloji problemlərin həll edilməsinə sərf edir və xalqın kütləvi şəkildə fikri azğınlığa düçar olmasının qarşısını alırlar. Ustad şəhid Mürtəza Mütəhhəri də yaşadığı dövrdə islam dünyasının bu ağrılı nöqtəsini nəzərə almaqla həmin problemlərin həllinə çalışmış və şükürlər olsun ki, bu çətin və məsuliyyətli işin öhdəsindən layiqincə gəlmişdir.

Yuxarıda qeyd olunduğu kimi, şəhid Mütəhhərini «müasir kəlam elminin» bünövrəsini qoymağa sövq etdirən amil onun iki xarakterik xüsusiyyəti olmuşdur.

1. Onun öz dövrünün elmi-ictimai vəziyyətindən tam mənada agah olması;

2. İslam dini qarşısında öhdəsinə düşən vəzifəni dərk edərək məsuliyyət hiss etməsi.

Müqəddəs islam dinində müsəlmanların üzərinə düşən vəzifə və məsuliyyətlər müştərəkdir. Onlar təkcə ümumi məsələlərdə deyil, fərdi və xüsusi işlərdə də bir-birinə qarşı cavabdehlik daşıyırlar.

«Kullukum raun və kullukum məsulun ən rəiyyətihi».

«Yəni, sizin hər biriniz digərinə qarşı məsuliyyət və cavabdehlik daşıyır».

Burada təkcə bir cəmiyyətin fərdləri arasındakı cavabdehlikdən söhbət getmir. Yuxarıda qeyd edilən məsuliyyət hissi hətta nəsillər və ümumi cəmiyyətlərə də aiddir. Belə ki, keçmiş nəsillərdən əmanət olaraq gəlib çatan müqəddəs din qorunub saxlanılmalı və lazımi şəkildə gələcək nəsillərə də çatdırılmalıdır. Hər bir nəsil özündən sonrakı nəsil qarşısında məsuliyyət daşıdığı üçün bu ilahi əmanəti göz bəbəyi kimi qoruyaraq onu gələcək insanlara təqdim etməlidir.

Ustad Mürtəza Mütəhhəri keçmiş nəslin hidayət olunmuş təbəqəsinin bariz nümunələrindən biridir. O, böyük ustadların xüsusi nəzarəti altında dini təhsil alaraq islami bir şəxsiyyət kimi yetişmişdir. Onun qarşısında müxtəlif fikirlərin təsiri nəticəsində formalaşmış gənc bir nəsil dayanırdı. Bu gənc nəslin xüsusiyyətlərindən biri də onların dini məsələlərə şübhə ilə yanaşmaları olmuşdur. O, üzərinə düşən vəzifəni, bu nəsli şübhələrdən uzaqlaşdırıb, yəqinə çatdırmaqda görmüş və bu işi həyata keçirmək üçün məhz qələmini işə salmışdır. Ustad bu barədə yazır:

«Mən ilk dəfə təqribən iyirmi il bundan öncə əlimə qələm alıb məqalə və ya kitab yazmağa başladım. Bütün yazılarımda yeganə məqsədim yalnız müasir dövrdə İslam dini məsələləri ətrafında mövcud olan şübhə və suallara cavab vermək və bu sahədə yaranan problemləri aradan qaldırmaq olmuşdur. Üzərində çalışdığım mövzuların bəzisi fəlsəfi, əxlaqi, ictimi və fiqhi, bəzisi də tarixi-ictimai olmuşdur. Bu yazıların mövzuları zahirdə bir-birinə zidd olmasına baxmayaraq, ümumi baxışda bir hədəf və məqsədi tamamlamışdır».

«Bir tərəfdən imperialist qüvvələrin istismarçılıq niyyəti ilə islam dini üzərinə hazırladığı məkrli planlar, digər tərəfdən də islamı himayə etmək istəyən nadan və savadsız şəxslərin mürtəce iddiaları bu müqəddəs dinin öldürücü zərbələr almasına gətirib çıxarmışdır. Buna görə də yüksək məsuliyyət hissi keçirərək bu sahədə bacardığım qədər çalışmağı özümə borc bilirəm».

Verilən bu qısa izahlarla bir neçə məsələnin aydınlaşdığını ümid edirik. O cümlədən:

1. Mürtəza Mütəhhəri İslam kəlam elminin alimlərindən biri olmuşdur;

2. O, yüksək səviyyədə «Yeni kəlam elminin» bünövrəsini qoymuşdur;

3. Onun bu sahədə çalışmasının əsas səbəbi dövrün tələbi və cəmiyyət içərisində yaranmış problemlər olmuşdur.

Qədim kəlam elmində bir çox məsələlər müzakirə olunurdu. Zaman keçdikcə onlardan bir çoxu öz aktuallığını itirdi və artıq bu elmdə həmin məsələlərdən çox az bir qismi qalmaqdadır. Onlara misal olaraq Quranın hadis1 və ya qədim2 olması məsələsini qeyd etmək olar.

Müasir dövrdə artıq başqa məsələlər daha maraqla araşdırılır. Məsələn, «Cəbr3 və ixtiyar4» məsələsi, «Allahın ədalətli olması», «Allahın həkim olması», «Allahın vahid və yeganəliyini sübut edən işlər», «Allahın vahid və yeganəliyini sübut edən sifətlər» və s.

Şəhid Mütəhhəri kəlam elmində müzakirə olunan məsələlər barəsində yazır:

«Təbii olaraq müsəlmanlar arasında bəhs doğuran məsələlərdən ən birincisi «cəbr və ixtiyar» adlı elmi bir mübahisə və ya insanın həyatda məcbur və ya ixtiyar sahibi olması məsələsi olmuşdur. Bu mövzu bir başa insanların müqəddəratı ilə bağlı olduğu üçün, digər məsələlərlə müqayisədə daha çox maraq doğurmuş və normal düşüncəli hər hansı bir şəxsin diqqətini özünə cəlb etmişdir. Mənə elə gəlir ki, dünyada bu məsələni müzakirə etməyən normal bir cəmiyyət göstərmək mümkün deyildir. Qurani-kərimin özü də bir çox ayələr vasitəsi ilə insanları bu mühüm məsələ barəsində düşünməyə vadar edir.

«Cəbr və ixtiyar» məsələsindən irəli gələn bəhslərdən biri də «ədalət» məsələsidir. Çünki «cəbr və zülm», eləcə də «ixtiyar və ədalət» məsələləri arasında olan aşkar bağlılıq hamıya məlumdur.

Ədalət barəsindəki bəhslərdən doğan «hikmət» məsələsi sonralar tədrici olaraq «tövhidi-əfali»5 (Allahın vahid və yeganəliyini sübuta yetirən işlər) və daha sonra isə «tövhidi-sifati»6 (Allahın vahid və yeganəliyini sübuta yetirən sifətlər) kimi məsələlərə gətirib çıxardı.

Bu bəhslərin müxtəlif təbəqələr arasında müzakirə olunması bu gün də müşahidə olunur. Amma müasir dövrdə artıq, bəhsin zahiri görünüşü dəyişilmiş, bəhslər genişlənmiş və daha da şiddətlənmişdir. Müsəlman cəmiyyətlərində müasir kəlam elminin yaradılmasına səbəb, məhz bu dəyişikliklər olmuşdur.

Şəhid Mütəhhəri «dini mədrəsələrin əsas və müasir vəzifələri» adlı məqaləsində «yeni kəlam elmi»ndə müzakirə olunan məsələlərin bəzisindən söz açmışdır.

1. Din fəlsəfəsi və onun sosioloji və psixoloji baxımdan meydana gəlməsinin səbəbləri; «Din fitrəti», fitrət və fitri şeylər barəsində olan dərin insani bəhslər;

2. Din və təriqət gətirənlər, islamda məhdəviyyət;7

3. Müasir psixoloji elmlər baxımından vəhy və ilham məsələsi, (nübüvvət);

4. Tövhid barəsində olan dəlillərin yenidən araşdırılması;

5. İctimaiyyət baxımından imamət və rəhbərlik məsələsi;

6. Həzrət Məhəmməd peyğəmbər (s) və Qurani-kərim haqqında olan bəhslər.

Qeyd etmək lazımdır ki, bunları söyləməkdən məqsədimiz, qədim və müasir kəlam elmində müzakirə olunan bütün məsələləri sadalamaq yox, əksinə müasir kəlam elmi və «İslam baxımından insanşünaslıq» məsələləri arasında olan bağlılığı oxucuların nəzərinə çatdırmaq olmuşdur. Bu isə tədqiqatımızda əsas yeri tutan mövzulardan biridir. Başqa sözlə desək, məqsədimiz «İslam baxımından insanşünaslıq» məsələsinin müasir kəlam elmində müzakirə olunduğunu siz oxucuların nəzərinə çatdırmaqdır.

Əsrlər boyu dünya mütəfəkkirləri arasında özünəməxsus fikir və əndişəsi olan şəxslər yaşayıb-yaratmış, öz zəkası ilə bəşəriyyətə misilsiz xidmətlər etmişlər. Belə şəxslərlə yanaşı, əsassız iddialarla çıxış edərək elmi dəyər və əhəmiyyətə malik olmayan sözlər danışan, fikir və düşüncələri arasında heç bir məntiqi bağlılıq olmayan alimnümalar da az olmamışdır. Bu növ elm iddiaçılarının bir neçə kitabını oxuyub, qalan əsərlərinə müraciət etmədən də onun səviyyəsini müəyyən etmək, əsərdəki əsas fikir və məqsədini anlamaq mümkündür. Amma birinci qism yazıçıları bu yolla müəyyənləşdirmək, onların da fikir və məqsədini bu üslubla dərk etmək çətindir. Onların ideya və düşüncələrini başa düşmək üçün, istisnasız olaraq bütün əsərlərini mütaliə etmək lazımdır.

Əllamə İqbal Lahuri bu qism alimlərdən biridir. Ustad Qulamrza Səidi, İqbal Lahurinin özünməxsus fikir və üslubu barədə yazır:

«İqbal Lahurinin fikir toplusu bir sıra sistematik anlayışların bünövrəsini qoymuşdur. Onun hər bir fikri, sair fikirlərinin məna və məfhumunu təsdiq edərək möhkəmləndirir. Buna görə də İqbalın heç bir əsərini, onun fikirlərinin məğzi olan və onları sistematikləşdirən «özləşdirmək» kəlməsinin mənasını başa düşmədən araşdırmaq mümkün deyil. İqbal Lahurinin fəlsəfəsini araşdırmaq üçün onun fikirlərinin xırdalıqlarını oxumaqdansa, fikir toplusundan hasil olan nəticəni bütöv bir orqanizm formasında tədqiq etmək daha yaxşı olar.

Bütün bunları nəzərə alaraq demək lazımdır ki, əgər İqbalın hər bir fikrini onun sistematik əndişəsinin tərkib hissəsi olduğunu qəbul ediriksə, düzgün başa düşmək üçün, onu ayrı və müstəqil deyil, kamil bir orqanizmin bir hissəsi hesab etmək lazımdır.

Həmçinin, əgər İqbalın vahid şəkildə olan fikir toplusunun bir hissəsi əhəmiyyətsiz sayılarsa, onları düzgün dərk etmək də mümkün olmayacaqdır.

Şəhid Mütəhhəri də bu qəbildən olan mütəfəkkirlərdən biridir. Ustad Mütəhhərinin əsərlərində onun fikirlərini düzgün dərk etməyi çətinləşdirən bir sıra xüsusiyyətlər vardır. Bu da onun elmi fəaliyyətlərinin müəyyən üslub və qanun çərçivəsində olmasından irəli gəlir. Onun hal-hazırda çap olunmuş əsərlərinin çoxu vaxtilə şifahi mühazirələr şəklində söylədiyi nitqlərin lent yazılarından köçürülmüş surətidir. O, bu fikirləri universitetlərdə keçirilmiş elmi yığıncaqlarda və ya məscidlərdə təşkil olunan ümumi tədbirlərdə söyləmişdir. Ustad, son dərəcə qiymətli olan bu fikirlər toplusu tənzim edilib məcmuə şəklinə salınmazdan əvvəl şəhid edilmişdir. Bu fikirlər onun fitri iste’dadı və fövqəladə yaradıcılıq qüvvəsinə malik olması sayəsində kifayət qədər məntiqi və bir-birinə bağlı mövzuları əks etdirir. Hazırda çap olunmuş əsərlərdə nəzərə çarpacaq səthi pərakəndəlik isə, onların şifahi nitq olmasından və keyfiyyətsiz maqnitafon lentlərindən köçürülməsindən irəli gəlir.

Mərhum Mütəhhərinin əqidə və fikirləri sistematik olmaqdan əlavə, onun «insan» və ya «fitrət» barəsində etdikləri bəhslər bu fikir sisteminin mərkəzində dayanan günəşi xatırladır. O, bu barədə yazır: «Quranda ən əsas bir məsələ kimi qiymətləndirilən «fitrət» məsələsi, İslam maarifinin anası hesab olunur».

Yuxarıda müqəddimə olaraq söylədiyimiz mətləblərdən şəhid Mütəhhərinin müasir kəlam elminin bünövrəsini qoymasının səbəbi və həmçinin ustadın insanşünaslıq barəsindəki bəhslərinin, onun başqa əsərlərindən qabaq oxunmasının zəruriliyi aydınlaşdı.

Ön sözdə müasir kəlam elminin geniş şəkildə açıqladığımız tərifini nəzərə alaraq belə bir sual meydana çıxır:

Şəhid Mütəhhəridən də qabaq islam dini məsələlərinə qarşı yaranmış şübhələrə cavab verən bir çox başqa alimlər olmuşdur. Görəsən nəyə görə müasir kəlam elminin təsisçisi onlar deyil, mərhum Mütəhhəri sayılır?

Cavab: Onların şübhələrə verdikləri cavablar, müəyyən üslub və qanun çərçivəsində olan etiqadi bir formada olmamışdır. Halbuki, Mütəhhəri dini məsələlər ətrafında olan mübahisələri aradan qaldırmaqla bərabər, gənc nəslə qanun çərçivəsində olan müəyyən bir etiqadi forma da təqdim edirdi.

Şəhid Mütəhhərinin insanşünaslıq bəhsinin, başqa mövzulardan öndə durmasının zəruriliyi, ustadın «müasir kəlam elmi» ətrafında etdiyi bəhslərin çoxunun, hansısa bir cəhətdən insanşünaslıqla bağlılığına görədir. Məhz buna görə də çalışmışıq ki, bu kitabda şəhid Mütəhhərinin insanşünaslıq barəsində olan nəzəriyyəsini, onun öz əsərlərindən çıxarıb, geniş surətdə oxuculara təqdim edək. Bu da öz-özlüyündə onun başqa bəhslərini araşdırmaq üçün bir müqəddimə ola bilər. Şəhid Mütəhhərinin əsərlərində «islam baxımından insanşünaslıq» bəhsi bu kitabda oxuculara belə təqdim olunacaqdır:

1. İslam dini baxımından insanşünaslığın üsulları (insanda olan potensial qüvvələr);

2. İnsanlıq məfhumu;

3. İnsanların bir neçə qismə bölünməsi;

4. İnsanlıq meyarları;

5. Kamil insan;

1. Şəhid Mütəhhərinin əqidəsinə görə, insanlarda onların özləri əldə etmədiyi bir sıra xüsusiyyətlər mövcuddur. Bu xüsusiyyətlər onlara qadir və vahid olan Allah tərəfindən bəxş edilmişdir. O xüsusiyyətlər bunlardır: Agahlıq, mürəkkəb bir varlıq olmaq, yəni cism və ruhdan təşkil olunma, ixtiyar və məsuliyyət hissi.

Agahlıq xüsusiyyətinin başqa xislətlərdən qabaq müzakirə olunmasının səbəbi, onun bəşər övladının mahiyyətinin cövhəri olması ilə bağlıdır. Eləcə də insanın cism və ruhdan ibarət olan mürəkkəb bir varlıq olma xüsusiyyəti, onun ixtiyar sahibi olması məsələsindən daha qabaq bəhs olunur. Çünki insanların həyatda ixtiyar qüvvəsindən istifadə edə bilmələrinin başlıca şərti onun vücudunun mürəkkəb (cism və ruh) olub, iki yol ayrıcında (pis və yaxşı) dayanması ilə mümkündür. Amma əgər insan ixtiyar sahibi olub (yaxşı və ya pisliyindən asılı olmayaraq) yalnız bir yol qarşısında dayanmış olsaydı, onun ixtiyar qüvvəsindən istifadə etməsi mümkün olmazdı.

İnsanın məsuliyyətli bir varlıq olması bu üç əsas xüsusiyyətlərin məntiqi nəticəsidir. O agah, mürəkkəb və ixtiyar sahibi olduğu üçün də məsuliyyət daşıyan bir varlıq hesab olunur. O, özündən əlavə, başqa insanların müqəddəratı üçün də məsuliyyət daşıyır.

2. İnsanlıq məfhumu: İnsanın şəxsi vəzifələrindən biri də onun öz mahiyyətini öz ixtiyarı ilə qurması və potensial qüvvə şəklində olan insanlığını həyata keçirməsidir.

3. İnsanların bir neçə qismə bölünməsi;

İnsanların, ixtiyar sahibi olduğundan, öz mahiyyətlərini müəyyənləşdirmək yolunda heç bir səy göstərməmələri də mümkündür. Hətta özləri üçün xilqətin əsil məqsədindən uzaq olan bir mahiyyət qurmaları da gözlənilir. İnsan xilqətinin əsil məqsədi, onun Allaha ibadət və bəndəçilik etməsidir. Amma insanlar ixtiyar sahibi olduğuna görə, Onun əleyhinə tüğyan da edə bilirlər. Həmçinin öz ixtiyarları ilə Allah dərgahına üz tutub öz bəndəçiliklərini də izhar etməyə qadirdirlər. Bu əsasla da insan üç qismə bölünür:

1. Öz batini istedadlarını çiçəkləndirməyən qeyri-çalışqan insanlar;

2. Allaha ibadət və itaəti tərk edərək yolunu azmış təkəbbürlü və xudpəsənd, eyni zamanda iradəli və çalışqan şəxslər;

3. Düz yolda olub bütün batini istedadlarını çiçəkləndirərək Allaha tərəf yönəldən yüksək iradəli çalışqan insanlar. Bu qism insanların ən yaxşısı «kamil insan» adlanır;

4. İnsanlıq meyarları: Hər hansı bir şəxs öz insanlığını qurmaq vəzifəsini dərk etdikdə belə bir sualla qarşılaşır: İnsanlığa qiymət vermək üçün əsas götürülən əlamətlər hansılardır? Elm, xasiyyət, təbiət, iradə, azadlıq, məsuliyyət hissi, yoxsa eşq və pərəstiş?

Şəhid Mütəhhərinin əsərlərindən alınan nəticəyə əsasən, adlarını çəkdiyimiz əlamətlərin ən əsası Allaha pərəstiş etməkdir. Qalan amillər isə insan tərbiyəsi üçün lazım olan səbəblər kimi qiymətləndirilməlidir. Yaradılışdan əsas məqsəd Allaha pərəstiş və ibadət etməkdir. Amma bunun həyata keçirilməsi üçün adları çəkilən amillərin də olması zəruridir. Bunlar ayrı-ayrılıqda heç də kifayət etmir. Çünki ola bilər ki, insan elm, qüdrət, azadlıq və sair üstünlükləri əldə etmək üçün güclü iradəyə malik olsun, amma bütün bunları öz nəfsani istəklərinə yetişmək məqsədi ilə etsin. Buna görə də insan öz istedadlarını inkişaf etdirməklə yanaşı, Allaha pərəstiş edib bütün yaxşı xüsusiyyətlərini də düz yola yönəltməlidir.

Məhəmmədəli Əlipur