49-cu dua:
O Həzrətin düşmənlərin hiylələrinin qaytarılıb əziyyətlərinin qaytarılmasında etdiyi duası:
İlahi, məni hidayət etdin, lakin içi boş işlərə məşğul oldum, nəsihət verdin, lakin daşqəlbli oldum, ən üstün nemət verdin, amma itaətsizlik göstərdim, sonra günahın pisliyini mənə xəbər verib ondan çəkindirdin, və mən xəbərdar oldum, sonra da əfv etdin, lakin günaha sarı qayıtdım və Sən üstünü örtdün, belə olduqda-ey mənim Rəbbim- həmd-səna Sənə məxsusdur.
Özümü həlakət vadilərinə atmışam, fəlakət dərələrinə düşmüşəm, ona girməklə Sənin qəzəbinə tuş gəlmişəm, ora düşməklə əzabına üzləşdim, Sənə sarı vasitəm tohiddir, əl atmağım odur ki, heç nəyi Sənə şərik qərar verməmişəm və Səninlə yanaşı başqa bir tanrı qəbul etməmişəm, indi bütün vücudumla Sənə sarı gəlmişəm, pis əməlli, xeyrinə əlindən verənin Sənə pənah gətirməsi kimi, nə çox üzərinə düşmənçilik qılıncını,
فَكَمْ مِنْ عَدُوٍّ انْتَضَى عَلَيَّ سَيْفَ عَدَاوَتِهِ، وَ شَحَذَ لِي ظُبَةَ مُدْيَتِهِ، وَ أَرْهَفَ لِي شَبَا حَدِّهِ، وَ دَافَ لِي قَوَاتِلَ سُمُومِهِ، وَ سَدَّدَ نَحْوِي صَوَائِبَ سِهَامِهِ، وَ لَمْ تَنَمْ عَنِّي عَيْنُ حِرَاسَتِهِ، وَ أَضْمَرَ أَنْ يَسُومَنِي الْمَكْرُوهَ، وَ يُجَرِّعَنِي زُعَاقَ مَرَارَتِهِ. فَنَظَرْتَ - يَا إِلَهِي - إِلَى ضَعْفِي عَنِ احْتِمَالِ الْفَوَادِحِ، وَ عَجْزِي عَنِ الانْتِصَارِ مِمَّنْ قَصَدَنِي بِمُحَارَبَتِهِ، وَ وَحْدَتِي فِي كَثِيرِ عَدَدِ مَنْ نَاوَانِي، وَ أَرْصَدَ لِي بِالْبَلاءِ فِيمَا لَمْ أُعْمِلْ فِيهِ فِكْرِي. فَابْتَدَأْتَنِي بِنَصْرِكَ، وَ شَدَدْتَ أَزْرِي بِقُوَّتِكَ، ثُمَّ فَلَلْتَ لِي حَدَّهُ، وَ صَيَّرْتَهُ مِنْ بَعْدِ جَمْعٍ عَدِيدٍ وَحْدَهُ، وَ أَعْلَيْتَ كَعْبِي عَلَيْهِ، وَ جَعَلْتَ مَا سَدَّدَهُ مَرْدُودا عَلَيْهِ، فَرَدَدْتَهُ لَمْ يَشْفِ غَيْظَهُ، وَ لَمْ يَسْكُنْ غَلِيلُهُ، قَدْ عَضَّ عَلَى شَوَاهُ وَ أَدْبَرَ مُوَلِّيا قَدْ أَخْلَفَتْ سَرَايَاهُ. وَ كَمْ مِنْ بَاغٍ بَغَانِي بِمَكَايِدِهِ، وَ نَصَبَ لِي شَرَكَ مَصَايِدِهِ، وَ وَكَّلَ بِي تَفَقُّدَ رِعَايَتِهِ،
xəncərinin ucunu mənim əleyhimə itiləmişi, nizəsinin başını mənə hücum üçün sürətləndir-mişdir, öldürücü zəhərləri içkilərimə qatmış, məni öz oxlarına hədəf qərar vermişdir, məni pusmaqdan gözlərini yummamışdır, mənə zərər yetirməyi qəsd etmişdir, mənə acı suyunu daddır-mağı istədir, lakin Sən-ey mənmi Rəbbim– acizli-yimi, zəifliyim, ağır yükləri daşımağımı, mənə əziyyət etməyi qəsd edəndən intiqam almağımdakı çarəsizliyimi, mənə qarşı düşmənçilikdə topla-şan çoxlarının önündə təkliyimi, pusqumda oturub onlardan xəbərsiz olduğumu nəzərə aldın, sonra mənə yardım etməyə başladın, arxamı qüdrətinlə möhkəmlətdin, sonra onun hiddətini sındırdın, çoxlu adamların arasında ikən yalqız qoydun, məni ona qalib etdin, mənə qarşı tuşladığı oxu onun öz tərəfinə qaytardın, qəzəbi soyumadan, düş-mənçiliyinin odu sönməmiş onu qaytardın, barmaq-larının başını dişləri ilə çeynədi, ordusu dağıldı, nə çox hiylələri ilə barəmdə zülm edən, ov tələlərini mənim üçün açmış, himmətini məni nəzər altında saxlamağa göstərmiş,
وَ أَضْبَأَ إِلَيَّ إِضْبَاءَ السَّبُعِ لِطَرِيدَتِهِ انْتِظَارا لانْتِهَازِ الْفُرْصَةِ لِفَرِيسَتِهِ، وَهُوَ يُظْهِرُ لِي بَشَاشَةَ الْمَلَقِ، وَ يَنْظُرُنِي عَلَى شِدَّةِ الْحَنَقِ.فَلَمَّا رَأَيْتَ - يَا إِلَهِي تَبَاركْتَ وَ تَعَالَيْتَ - دَغَلَ سَرِيرَتِهِ، وَ قُبْحَ مَا انْطَوَى عَلَيهِ، أَرْكَسْتَهُ لِأُمِّ رَأْسِهِ فِي زُبْيَتِهِ، وَ رَدَدْتَهُ فِي مَهْوَى حُفْرَتِهِ، فَانْقَمَعَ بَعْدَ اسْتِطَالَتِهِ ذَلِيلا فِي رِبَقِ حِبَالَتِهِ الَّتِي كَانَ يُقَدِّرُ أَنْ يَرَانِي فِيهَا، وَ قَدْ كَادَ أَنْ يَحُلَّ بِي لَوْ لا رَحْمَتُكَ مَا حَلَّ بِسَاحَتِهِ. وَ كَمْ مِنْ حَاسِدٍ قَدْ شَرِقَ بِي بِغُصَّتِهِ، وَ شَجِيَ مِنِّي بِغَيْظِهِ، وَ سَلَقَنِي بِحَدِّ لِسَانِهِ، وَ وَحَرَنِي بِقَرْفِ عُيُوبِهِ، وَ جَعَلَ عِرْضِي غَرَضا لِمَرَامِيهِ، وَ قَلَّدَنِي خِلالا لَمْ تَزَلْ فِيهِ، وَ وَحَرَنِي بِكَيْدِهِ، وَ قَصَدَنِي بِمَكِيدَتِهِ. َنَادَيْتُكَ - يَا إِلَهِي - مُسْتَغِيثا بِكَ، وَاثِقا بِسُرْعَةِ إِجَابَتِكَ، عَالِما أَنَّهُ لا يُضْطَهَدُ مَنْ أَوَى إِلَى ظِلِّ كَنَفِكَ، وَلا يَفْزَعُ مَنْ لَجَأَ إِلَى مَعْقِلِ انْتِصَارِكَ، فَحَصَّنْتَنِي مِنْ بَأْسِهِ بِقُدْرَتِكَ. وَ كَمْ مِنْ سَحَائِبِ مَكْرُوهٍ جَلَّيْتَهَا عَنِّي،
ovunun pusqusunda duran ovçu kimi mənim pusqumda oturmuşdur, halbuki mənmi üzümə gülür, ikiüzlülük göstərirdi, şiddətli qəzəblə məni didirdi və Sən-ey mənim Rəbbim-uca və ulusan, onun batini çirkinliyini gördün, onu ov etmək istədiyi xəndəyə atdın, qurduğu meydana sürüklədin, tüğyanından sonra zəlicəsinə məni atacağı tələyə düşdü, və əgər Sənin rəhmətin olmasaydı az qalmışdı ki, onun başına gələn mənim başıma gəlsin. Nə çox həsəd aparanlar ki, mənə görə qəm boğazını tutmuş, qəzəbinin şiddəti sümük kimi boğazında ilişmiş, dilinin iynəsi ilə məni sancdı, daim özündə olan işlərə mənə bağladı, hiylə edərək mənə hücum etdi, məkri ilə məni qsd etdi və o zaman-ey mənim Rəbbim– məndə fəryad edib onu diləyərək Səni səslədim, duamın sürətlə qəbul edilməsinə yəqinin var idi, bilirdim ki, himayət sayənə girən zülm görməz, intiqam pəna-hına gələnin qorxusu olmaz, və Sən öz qüdrətinlə məni onun şərrindən saxladın.
وَ سَحَائِبِ نِعَمٍ أَمْطَرْتَهَا عَلَيَّ، وَ جَدَاوِلِ رَحْمَةٍ نَشَرْتَهَا، وَ عَافِيَةٍ أَلْبَسْتَهَا، وَ أَعْيُنِ أَحْدَاثٍ طَمَسْتَهَا، وَ غَوَاشِي كُرُبَاتٍ كَشَفْتَهَا. وَ كَمْ مِنْ ظَنٍّ حَسَنٍ حَقَّقْتَ، وَ عَدَمٍ جَبَرْتَ، وَ صَرْعَةٍ أَنْعَشْتَ، وَ مَسْكَنَةٍ حَوَّلْتَ. كُلُّ ذَلِكَ إِنْعَاما وَ تَطَوُّلا مِنْكَ، وَ فِي جَمِيعِهِ انْهِمَاكا مِنِّي عَلَى مَعَاصِيكَ، لَمْ تَمْنَعْكَ إِسَاءَتِي عَنْ إِتْمَامِ إِحْسَانِكَ، وَ لا حَجَرَنِي ذَلِكَ عَنِ ارْتِكَابِ مَسَاخِطِكَ، لا تُسْأَلُ عَمَّا تَفْعَلُ. وَ لَقَدْ سُئِلْتَ فَأَعْطَيْتَ، وَ لَمْ تُسْأَلْ فَابْتَدَأْتَ، وَ اسْتُمِيحَ فَضْلُكَ فَمَا أَكْدَيْتَ، أَبَيْتَ - يَا مَوْلايَ - إِلا إِحْسَانا وَ امْتِنَانا وَتَطَوُّلا وَ إِنْعَاما، وَ أَبَيْتُ إِلا تَقَحُّما لِحُرُمَاتِكَ، وَتَعَدِّيا لِحُدُودِكَ، وَغَفْلَةً عَنْ وَعِيدِكَ، فَلَكَ الْحَمْدُ - إِلَهِي - مِنْ مُقْتَدِرٍ لا يُغْلَبُ، وَذِي أَنَاةٍ لا يَعْجَلُ. هَذَا مَقَامُ مَنِ اعْتَرَفَ بِسُبُوغِ النِّعَمِ،
Nə çox bəlalar buludlarını məndən sovuş-durdun, üzərimə nemət yağışı yağdırdın, nə çox rəhmət arxaları axıtdın, mənə salamatlıq libası geyindirdin, müsibətlər çeşmələrini qurutdun, qəm pərdələrini uzaqlaşdırdın. Nə çox yaxşı gümanım ki, həqiqətə çevirdin, yoxsulluğumu ara-dan apardın, yıxılmaqdan qurtardın, çarəsizli-yimə çarə qıldın, bütün bunlar ənamından lüt-fündən idi, və bütün bu hallarda mən günah içrə çabalayırdım, lakin mənim pis əməlli olmağım Səni ehsanını kamilləşdirməkdən saxladı, bu ehsanın Sənin qəzəbinə tuş olmağımın qarşısını almadı, gördüyün iş barəsində sorğu-suala tutul-mazsan, həqiqətən də Səndən istənildi, əta etdin, istəməzdən öncə bəxşiş etməyə başladın, lüt-fündən istənildi və əskiltmədin, Sən, ey mənim ixtiyar sahibim, ehsandan, ənam verib lütf gös-tərməkdən savayı hər şeydən çəkindin, mən də haram etdiklərinə batmaqdan, sərhədlərindən təca-vüz etməkdən, qorxutmaqdan xəbərsizlikdən savayı hər şeydən geri oturdum, belə olduqda həmd yalnız Sənə məxsusdur, ey mənim Rəbbim: qüdrətlisən məğlubedilməzsən, möhlət verərək tələsmirsən.
وَ قَابَلَهَا بِالتَّقْصِيرِ، وَشَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ بِالتَّضْيِيعِ. اللَّهُمَّ فَإِنِّي أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِالْمُحَمَّدِيَّةِ الرَّفِيعَةِ، وَ الْعَلَوِيَّةِ الْبَيْضَاءِ، وَ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِهِمَا أَنْ تُعِيذَنِي مِنْ شَرِّ كَذَا وَ كَذَا، فَإِنَّ ذَلِكَ لا يَضِيقُ عَلَيْكَ فِي وُجْدِكَ، وَ لا يَتَكَأَّدُكَ فِي قُدْرَتِكَ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ فَهَبْ لِي - يَا إِلَهِي - مِنْ رَحْمَتِكَ وَ دَوَامِ تَوْفِيقِكَ مَا أَتَّخِذُهُ سُلَّما أَعْرُجُ بِهِ إِلَى رِضْوَانِكَ، وَ آمَنُ بِهِ مِنْ عِقَابِكَ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
Bu nemətlərinin bolluğuna etiraf edib onu təqsirlə qarşılayan, öz barəsində bütün işlərini zay etməsinə şəhadət edənin məqamıdır.
Ey mənim Rəbbim, bəyənilmişi, uca aydın ələvi vilayəti vasitəsi ilə Sənə yaxınlaşıram, o iki-sinin vasitəsi ilə Sənə sarı üz gətirirəm ki, mənə-fülankəsin şərrindən pənah ver, çünki bu pənah verməkliyin sərvət önündə Səni çətinliyinə salmaz, qüdrətin qarşısında zəhmətə düşməzsən, Sən, hər şeyə qadirsən. Belə isə rəhm edib davam etdirdikdən sonra öz yanında elə bir bəhrə nəsib et ki, onu Sənin razılıbına yetməyə nərdivan qərar verim, onun səbəbiylə cəzadan amanda qalım, ey rəhm edənlərin rəhm edəni!
(50)
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي الرَّهْبَةِ:
اللَّهُمَّ إِنَّكَ خَلَقْتَنِي سَوِيّا، وَ رَبَّيْتَنِي صَغِيرا، وَ رَزَقْتَنِي مَكْفِيّا اللَّهُمَّ إِنِّي وَجَدْتُ فِيمَا أَنْزَلْتَ مِنْ كِتَابِكَ، وَ بَشَّرْتَ بِهِ عِبَادَكَ أَنْ قُلْتَ:
O Həzrətin Allahdan qorxmasında etdiyi duası:
İlahi, Sən məni səlist xəlq etdin, uşaq ikən bəslədin, ruzimə zamin oldun. İlahi, mən nazil edib bəndələrinə onda müædə verdiyin kitabında tapdım ki, belə buyurmusan:
يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ، إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعا، وَ قَدْ تَقَدَّمَ مِنِّي مَا قَدْ عَلِمْتَ وَ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي، فَيَا سَوْأَتَا مِمَّا أَحْصَاهُ عَلَيَّ كِتَابُكَ فَلَوْ لا الْمَوَاقِفُ الَّتِي أُؤَمِّلُ مِنْ عَفْوِكَ الَّذِي شَمِلَ كُلَّ شَيْءٍ لَأَلْقَيْتُ بِيَدِي، وَ لَوْ أَنَّ أَحَدا اسْتَطَاعَ الْهَرَبَ مِنْ رَبِّهِ لَكُنْتُ أَنَا أَحَقَّ بِالْهَرَبِ مِنْكَ، وَ أَنْتَ لا تَخْفَى عَلَيْكَ خَافِيَةٌ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّمَاءِ إِلا أَتَيْتَ بِهَا، وَ كَفَى بِكَ جَازِيا، وَ كَفَى بِكَ حَسِيبا. اللَّهُمَّ إِنَّكَ طَالِبِي إِنْ أَنَا هَرَبْتُ، وَ مُدْرِكِي إِنْ أَنَا فَرَرْتُ، فَهَا أَنَا ذَا بَيْنَ يَدَيْكَ خَاضِعٌ ذَلِيلٌ رَاغِمٌ، إِنْ تُعَذِّبْنِي فَإِنِّي لِذَلِكَ أَهْلٌ، وَ هُوَ - يَا رَبِّ - مِنْكَ عَدْلٌ، وَ إِنْ تَعْفُ عَنِّي فَقَدِيما شَمَلَنِي عَفْوُكَ، وَ أَلْبَسْتَنِي عَافِيَتَكَ. فَأَسْأَلُكَ - اللَّهُمَّ - بِالْمَخْزُونِ مِنْ أَسْمَائِكَ، وَ بِمَا وَارَتْهُ الْحُجُبُ مِنْ بَهَائِكَ، إِلا رَحِمْتَ هَذِهِ النَّفْسَ الْجَزُوعَةَ، وَ هَذِهِ الرِّمَّةَ الْهَلُوعَةَ،
«Ey öz nəfslərin zülm edən bəndələrim, Allahın rəhmətindən məyus olmayın, Allah bütün günahlarınızı bağışlayar» və məndən elə işlər baş vermişdir ki, Sən onları bilir, məndən daha agahsan, əməl dəftərimdə qeyd edilən bu rüsvayçı-lığıma görə vay halıma, əgər geniş bəxşişinə ümid bəslədiyim dayanacaqlar olmasaydı, rəhmə-tindən tamamilə naümid olardım, əgər kimsə Səndən qaça bilsəydi, qaçmağa mən daha üstün idim, göylərdə və yerdə bir şey Səndən gizli deyildir, hər şeyi bir yerə yığacaqsan, cəzan necə də güclü-dür, hər bir mühasibdən ehtiyacsızsan. İlahi, əgər qaçsam məni tələb edəcəksən, fərari olsam tapacaqsan, belə olduqda artıq indi mənəm ki, Sənin dərgahında zəlil, təslim, başı aşağayam, əgər əzab etsən ona layiqəm, və o Sənin tərəfindən – ey mənim Rəbbim – ədalətin özüdür, əgər əfv etsən, əfvin elə qədimdən də mənim halıma şamil olmuşdu, mənə salamatlıq libası geyindirmisən. Ey mənim Rəbbim, Səni xəzinəndə olan adlarına, pərdə arxasında qoyduğun cəlalına and verirəm ki,
الَّتِي لا تَسْتَطِيعُ حَرَّ شَمْسِكَ، فَكَيْفَ تَسْتَطِيعُ حَرَّ نَارِكَ،؟ وَ الَّتِي لا تَسْتَطِيعُ صَوْتَ رَعْدِكَ، فَكَيْفَ تَسْتَطِيعُ صَوْتَ غَضَبِكَ؟ فَارْحَمْنِيَ - اللَّهُمَّ - فَإِنِّي امْرُؤٌ حَقِيرٌ، وَ خَطَرِي يَسِيرٌ، وَ لَيْسَ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ، وَ لَوْ أَنَّ عَذَابِي مِمَّا يَزِيدُ فِي مُلْكِكَ لَسَأَلْتُكَ الصَّبْرَ عَلَيْهِ، وَ أَحْبَبْتُ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ لَكَ، وَ لَكِنْ سُلْطَانُكَ - اللَّهُمَّ - أَعْظَمُ، وَ مُلْكُكَ أَدْوَمُ مِنْ أَنْ تَزِيدَ فِيهِ طَاعَةُ الْمُطِيعِينَ، أَوْ تَنْقُصَ مِنْهُ مَعْصِيَةُ الْمُذْنِبِينَ. فَارْحَمْنِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، وَ تَجَاوَزْ عَنِّي يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ، وَ تُبْ عَلَيَّ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ.
bu tabsız vücuda günəşinə dözməyi bir ovuc sümüyə rəhm et, Cəhənnəm oduna nə cür dözə bilərəm! Bu taqətsiz bəndə qəzəbinin deyil, hətta ildırımının səsini eşitməkdə taqətsizdir!
Belə olduqda ey mənim Rəbbim, mənə rəhm et, çünki zəlil bir kimsəyəm, dəyərsizəm, əzabım bir şey deyil ki, səltənətində zərrə də artıra bilsin, əgər əzab olunmağım səltənətində, padşahlığında bir şey artırmaqdan daha ucadır, yaxud günah-karları üsyanı ondan nəyi isə əskiltsin, belə isə ey rəhm edənlərin rəhm edəni, mənə rəhm et, ey cəlal və kəramət sahibi, məni əfv et, ey tövbələri qəbul edən, mehriban olan tövbəmi qəbul et!
(51)
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي التَّضَرُّعِ وَ الاسْتِكَانَةِ:
إِلَهِي أَحْمَدُكَ وَ أَنْتَ لِلْحَمْدِ أَهْلٌ عَلَى حُسْنِ صَنِيعِكَ إِلَيَّ، وَ سُبُوغِ نَعْمَائِكَ عَلَيَّ، وَ جَزِيلِ عَطَائِكَ عِنْدِي،
O Həzrətin təzərrö etməsi
İlahi, Sənə həmd edirəm – Sən həmdə layiqsən – mənə etdiyin yaxşılığa, nemətlərinin bolluğuna, böyük bəxşişinə,
وَ عَلَى مَا فَضَّلْتَنِي بِهِ مِنْ رَحْمَتِكَ، وَ أَسْبَغْتَ عَلَيَّ مِنْ نِعْمَتِكَ، فَقَدِ اصْطَنَعْتَ عِنْدِي مَا يَعْجِزُ عَنْهُ شُكْرِي. وَ لَوْ لا إِحْسَانُكَ إِلَيَّ وَ سُبُوغُ نَعْمَائِكَ عَلَيَّ مَا بَلَغْتُ إِحْرَازَ حَظِّي، وَ لا إِصْلاحَ نَفْسِي، وَ لَكِنَّكَ ابْتَدَأْتَنِي بِالْإِحْسَانِ، وَ رَزَقْتَنِي فِي أُمُورِي كُلِّهَا الْكِفَايَةَ، وَ صَرَفْتَ عَنِّي جَهْدَ الْبَلاءِ، وَمَنَعْتَ مِنِّي مَحْذُورَ الْقَضَاءِ. إِلَهِي فَكَمْ مِنْ بَلاءٍ جَاهِدٍ قَدْ صَرَفْتَ عَنِّي، وَكَمْ مِنْ نِعْمَةٍ سَابِغَةٍ أَقْرَرْتَ بِهَا عَيْنِي، وَ كَمْ مِنْ صَنِيعَةٍ كَرِيمَةٍ لَكَ عِنْدِي أَنْتَ الَّذِي أَجَبْتَ عِنْدَ الاضْطِرَارِ دَعْوَتِي، وَ أَقَلْتَ عِنْدَ الْعِثَارِ زَلَّتِي، وَ أَخَذْتَ لِي مِنَ الْأَعْدَاءِ بِظُلامَتِي. إِلَهِي مَا وَجَدْتُكَ بَخِيلا حِينَ سَأَلْتُكَ، وَلا مُنْقَبِضا حِينَ أَرَدْتُكَ، بَلْ وَجَدْتُكَ لِدُعَائِي سَامِعا، وَ لِمَطَالِبِي مُعْطِيا، وَ وَجَدْتُ نُعْمَاكَ عَلَيَّ سَابِغَةً فِي كُلِّ شَأْنٍ مِنْ شَأْنِي وَ
كُلِّ زَمَانٍ مِنْ زَمَانِي، فَأَنْتَ عِنْدِي مَحْمُودٌ، وَ صَنِيعُكَ لَدَيَّ مَبْرُورٌ
üstünlük bəxş etdiyin rəhmətinə, çünki o qədər nemət bəxş etdin ki, şükr edə bilirəm, əgər mənə qarşı lütfün, ehsan və y axşılıqlarının kamalı arada olmasaydı, heç vaxt özümü islah edib bəhrəmə nail ola bilməzdim, mənə yaxşılığı Sən başladın, bütün işlərimdə kifayət etməyini Sən ruzi etdin, məndən əzab-əziyyəti sovuşdurdun, dəhşətli qəzanı məndən kənar etdin.
İlahi! Nə çox bol nemət gördün ki, onunla gözümü nurlandırdın! Nə çox yaxşılıqları lütf etdin!
×ətinlik halımda duamı icabət edən Sən idin, xəta zamanı günahımdan keçdin, düşmənlərdən haqqımı aldın.
İlahi, dərgahına gədalığa gəldikdə Səndə xəsislik görmədim, Səni qəsd etdikdə məni rədd edən görmədim, hətta Səni duamı eşidən, istəklərimi əta edən tapdım, bütün hallarda və bütün vaxtlarda mənə olan nemətlərini kamil gördüm, Sən mənim yanımda ucasan, yanımda olan ehsanın gözəldir,
تَحْمَدُكَ نَفْسِي وَلِسَانِي وَعَقْلِي، حَمْدا يَبْلُغُ الْوَفَاءَ وَحَقِيقَةَ الشُّكْرِ، حَمْدا يَكُونُ مَبْلَغَ رِضَاكَ عَنِّي، فَنَجِّنِي مِنْ سَخَطِكَ. يَا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذَاهِبُ وَيَا مُقِيلِي عَثْرَتِي، فَلَوْ لاسَتْرُكَ عَوْرَتِي لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِينَ، وَيَا مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ، فَلَوْلا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِينَ، وَيَا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهَا، فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ،وَ يَا أَهْلَ التَّقْوَى، وَيَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى، أَسْأَلُكَ أَنْ تَعْفُوَ عَنِّي، وَتَغْفِرَ لِي فَلَسْتُ بَرِيئا فَأَعْتَذِرَ، وَلا بِذِي قُوَّةٍ فَأَنْتَصِرَ، وَلا مَفَرَّ لِي فَأَفِرَّ. وَأَسْتَقِيلُكَ عَثَرَاتِي، وَأَتَنَصَّلُ إِلَيْكَ مِنْ ذُنُوبِي الَّتِي قَدْ أَوْبَقَتْنِي، وَأَحَاطَتْ بِي فَأَهْلَكَتْنِي، مِنْهَا فَرَرْتُ إِلَيْكَ رَبِّ تَائِبا فَتُبْ عَلَيَّ، مُتَعَوِّذا فَأَعِذْنِي، مُسْتَجِيرا فَلا تَخْذُلْنِي، سَائِلا فَلا تَحْرِمْنِي مُعْتَصِما فَلا تُسْلِمْنِي،دَاعِيا فَلا تَرُدَّنِي خَائِبا.دَعَوْتُكَ يَا رَبِّ مِسْكِينا، مُسْتَكِينا، مُشْفِقا،
şükrünün dərinliyinə yetən bir həmd-səna, belə isə mənə öz qəzəbindən nicat ver, ey yollar məni yararkən pənah yerim, ey xətalarımı əfv edən, əgər eyblərimi örtməyin olmasaydı rüsvay olan-lardan olardım, padşahlar önündə boyunlarına zillət içindədirlər, ey itaətə layiq olan, ey gözəl adlara sahib olan, Səndən məni əfv etməyini, bağışlamağını diləyirəm, çünki günahdan pak deyiləm ki, üzrüm olsun, qüdrətli deyiləm ki, qalib olum, qaça biləcək bir yoxdur, Səndən pisliklərimə göz yummağını istəyirəm, və məni əhatə edib bəlaya düçar edərək həlakətimə səbəb olan günahlarıma görə üzr istəyirəm, mən tövbə edərək günahlarımdan Sənə sarı üz gətirmişəm, belə isə tövbəmi qəbul et, Sənə pənah gətirmişəm, belə isə pənah ver, Səndən kömək istəyirəm, belə isə yardım əlini məndən əsirgəmə, dərgahının dilənçisiyəm, belə isə məni məhrum etmə, əlim ətəyinə sarı uzatmışam, belə isə özbaşına buraxma, dua edənəm, belə isə ümidsiz etmə. Ey mənim Rəbbim, mən səni dərgahına miskin, qorxan, vəhşət içrə, şövqlə, yoxsul
خَائِفا، وَجِلا، فَقِيرا، مُضْطَرّا إِلَيْكَ. أَشْكُو إِلَيْكَ يَا إِلَهِي ضَعْفَ نَفْسِي عَنِ الْمُسَارَعَةِ فِيمَا وَعَدْتَهُ أَوْلِيَاءَكَ، وَالْمُجَانَبَةِ عَمَّا حَذَّرْتَهُ أَعْدَاءَكَ، وَكَثْرَةَ هُمُومِي، وَوَسْوَسَةَ نَفْسِي. إِلَهِي لَمْ تَفْضَحْنِي بِسَرِيرَتِي، وَلَمْ تُهْلِكْنِي بِجَرِيرَتِي، أَدْعُوكَ فَتُجِيبُنِي وَ إِنْ كُنْتُ بَطِيئا حِينَ تَدْعُونِي، وَ أَسْأَلُكَ كُلَّمَا شِئْتُ مِنْ حَوَائِجِي، وَحَيْثُ مَا كُنْتُ وَضَعْتُ عِنْدَكَ سِرِّي، فَلا أَدْعُو سِوَاكَ، وَلا أَرْجُو غَيْرَكَ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ، تَسْمَعُ مَنْ شَكَا إِلَيْكَ، وَ تَلْقَى مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْكَ، وَ تُخَلِّصُ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ، وَ تُفَرِّجُ عَمَّنْ لاذَ بِكَ. لَهِي فَلا تَحْرِمْنِي خَيْرَ الآْخِرَةِ وَ الْأُولَى لِقِلَّةِ شُكْرِي، وَاغْفِرْ لِي مَا تَعْلَمُ مِنْ ذُنُوبِي. ِنْ تُعَذِّبْ فَأَنَا الظَّالِمُ الْمُفَرِّطُ الْمُضَيِّعُ الآْثِمُ الْمُقَصِّرُ الْمُضَجِّعُ الْمُغْفِلُ حَظَّ نَفْسِي، وَ إِنْ تَغْفِرْ فَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ.
və çarəsiz-halda çağırdım, ey mənim Rəbbim, nəfsimin zəifliyindən dostlarına vəd etdiyin şeylərdə irəli keçə bilmərəm, düşmənlərini qorxutduğun işlərdən uzağlaşmağı bacarıram, Sən qəm-qüssənin çoxluğundan, nəfsin vəsvəsəsindən şikayət edirəm.
İlahi, məni pis niyyətimə görə rüsvay etmədin, günahım ucbatından həlak etmədin, Səni çağırıram və Sənə mənə cavab verərsən, halbuki Sən məni səslədikdə Sənə cavab verməkdə səhənkaram və bütün hacətlərimi Səndən istəyirəm, hər yerdə olsam sirrimi Sənin yanında qoyuram, Səndən başqasını çağırmıram, Səndən başqa kimsəyə ümidvar deyiləm, ləbbeyk, ləbbeyk, Sən dərgahına şikayət edənin sözünü eşidirsən, Sənə etimad edənə üz döndərirsən, rəhmət damənindən yapışanı xilas edirsən, Sənə pənah gətirənin qəmini dağı-dırsan, İlahi, şükrümün azlığına görə məni dünya və axirət xeyrindən məhrum etmə, bildiyim günahlarımı əfv et, əgər mənə əzab versən mən zülmü özünə rəva görən, sərhədindən kənara ayaq qoyan, əmrinə lazımınca itaət etməyənəm, Sənin tərəfindən öz nəsibimi unudanam və əgər məni bağışlasan, Sən rəhm edənlənin rəhm edənisən!
(52)
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي الْإِلْحَاحِ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى:
يَا أَللَّهُ الَّذِي لا يَخْفَى عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّمَاءِ، وَ كَيْفَ يَخْفَى عَلَيْكَ - يَا إِلَهِي - مَا أَنْتَ خَلَقْتَهُ، وَ كَيْفَ لا تُحْصِي مَا أَنْتَ صَنَعْتَهُ، أَوْ كَيْفَ يَغِيبُ عَنْكَ مَا أَنْتَ تُدَبِّرُهُ، أَوْ كَيْفَ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَهْرُبَ مِنْكَ مَنْ لا حَيَاةَ لَهُ إِلا بِرِزْقِكَ، أَوْ كَيْفَ يَنْجُو مِنْكَ مَنْ لا مَذْهَبَ لَهُ فِي غَيْرِ مُلْكِكَ. سُبْحَانَكَ أَخْشَى خَلْقِكَ لَكَ أَعْلَمُهُمْ بِكَ، وَ أَخْضَعُهُمْ لَكَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِكَ، وَ أَهْوَنُهُمْ عَلَيْكَ مَنْ أَنْتَ تَرْزُقُهُ وَ هُوَ يَعْبُدُ غَيْرَكَ سُبْحَانَكَ لا يَنْقُصُ سُلْطَانَكَ مَنْ أَشْرَكَ بِكَ، وَ كَذَّبَ رُسُلَكَ، وَ لَيْسَ يَسْتَطِيعُ مَنْ كَرِهَ قَضَاءَكَ أَنْ يَرُدَّ أَمْرَكَ، وَ لا يَمْتَنِعُ مِنْكَ مَنْ كَذَّبَ بِقُدْرَتِكَ،
O Həzrətin Allahdan istədiyi hacətindəki israrı
Ey o Allah ki, göylərdə və yerdə heç bir şey Səndən gizli deyildir, ey mənim Rəbbim, Sənin özünün yaratdıqların Səndən nə cür gizli qala bilər?!
Özünün xəlq etdiklərinin sayını nə cür hesablaya bilməzsən?
Tədbiri gördüyün Səndən nə cür örtülü qala bilər? Yaxud yalnız Sənin ruzilə sağ qala bilən Səndən nə cür qaça bilər? Yaxud mülkündən başqa yerdə yeri olmayan nə cür nicat tapa bilər?
Paksan Sən, dərgahında hamıdan çox qorxanlar onların ən alimidir, dərgahında bəndələrindən ən təslim olandır, dərgahında bəndələrindən ən ruzili ruzisi Səndən yetib başaqasına pərəstiş edəndir, paksan Sən, şənin necə də böyükdür! Səltənətin necə də qəhr edəndir!
وَلا يَفُوتُكَ مَنْ عَبَدَ غَيْرَكَ، وَلا يُعَمَّرُ فِي الدُّنْيَا مَنْ كَرِهَ لِقَاءَكَ. سُبْحَانَكَ مَا أَعْظَمَ شَأْنَكَ، وَ أَقْهَرَ سُلْطَانَكَ، وَأَشَدَّ قُوَّتَكَ، وَ أَنْفَذَ أَمْرَكَ سُبْحَانَكَ قَضَيْتَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ الْمَوْتَ: مَنْ وَحَّدَكَ وَ مَنْ كَفَرَ بِكَ، وَ كُلٌّ ذَائِقُ الْمَوْتِ، وَكُلٌّ صَائِرٌ إِلَيْكَ، فَتَبَارَكْتَ وَ تَعَالَيْتَ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ. آمَنْتُ بِكَ، وَصَدَّقْتُ رُسُلَكَ، وَقَبِلْتُ كِتَابَكَ، وَ كَفَرْتُ بِكُلِّ مَعْبُودٍ غَيْرِكَ، وَبَرِئْتُ مِمَّنْ عَبَدَ سِوَاكَ. اللَّهُمَّ إِنِّي أُصْبِحُ وَ أُمْسِي مُسْتَقِلا لِعَمَلِي، مُعْتَرِفا بِذَنْبِي، مُقِرّا بِخَطَايَايَ، أَنَا بِإِسْرَافِي عَلَى نَفْسِي ذَلِيلٌ، عَمَلِي أَهْلَكَنِي، وَهَوَايَ أَرْدَانِي، وَشَهَوَاتِي حَرَمَتْنِي.فَأَسْأَلُكَ يَا مَوْلايَ سُؤَالَ مَنْ نَفْسُهُ لاهِيَةٌ لِطُولِ أَمَلِهِ، وَبَدَنُهُ غَافِلٌ لِسُكُونِ عُرُوقِهِ، وَقَلْبُهُ مَفْتُونٌ بِكَثْرَةِ النِّعَمِ عَلَيْهِ، وَفِكْرُهُ قَلِيلٌ لِمَا هُوَ صَائِرٌ إِلَيْهِ.
Qüvvətin necə də şiddətlidir! əmrin mütləqdir! paksan, Sən, yaratdıqlarının hamısını ölümə məhkum etmisən!
İstər tohid əhli, yaxud küfrə varan olsun, hamılıqla ölüm şərbətini dadırlar və birdəfəlik Sənə sarı qayıdırlar, paksan, ulu və ucasan, Səndən başqa bir Allah yoxdur, yeganəsən, Sənin şərikin yoxdur, Sənə iman gətirdim və peyğəmbərlərinin təsdiqlədim, kitabını qəbul etdim, Səndən başqa bütün məbudlara kafir oldum, Səndən başqasına ibadət edənin usandım
İlahi, elə bir halda səhərə çıxıb gündüzümü gecəyə çatdırıram ki, dərgahındakı əməlimi az sayıb, günahlarıma etiraf edirəm, xətalarıma iqrar edirəm, özümə israf etdiyim üçün xaram, əməlim məni məhvə düçar etmişdir, şəhvətim məni məhrum etmişdir, ey mənim ixtiyar sahibim, Səndən hacətim var, atanın, bədəni sağlam olduğu üçün ibadətdən xəbərsiz qalan, nemətim çoxluğun-dan qəlbi ləzzət fitnəsinə düşən, görəcəyi işə düşüncəsi az olanın, arzusu ona qalib gələnin, nəfsinin istəyi bəlaya salanın,
سُؤَالَ مَنْ قَدْ غَلَبَ عَلَيْهِ الْأَمَلُ، وَ فَتَنَهُ الْهَوَى، وَ اسْتَمْكَنَتْ مِنْهُ الدُّنْيَا، وَ أَظَلَّهُ الْأَجَلُ، سُؤَالَ مَنِ اسْتَكْثَرَ ذُنُوبَهُ، وَ اعْتَرَفَ بِخَطِيئَتِهِ، سُؤَالَ مَنْ لا رَبَّ لَهُ غَيْرُكَ، وَ لا وَلِيَّ لَهُ دُونَكَ، وَ لا مُنْقِذَ لَهُ مِنْكَ، وَ لا مَلْجَأَ لَهُ مِنْكَ، إِلا إِلَيْكَ إِلَهِي أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ الْوَاجِبِ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ، وَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الَّذِي أَمَرْتَ رَسُولَكَ أَنْ يُسَبِّحَكَ بِهِ، وَ بِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ، الَّذِي لا يَبْلَى وَ لا يَتَغَيَّرُ، وَ لا يَحُولُ وَ لا يَفْنَى، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تُغْنِيَنِي عَنْ كُلِّ شَيْءٍ بِعِبَادَتِكَ، وَ أَنْ تُسَلِّيَ نَفْسِي عَنِ الدُّنْيَا بِمَخَافَتِكَ، وَ أَنْ تُثْنِيَنِي بِالْكَثِيرِ مِنْ كَرَامَتِكَ بِرَحْمَتِكَ فَإِلَيْكَ أَفِرُّ، و مِنْكَ أَخَافُ، وَ بِكَ أَسْتَغِيثُ، وَ إِيَّاكَ أَرْجُو، وَ لَكَ أَدْعُو، وَ إِلَيْكَ أَلْجَأُ، وَ بِكَ أَثِقُ، وَ إِيَّاكَ أَسْتَعِينُ، وَ بِكَ أُومِنُ، وَ عَلَيْكَ أَتَوَكَّلُ، وَ عَلَى جُودِكَ وَ كَرَمِكَ أَتَّكِلُ
dünyanın ona əl tapdığı, ölümün başına kölgə saldığı, günahlarını çox bilib xətalarına etiraf edənin istəyi kimi, Səndən savayı başqa bir Allahı Səndən nicat verəni olamayanın, Səndən Sənə sarı gəlməkdən başqa heç bir pənahı olmayanın istəyi kimi
İlahi, Səndən bütün məxluqata olan haqqına, Peyğəmbərinə onunla Sənə təsbeh deməyinə əmr etdiyin əzəmətli adına, kərim olan zəifləməyən dəyişməyən hamı əvəz olunmayan, fəna olmayan zatına xatir Səndən isətəyirsən ki, Muhəmməd və onun soyuna salam yetir və Öz ibadətinlə məni hər şeydən ehtiyacsız et, Öz qorxunla qəlbimə dünya qəmindən asudəlik ver, Öz rəhmətinlə bol kəramət-lərlə əlimi aç, çünki Sənə sarı gəlirəm, Səndən qorxuram, Səndən fəryad diləyirəm, Sənə ümid bəs-ləyirəm, Səni çağırıram, Sənə pənah gətirirəm, Sənə yəqinim var Səndən yardım istəyirəm, Sənə iman gətirirəm, Sənə arxalanıram, kəriminə və ehsanına etimad edirəm
(53)
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي التَّذَلُّلِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ:
رَبِّ أَفْحَمَتْنِي ذُنُوبِي، وَانْقَطَعَتْ مَقَالَتِي، فَلا حُجَّةَ لِي، فَأَنَا الْأَسِيرُ بِبَلِيَّتِي، الْمُرْتَهَنُ بِعَمَلِي، الْمُتَرَدِّدُ فِي خَطِيئَتِي، الْمُتَحَيِّرُ عَنْ قَصْدِي، الْمُنْقَطَعُ بِي قَدْ أَوْقَفْتُ نَفْسِي مَوْقِفَ الْأَذِلاءِ الْمُذْنِبِينَ، مَوْقِفَ الْأَشْقِيَاءِ الْمُتَجَرِّينَ عَلَيْكَ، الْمُسْتَخِفِّينَ بِوَعْدِكَ سُبْحَانَكَ أَيَّ جُرْأَةٍ اجْتَرَأْتُ عَلَيْكَ، وَأَيَّ تَغْرِيرٍ غَرَّرْتُ بِنَفْسِي؟ مَوْلايَ ارْحَمْ كَبْوَتِي لِحُرِّ وَجْهِي وَزَلَّةَ قَدَمِي، وَعُدْ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِي وَبِإِحْسَانِكَ عَلَى إِسَاءَتِي، فَأَنَا الْمُقِرُّ بِذَنْبِي، الْمُعْتَرِفُ بِخَطِيئَتِي، وَهَذِهِ يَدِي وَ نَاصِيَتِي، أَسْتَكِينُ بِالْقَوَدِ مِنْ نَفْسِي، ارْحَمْ شَيْبَتِي، وَ نَفَادَ أَيَّامِي، وَ اقْتِرَابَ أَجَلِي وَ ضَعْفِي وَ مَسْكَنَتِي وَ قِلَّةَ حِيلَتِي
O Həzrətin Allah dərgahına zəliliyini izhar etməsi
İlahi, günahlarım məni söz deməkdən saxla-mış, sözümün ipi qırılmış, belə olduqda pis-liyimə bir dəlil yoxdur, buna görə də öz xətala-rımın əsiri, əməllərimin girovu, xətada sərgər-dan, məqsəddən ayrı düşmüş, və bütün vücudumla çarəsiz qalmışam, özümü günahkar zəlilərin yüngül sayanların məkanında saxlamışam, paksan Sən, hansı cürətlə Sənə qarşı itaətsizliyə qalxdım! Özümü nə cür həlakət səhrasına atdım! Ey mənim ixtiyar sahibim, üz üstə düşənə, və xətalarıma rəhm et, və nadanlığım önündə həlim-liyimə, pis əməllərimə qarşı ehsanına rəftar et, çünki günahlarıma iqrar edib xətalarıma etiraf edirəm, bu nəfsimdən qisas üçün ahu-zarla təslim etdiyim başımdır, qocalığıma və ömrümün ötməsinə, ölümümün yaxınlaşmasına, zəifliyimə, acizliyimə, korluğuma, çarəsizliyimə rəhm et.
مَوْلايَ وَ ارْحَمْنِي إِذَا انْقَطَعَ مِنَ الدُّنْيَا أَثَرِي، وَ امَّحَى مِنَ الْمَخْلُوقِينَ ذِكْرِي، وَ كُنْتُ مِنَ الْمَنْسِيِّينَ كَمَنْ قَدْ نُسِيَ مَوْلايَ وَ ارْحَمْنِي عِنْدَ تَغَيُّرِ صُورَتِي وَ حَالِي إِذَا بَلِيَ جِسْمِي، وَ تَفَرَّقَتْ أَعْضَائِي، وَ تَقَطَّعَتْ أَوْصَالِي، يَا غَفْلَتِي عَمَّا يُرَادُ بِي مَوْلايَ وَ ارْحَمْنِي فِي حَشْرِي وَ نَشْرِي، وَ اجْعَلْ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مَعَ أَوْلِيَائِكَ مَوْقِفِي، وَ فِي أَحِبَّائِكَ مَصْدَرِي، وَ فِي جِوَارِكَ مَسْكَنِي، يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
Ey mənim ixtiyar sahibim, məndən bü dünyada nişanə və iz kəsildikdə, yaratdıqların içrə adım itdikdə, unudulanlar kimi yaddan çıxanda mənə rəhm et.
Ey mənim ixtiyar sahibim, üzüm və halım dəyişilib sümüklərim çürüyən, bədən əzalarım biri-birindən ayrılan zaman mənə rəhm et, qarşımdakı hadisələrdən qafil olduğumdan vay halıma! Ey mənim ixtiyar saibim, qəbrdən çıxıb qaldırıldığım zaman mənə rəhm et, və o günkü gündə yerimi övliyalarınla, hərəkətimi aşiqlərinlə, məskənimi Öz qonşuluğunda qərar ver, ey aləmlərin Rəbbi.
(54)
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي اسْتِكْشَافِ الْهُمُومِ:
يَا فَارِجَ الْهَمِّ، وَ كَاشِفَ الْغَمِّ، يَا رَحْمَانَ الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ وَ رَحِيمَهُمَا، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ افْرُجْ هَمِّي، وَ اكْشِفْ غَمِّي يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوا أَحَدٌ،
