 Həzrət Rüqəyyəyə (ə) salam Salam ola ağamın məslək-o-əqidəsinə Cəmali ənvərinə, qaməti keşidəsinə(Utanmaz və özbaşına ) Salam ola ağamın xanədani itrətinə Gözəllərin gözəli nazidanə Əkbərinə Salam ola ağamın zübde(Alın )məhliqalərinə Minayi eşqidə ətşan ölən fədalərinə Salam ola ağamın teşnə zibh olan başinə Livayi dinə mühafiz şərəfli qardaşinə Salam ola ağamın qanə ğərq olan ləbinə Kəfili-itrəti-Xatəm, vəfali Zeynəbinə Salam ola ağamın şivey-o-rəviyyəsinə(Gözü yaşlı ) Xarabalərdə ölən mehriban Rüqəyyəsinə Ğürub olanda xanım, aşiqanə ağlardı Deyərdi nohə dili masəvani(Qarət olunmuş malları ) dağlardı Deyərdi, bilmirəm hansı məkandasan babacan Rüqəyyə canüvə qurban hayandasan babacan Fəraqətin qızına eylər əsər gecələr Sənin vüsalinə xatir ürək əsər gecələr Nə çox səfərdə yubandın, sənə gözüm qurban Ata qoyar gözü yolda qızın məgər gecələr? Bu dəfə gəlsən əgər, qoymaram çıxıb gedəsən Üç yaşlı aşiqinə çox yerin gələr gecələr Bibim deyir, gələcək bir gecə vəfalı baban Üzarə göz yaşını tökmə bu qədər gecələr Diyəm ki, qorxuram əmmə gələndə yatmış olam Odur ki, oyaq qalıram sinədə şərər gecələr Darıxmışam babacan gəl apar məni vətənə Qucaqə al məni, ey müjdeyi səhər gecələr Gümanın olsa əgər, bari namə yaz göndər Ğəm üz verəndə salım namənə nəzər gecələr Yazanda namə Əli Əkbərində halın yaz Rüqəyyəsiz görüm aya nə eylər gecələr Mənim dilimcə denən, küsmüşəm Əli səndən Demir ki, heç bacımı kimsə dindirir gecələr Düşəndə yadımə Əkbər, sitarəyə baxaram Günüz gedər, yenə göydə gəlib gəzər gecələr Denən itib sən alan guşivarə, ay qardaş Qulağımın yarası, Əkbər, incidir gecələr Gərək dubarə mənə ayrı guşivarə ala Salam qulağıma getsəm qonaq, əgər gecələr Qonaq çağırsa əgər, xiş-o-əqrəba gedərəm Qəribənin evinə salmaram güzər gecələr Qəribələr bizi viransəradə saxladılar Ğəza da vermədilər qomi xeyrə sər(Hüseyn Ğəffari Ərdəbili ) gecələr Xaraba qonşuluğunda vəfalı bir qız var Günüz gələr bura amma yenə gedər gecələr Ğürub olanda babası gələr dalınca onun Gedib yatar öz evində o bəxtəvər gecələr Mənim vəli nə babam var, nə abırlı evim Saray zülmət olar, çıxmasa qəmər gecələr Gələndə görsədərəm, yoldaşım görər babamı Ürəkdən əsgilə ğəm bəlkə müxtəsər gecələr Sözüm uzandı baba, tari zülfi Əkbər tək Bu rəsmidir uzanar şərhi ğüssələr gecələr Mənim vəli baba, səndən sonra kimim vardı Qulaq verə sözümə gözdə əşgi tər gecələr Səni qəsəm verirəm qüssəli ölən nənənə Qoyardı səcdəyə pişani(Üz-üzə ) dide tər(Rəhim Münzəvi Ərdəbili ) gecələr Anam Rübabı düa eylə harda olsan əgər Yatıb durar yuxudan, sübhədək mələr gecələr Qoyub qəbaqinə bir boş beşik həyalı anam Biz ağlayanda o da lay-lay deyər gecələr Hamı deyib yorular, gözlərin yumub yuxular İşıqlanınca o gəhvarə tərpədər gecələr Əsasi ğarəti(Səs və fəryadla dolu ) Zeynəb bibim alan gündən O qanlı qündaqi tez-tez açıb bələr gecələr.(Yıxılmış ) |
Əkbərim gəlincə ölsəm dəfnimi yumandır əmmə Əkbərim gəlincə ölsəm, dəfnimi yubandır əmmə Nəşimi alıb əl üstə, başinə dolandır əmmə *** Yox sözüm bu ölmək əmmə əmri Həyyi Ləm Yəzəldi Bacılar öləndə amma qardaşı ola gözəldi Eyləyin bir azca təxir bəlkə Əkbərim də gəldi Kəfn-o-dəfnimi bir az sən, saxla əl yubandır əmmə *** Gözlərin fədası ollam, xəstəsən bibi az ağla Öldürür özün hərəmlər, az bu qəlbi zari dağla Əllərin qadasın allam, gəl bu gözlərimi bağla Qanlı əşgilən saralmış rəngin az boyandır əmmə *** Gərçi qarə gün əlindən qurtarır bu bəxti qarə Var vəli bir ümdə dərdim, gəl sənə edim işarə Nagəhani gəlsə Əkbər, gözlərimi aç dübarə Əkbəri mənilə bir an, ru-bə-ru(Hüseyn Kərimi Mərağeyi )dayandır əmmə *** Şimri sən çağırma əmmə, qəlbidə cərahətim var Qoldan açmasın tənabim, dildə ayrı niyyətim var Qəbrə qoy bu halətilən cəddimə şikayətim var Sən də xəlqə zülmü Şimri nitqin ilə andır əmmə *** Başün açma etmə nalə qəlbim oldu qüssədən ğəm Sən mənə analıq etdün, canüvə Rüqəyyə qurban Başım alma sinən üstə, topraq üstə qoy verim can Zəhmətimi çox çəkibsən, az məni utandır əmmə *** Ağlama demə ğərib, bivətən Rüqəyyə lay-lay Heç dilə gətirmə cismi bikəfən Rüqəyyə lay-lay Səslə Şimri şum əlindən dincələn Rüqəyyə lay-lay Qəlbi-əhli-Şami ah atəşinə yandır əmmə *** Bisəbəb denən bu ğəmdə qanə göz yaşım dolanmaz Əldə öldürüb bu tifli, Şimri dun yenə utanmaz Qəmçilər yerini amma, görməyincə xəlq inanmaz Köynəyim çıxart bu xəlqi sən özün inandır əmmə.(Kiprikləri ) |
Mən qalmışam səhrada əmmə getmə Mən qalmışam səhrada əmmə getmə Yox bir gələn imdadə əmmə getmə *** Qaldım mələr çöllərdə misli ahu Bir qorxulu səhrada por həyahu(Qəmdə ) Qaçdım bir az hər səmtə dildə ya Hu Dilxəstəyəm oftadə(Əza evinə ) əmmə getmə *** Hətmən çox incitdim səni nəvadən Qəhr eylədin, doydun bu binəvadən Nazım çəkibsən əmmə Neynəvadən Biçarəyəm sal yadə əmmə getmə *** Ğəmlər mənə üz verdi hər tərəfdən Xaliydi səhra abiylə ələfdən Müşgil qoşani səslərəm Nəcəfdən Gəlməz babam fəryadə əmmə getmə *** Əmmə amandır saxlayın qətari Aclıq susuzluq aldı ixtiyari Az qaldı solsun ömrümün bəhari Lütf eylə bu naşadə əmmə getmə *** Çəkmək yətimin nazini çətindi Amma yətim dürdanə Hüseyindi Allah səni məcur edər yəqindi Çox əcri var, iqabda əmmə getmə *** Getdi əlimdən izzətim, cəlalim Az sinnidə çoxdur, ğəmim, məlalim Sili yerindən nilidir cəmalim Yandım ğəmi bidadə əmmə getmə.(Hüseyn Ğəffari Ərdəbili.) |
Qəlbində yarə öldü Rüqəyyəm Gözlərin yumdu dincəldi ğəmdən Qəlbində yarə öldü Rüqəyyəm Əkbər öləndən bağlardı qarə Əynində qarə öldü Rüqəyyəm Viransəralərdə can verdi həsrət Getdi məzarə öldü Rüqəyyə *** Arami canim, lay-lay Rüqəyyə Şirin zəbanim lay-lay Rüqəyyə *** Viransəranın söndü çırağı Gəl ay Əbəlfəz matəmsərayə Qardaşım kimi kəfənsiz öldü Yaralı cismin bükdüm qaraya Xəbərdar eylə məzlum atasın Başında qarə gəlsin əzayə *** Arami canim, lay-lay Rüqəyyə Şirin zəbanim lay-lay Rüqəyyə *** Həsrət baxanda canım alardı Müjqanı("Rum" surəsi: ayə 10. )hər dəm qalxıb enəndə Bir gün maralım bir söz danışdı Qəlbim alışdı yandım mühəndə("Ali İmran" surəsi: ayə 178. ) Səsləndi əmmə, guşvarəm yoxdu Şərməndə ollam Əkbər gələndə *** Arami canim lay-lay Rüqəyyə Şirin zəbanim lay-lay Rüqəyyə *** Hər gün yatanda viransəradə Gözdən tökərdi rüxsarə qan yaş Səslərdi tez gəl bimarın öldü Harda qalıbsan vəfalı qardaş Qəlbim sınıbdı tez gəl səfərdən Salmaz nəzərdən yoldaşı yoldaş *** Arami canim lay-lay Rüqəyyə Şirin zəbanim lay-lay Rüqəyyə *** Darul əzayə("Ali İmran" surəsi: ayə 169. )gəldi Hüseynin Yaralı başı, teşti təladə Bikəs Rüqəyyəm pərvanə misli Pərvazə gəldi viransəradə Gül ləblərindən öpdü doyunca Verdi o başı, Zeynul İbadə *** Arami canim lay-lay Rüqəyyə Şirin zəbanim lay-lay Rüqəyyə(Füssilət" surəsi: ayə 46. ) |
Həzrət Zeynəbin (ə) Yezidin məclisindəki xütbəsi Əhli beyt (ə) əsirlərini, Yezidin məclisinə gətirdilər... Yezid əlindəki çubuqla imam Hüseynin (ə) dodaqlarına və dişlərinə vururdu. Bu vaxt Peyğəmbərin (s) səhabələrindən orada olan birisi qalxıb, onun bu işinə etiraz etdi. Yezid əsəbləşərək o kişinin məclisdən çıxarılmasını əmr etdi. Sonra Yezid, Qüreyş kafirlərindən olan ibn Zəvəbinin Ühüd döyüşündə oxuduğu şerlərindən iki beyt oxudu və üç beyt də özündən artırdı: "Ey kaş Bədr döyüşündə öldürülən tayfa başçılarım indi burada olub, görəydilər ki, Xəzrəc tayfası bizim qılınc zərbələrimizdən necə fəğanə gəlmişlər. Yəqin ki, bu mənzərəni görəndə sevinclə qışqırıb, deyərdilər: Sağ ol, ey Yezid! Biz Bəni Haşim böyüklərini öldürdük və onları Bədr döyüşünün hesabına yazdıq. Bu günkü gün, elə o günün əvəzidir. Mən, Əhməd övladlarından onun işlərinin əvəzini çıxmasam, Xəndəf övladlarından olmaram."! Bu vaxt Həzrət Zeynəb (ə) qəzəblənib yerindən qalxdı və atası Əli (ə) kimi sözə başladı: Həmd olsun aləmlərin Rəbbi olan Allaha və salam olsun Onun Peyğəmbəri və övladlarına. Allah necə də doğru buyumuşdur: "Pis iş görüb, cinayətə mürtəkib olanların işlərinin aqibəti o yerə çatdı ki, Allahın ayələrini təkzib edərək, məsxərəyə qoydular".("Biharul-ənvar", 45-ci cild. ) Ey Yezid, elə güman edirsən ki, yeri-göyü bizə darısqal edərək, çarə yollarını bizim üzümüzə bağlamısan və bizi əsirlər kimi gətirmisən, biz Allahın yanında xar, sən isə əzizsən? Elə güman edirsən ki, bu qələbə sənin uca məqamının bəhrəsidir? Buna görə də təkkəbbürlə öyünürsən və sevinirsən ki, dünya sənə üz gətirib, sənin işlərini düzəldib, sənə sültanlıq və şahlıq verib? Bir az yavaş! Allahın buyurduğunu yaddan çıxarmısan ki, buyurur: "Küfr yoluna gedənlər güman etməsinlər ki, onlara verdiyimiz bir neçə günlük möhlət, onların xeyrinədir! Yox, verilən bu fürsətlər onların günahlarının çoxalması üçündür və onlar üçün xaredici əzablar vardır".(Cəməl döyüşü ) Ey azad olunmuşların oğlu! Bu ədalətdəndir ki, öz arvadlarını və kənizlərini pərdə arxasında oturdasan, Peyğəmbərin (s) qızlarını isə əsir edib, açıq üzlə, hicabsız şəhərbəşəhər gəzdirirsən ki, hamı onları görsün və eləcə də alçaq və şərafətli adamlar onlara baxsın? Bir halda ki, onları himayət edən kişilərdən heç biri sağ qalmayıb. Anası, pak insanların ciyərini çeynəyən, əti, qanı şəhidlərin qanından əmələ gələn adamların rəhminə necə ümid bəsləmək olar? Bu rəftar, həmişə bizə düşmən gözü ilə baxan bir şəxsdən uzaq deyil. Bu böyük günahda özünü günahkar saymırsan və bu yaramaz əməlindən utanmırsan, öz kafir babalarını çağırırsan ki, gəlib, sənin rəhm etmədən öldürdüklərini görüb sevinələr və sənə təşəkkür edib deyələr ki, sağ ol ey Yezid! Çubuqla, behişt cavanlarının ağası, Əba Əbdillahın (ə) dodaqlarına və dişlərinə vurursan! Niyə də belə etməyəsən və deməyəsən. Çünki, yaraları qopartdın və kökünü qazdın, Peyğəmbərin (s) övladlarını qanını tökdün, bir halda ki, onlar Əbdül-Mütəllib nəslindən və yer üzünün ulduzları idilər. İndi də öz ölənlərini çağırırsan. Səbr etmək lazımdır, çünki çox çəkməz ki, sən də öz ölülərinə qoşularsan, arzu edərsən ki, ey kaş əllərin quruyaydı və dilin lal olaydı, o sözü dilinə gətirməyəydin, o yaramaz işi etməyəydin! İlahi! Bizim haqqımızı və intiqamımızı bunlardan al, bizim qanımızı tökən bu zalımlara öz qəzəb və əzabını göndər! And olsun Allaha, ey Yezid! Öz dərini yırtdın və bədəninin ətini para-para etdin. Çiynindəki bu ağır yükünlə, Allah Peyğəmbəri (s) ilə görüşəcəksən. O həzrətn övladlarının qanını tökdün və onların hörmətini saxlamadın, onun övladlarını əsir etdin. Bir halda ki, Allah onların haqqında buyurur: "Elə güman etmə ki, Allah yolunda öldürülənlər, ölüdürlər. Yox, onlar diridirlər və Allahın yanında Onun ruzilərindən bəhrələnirlər"(Siffeyn döyüşü ) Bu bəsdir ki, Allah hakim və Mühəmməd (s) əhli beytin düşmənləri ilə düşmən və Cəbrail (ə) Peyğəmbərin (s) köməkçisidir. Yolu sənin üçün hamar edib, açan və səni müsəlmanlara müsəllət edən şəxs, tezliklə zülmkarların cəzasının necə ağır bir cəza oduğunu biləcək. Biləcək ki, sizin hansınız daha pis və daha zəifsiniz. Dövranın müsibətləri məni səninlə danışmağa məcbur etdi. Amma mən səni dəyərsiz, səni danlamağı isə çox böyük bilirəm və səni çoxlu danlayıram. Nə edim?! Gözlər ağlar, ürəklər isə yanıqlıdır. Olduqca təəccüblüdür ki, Allah qoşunu, şeytan qoşununun əli ilə öldürülə və bizim qanımız sizin pəncələrinizdən tökülə, və bədənimizin ətinin tikələri sizin ağzınızdan çölə düşə və o pak və mütəhhər bədənləri biyabanın vəhşi canavarları tapalar və yırtıcı heyvanların yolu oradan düşə. Bu gün qənimət bildiyin, sabah sənin üçün ziyan və zərərdir. Özündən qabaq göndərdiyin şeyi orada tapacaqsan. "Allah bəndələrə zülm etməz."(Nəhrivan döyüşü )Allahı əzəmətli bilir və ona etimad edirik. Bəs (ey Yezid), bütün hiylə və məkrlərini işə sal, bacardığını et, bütün səyini göstər. And olsun Allaha, heç vaxt bizi insanlara unutdura və onların ürəyindən çıxara bilməyəcək və bizim vəhy nurumuzu söndürə bilməyəcəksən. Bizim izzətimizi dərk edə bilməyəcəksən, bizə etdiyin zülmün rüsvaylıq ləkəsini, öz ətəyindən yuya bilməyəcəksən. Sənin rəy və fikrin etibarsız, hökumətinin ömrü az, cəmiyyətin isə pərişan olacaqdır. Bir gün gələcək ki, nida edən səsləyib deyəcək: الا لعنة الله عل القوم الظلمين "Allah zülmkarlara lənət etsin" Həmd olsun aləmlərin Rəbbi olan Allaha ki, bizim əvvəlimizi səadət və məğfirət, axırımızı isə şəhadət və rəhmət qərar verdi. Allahdan istəyirik ki, onların savabını kamil etsin və əcrlərini artırsın. Allahın özü bizim üçün ən gözəl xəlifədir və O Mehribanların Mehribanıdır və yalnız Ona təvəkkül edirik.(İki Məşər: ya iki behişt mənasınadır, ya da Müzədləfə və Ərəfatdır. ) |
