Yazım "Bismillahir–Rəhmanir–Rəhim!”

Belə də öyrədir Qurani–kərim.

Allahın ismilə başlanan hər iş

Həmişə ən yaxşı nəticə vermiş.

Çoxları edibdir bunu imtahan

İşləri uğurlu olmuş hər zaman.

Mən də adın ilə başladım bunu

Ya Rəbbim xəcalət etmə qulunu.

Sənin dərgahına baş qoyan zaman

Ey tanrım məni də qovma qapından.

Bilik qapıların üzümə aç sən

Bəndən bəhrələnsin səxavətindən.

Sənə yalvarmıram dövlət ver mənə

Sənə yalvarıram hikmət ver mənə.

Elm bir dəryadır biliyim zərrə

Sənə şükr edirəm gündə min kərə

Bəxş etdin sən mənim ağlımı sağlam

Yazıb yaratmağa vermisən ilham.

Odur ki fikrimi yığdım bir yerə

Adınla çıxmışam uzaq səfərə.

Ən nazik iynənin dəliyi qədər

Yoluma nur salsan mənə bəs edər.

Qurani–kərimdən öyrənmişəm mən

"Bütün hikmətlərin sahibi sənsən”.

Sənsən məxluqata bilik öyrədən

Bütün elmlərdən xəbərdar edən.

Savadsız yetimə "Oxu” öyrətdin

Xatəmül–ənbiya(Xatəmül–Ənbiya–sonuncu peyğəmbər) Peyğəmbər etdin.

O da dərgahına gətirdi pənah

Hər şeyi Görənsən Bilənsən Allah!

Müstəqim yolunun yolçusuyam mən

Çətinə düşəndə tut qələmimdən.

Bu yolda büdrəyib yıxılsam yerə

Tut mənim əlimdən qaldır göylərə.

Sənsən bu dünyada yol göstərənim

Heç kimdən köməyim yoxumdur mənim.

Düşünüb fikr etdim mən zaman–zaman.

Bir bağça yaradım olsun gülüstan.

Əlimə bel alıb yapışdım işdən

Yararsız çör–çöpdən təmizləyərkən

Bir yaz səhərində təmiz boş yerə

Bir boyda səhmanlı düz cərgələrə

Mühəmməd adına toxum səpmişəm.

Gözümdən su verib zəhmət çəkmişəm.

Çıxan şitillərə nurundan çilə

Məhsulun həm dadlı həm şirin elə.

Süfrəyə düzdüyüm nemətdən hər kəs

O ki var götürsün vermədən əvəz.

"Fatir”(Fatir – (yaradan) 2) surəsində buyurduğun tək

"Allah diləyənə hər şey verəcək.

İstəsə insana yüksək elm verər

Misilsiz gözəllik sahibi edər.

Əta eylədiyi nemətə heç kəs

Durub maneçilik eyliyə bilməz.

Allah bəndəsindən pak söz eşidər

Saleh əməlin də tez qəbul edər”.

Madam ki Quranın buyurur belə

Qarşında diz çöküb gəlmişəm dilə.

Sənin dərgahına üz tutmuşam mən

Yazdığım heç nədir kömək etməsən.

Səndən diləyirəm elm mərifət

Bu misgin bəndənə göstər mərhəmət.

Sənsən kainatı idarə edən

Yaratdıqlarına ruzi göndərən.

Səndən artıq ruzi istəmirəm mən

Naşükür deyiləm, bəsdir nə versən.

Öləcəyim gün də sənə bəllidir

Onu səndən başqa bilən yox xeyir.

Sənə yalvarıram mən dönə–dönə

Ömür istəmirəm möhlət ver mənə.

Belə çox hadisə olmuş həyatda

Doğulan bir saat yaşamır hətta

Ana əziyyətlə doğur övladın

Torpağa tapşırır qoymadan adın.

Sən bilən yaxşıdır dünyada heç kəs

Sənin işlərinə qarışa bilməz.

Kamillik yaşına çatmışam daha

Səni and verirəm Rəsulüllaha!

Qəlbimə qüvvət ver gözümə işıq

Yazdığım misraya gətir yaraşıq.

Fikrimə aydınlıq şerimə ver can

Xəcalət çəkməyim oxuculardan.

Nə qədər maraqlı olsa yaşamaq

Arzuya çatmaq da şirindir ancaq.

Möhlət ver kitabı çatdırım sona

"Allahın elçisi” ad verim ona.

Sən hikmət sahibi ey Pərvərdigar!

Biz hələ bilməyən çox sirlərin var.

Bir qətrə nütfədən yaratdın bizi

Açdın bağlı olan gözlərimizi.

Ağıl verdin bizə qiymətdə gövhər

Dil verdin deməyə "Allahu–əkbər”.

Səni tanımaqçın bəndələrinə

Peyğəmbər göndərdin yer üzərinə.

Müxtəlif olubdur peyğəmbərlərin

Kəramət(Kəramət – Lütf, möcüzə, səxavət, hörmət.) sahibi etdin hər birin.

Musa Tur dağına çıxaraq bəzən

Sənlə danışardı durduğu yerdən.

Gələcək günlərdən xəbər verərdi

Əsasın(Əsa – əl ağacı.) döndərib ilan edərdi.

Bir anlıq qoynuna əlin salardı

Çıxartdıqda parlaq nur qaldırardı.

Ona bəxş etmişdin rəhm mərhəmət

Süleymana isə hikmət əzəmət.

İsa düzgünlükdə çıxarmışdı ad

Ona da vermişdin çoxlu istedad.

Ölüyə üfürüb verərdi nəfəs

Gözlərin açardı kor olsa hər kəs.

Nə qədər möcüzə göstərdi onlar

Düz yola gəlmədi kafir olanlar.

Allahı göydə yox yerdə gəzirlər

Bütə "allah” deyib əzizləyirlər.

Bu qədər nəbilər gəlib getdilər

Onların öyüdü vermədi səmər.

Mühəmməd onlardan ən sonuncudur

Onun möcüzəsi – Quranı durur.

Kömək et ya Rəbbim söhbət açım mən

Sənin bu sonuncu Peyğəmbərindən.

Belə söyləyirlər tarix yazanlar

Yüz iyirmi dörd min peyğəmbərin var.

Birinci Peyğəmbər–Həzrəti Adəm.

Sonuncu–Həzrəti Rəsuli–əkrəm.(Əkrəm – mərhəmətli, kəramətli)

Bir adı Mustafa bir adı əhməd

Həbibullah adın aldı Mühəmməd.

Çünki o veribdir islama həyat

Həzrətin gül camalına salavat.