Mutə döyüşünü qureyşililər Məğlubiyyət kimi qəbul etdilər. Bizans ordusunun bilsə də sayın Bu haqda söz–söhbət yayır arxayın. Guya zəif düşüb islam ordusu Onlara cəsarət ümid verdi bu. Bağlanmış sazişi saya almadan Qureyş Bəni–Bəkir(Bəni–Bəkir– qəbilə adı.) birləşib bu an Onlar bir–birinin tərəfdarıtək Qəflətən Xuzaəyə hücum edərək Hüdeybiyyədəki müqavilənin Əsas şərtlərindən pozdular birin. Müsəlmanlar ilə müttəfiq olan Xuzaədən qırx nəfər gəlir bu zaman Həzrətə olanı deyirlər nə var: – Bəni–Bəkir bizi qırıb çatdılar Hərəmi–şərifə girib sığındıq Orada da qanlar tökdülər artıq Sənə verdikləri sözdən döndülər Bizdən namaz üstə öldü nə qədər. Gəlmişik sən bizə imdad edəsən Qurtaraq Qureyşin fəlakətindən. Bundan mütəəssir(Mütəəssir: – qəmli.) olub Peyğəmbər Qureyş başçısına göndərir xəbər. Ölənlərin vermək diyəsin(Diyə:– qan bahası.) ya da Müqavilə gücün itirir onda. Qureyş vəziyyəti düşünüb dərin Vaxtın uzatmaqçün müqavilənin Əbu Süfyan gedir danışıqlara Kiminlə görüşüb əl atır hara Bir yaxşı nəticə olmadı mümkün Artıq müqavilə itirdi hökmün. Süfyan gecikmişdi mədinəlilər Olan hadisədən tutmuşdu xəbər. Məkkənin rəisi qayıdır geri Bu narahat edir qureyşiləri. Onlar bilirdilər bir gün gələcək Mühəmməd Məkkəyə hücum edəcək. Səkkizinci ilin ramazan ayı On min nəfər oldu əsgərin sayı Ordu hərəkətə tam hazır ikən Məqsədin qoşuna hiss etdirmədən Əshabi–Kiramə bildirdi Həzrət Gizlin saxlanmalı bizim hərəkət. Qureyşilər bundan tutsalar xəbər Müqəddəs yerdə qan tökülə bilər. Məkkənin fəth etmək zamanı gəldi Ordu hərəkətə hazır düzəldi. Mədinədən çıxan əsgərlər səf–səf Yol alıb getdilər Məkkəyə tərəf. Yer–göy toz dumana bürünür bu dəm Ordunun başında Rəsuli–əkrəm Gəldilər Məkkəyə yaxın bir yerə Peyğəmbər dalmışdır düşüncələrə,. Qureyşin haqqında fikir edirdi Qətiyyən qan tökmək istəməyirdi. Öz–özünə deyir: – Nə olaydı kaş Bizim aramızda olmaya savaş. Əmisi Abbası o görür bu dəm Öz ailəsi də yanında bahəm Müsəlman olmağı qərara almış Mədinəyə hicrət yolunu salmış Əmi qardaşoğlu durdu yan–yana Həzrəti Peyğəmbər söylədi ona: – Sonuncusu mənəm Peyğəmbərlərin Sən də sonuncusu mühacirlərin. Dünən tərk etdiyi Məkkəni bu gün Orduya qoşuldu fəth etmək üçün. İslamın ordusun görəndə Abbas Qureyşin halına acıdı bir az. Qureyş müşriklərə aldanıb əgər Silaha əl atsa yanıb tökülər. Zülmət pərdəsini çəkdiyi anda Gəlib dayandılar Mərrizəhranda. Həzrəti Peyğəmbər tapşırdı dərhal Hər əsgər yandırsın bir böyük tonqal Ordunun sayını əgər görsələr Bütpərəstlər sülhə o zaman gələr Sülhə məcbur etmək məqsədi ilə Tonqal yandırtdırdı o bilə–bilə. Ən ali məqsədi qan tökməyərək Məkkəni dinc yolla yalnız fəth etmək. Tonqallar yanırdı on mindən artıq Qureyşin içində var narahatlıq. Gecənin zülmətin alovlar yarır Məkkə əhalisin sülhə çağırır. Əbu Süfyan ilə bir neçə nəfər Gizlicə ətrafı seyr edirdilər. Abbas da ətrafı gəzişən zaman Süfyanı tanıdı danışığından. Biri digərinə deyir:– Bu qədər Nə alov görmüşəm nə də ki əsgər. Bunların görəsən nədir məqsədi? Abbas yaxın gəlib fərəhlə dedi: – Səhər açılantək islam ordusu Məkkəyə girəcək daha doğrusu. – Çarəsi bəs nədir? – Soruşdu Süfyan. Əlindən tutaraq Abbas bu zaman Həzrətin yanına gətirir onu. Ömər görən kimi əbu Süfyanı Rəsuli–əkrəmin yanına girmiş: – Cəza verilməli ona deyirmiş. Abbas qəti buna verməyir imkan Peyğəmbər soruşur: – Ey əbu Süfyan Allahın varlığın tanıyaraq sən Peyğəmbərliyimi təsdiq edirsən? Süfyan əməlindən olmuş peşiman Şəhadət kəlməsin eylədi bəyan. Hamısı sevindi bunu görənlər Ucaldı sədası "Allahu əkbər”. Bununla Məkkə fəth edilmiş demək Abbas Peyğəmbərdən xahiş edərək: – İftixarı sevən adamdı Süfyan Ona bir lütf et Həzrət bu zaman: – Kim əbu Süfyanın evinə girsə Yaxud öz evində vaxtın keçirsə Məscidül–hərəmə kim gedib çıxar Hər üçündə onlar toxunmazdılar. Məkkəyə dönərək tez əbu Süfyan Müsəlman olduğun deyir bu zaman. Məkkəlilər təslim oldular artıq Məkkənin üstündən getdi qaranlıq. İslamın nuruna bələndi hər yan Bütpərəstlər dönüb oldu müsəlman. Həyəcan içində yaşayır şəhər Əsgərlərsə əmr gözləyirdilər Ordunu cəm edib Rəsuli–əkrəm Belə bir göstəriş o verir bu dəm: – Hücumlara məruz qalmadıqca siz Qətiyyən döyüşə girməyəsiniz. Sizə istəyimi bildirirəm mən Məkkəyə girməli qan tökülmədən. Bu idi Həzrətin böyük arzusu. Şəhərə girəndə islam ordusu Evlərinə girir bəzi adamlar Bəzisi məscidə girib sığınar. Şəhərə dörd qoldan girərkən ordu Cəmisi bir yerdə toqquşma oldu. Xalidin girdiyi cənub səmtindən Bütpərəstlər hücum edir qəflətən İki müsəlmanı etdilər şəhid Bunun cavabını verəndə Xalid Onlardan on üçün qətlə yetirmiş Başçıları qaçıb izin itirmiş. Həzrəti Peyğəmbər məmnundu indi Yüksək bir təpədən Məkkəyə endi. Gözünə Məkkənin alt tərəfindən Qılınc parıltısı birdən dəyərkən Bundan mütəəssif(Mütəəssif: – heyfslənən.) olub Peyğəmbər: – Sizə dönə–dönə demədim məgər Məkkəyə girəndə tökülməsin qan? Xaliddən ətraflı öyrənən zaman: – Bu hökmü ilahi imiş söylədi Bəlkə də bu belə lazımmış dedi Peyğəmbər əvvəlcə Kəbəyə girdi Təvaf əməlini tamam bitirdi. Xalqın qarşısında orada məşhur Fateh xütbəsini irad(İrad:– nitq söyləmə.) buyurur: – "Allahdan başqa heç bir tanrı yoxdur(Əl–Qəsəs: – (hekayət)–70) Şəriki də yoxdur yalnız tək odur. Allah öz vədinə əməl edərək Bu sadiq quluna eylədi kömək. Allah nəzərində ən şərəfliniz Mömin olanlardır yəqin bilin siz”. Həzrət Tovhid dinin eyləyir elan Bütün davaları edir qadağan: – "Ey Qureyş xalqı mal–dövlətlə siz Əsl–nəcabətlə öyünməyiniz. Bir sinfin özünü başqa sinifdən Üstün tutmamalı bildirirəm mən. Allahın quludur bütün insanlar Hamısı Adəmdən yaranmış onlar. Adəmi torpaqdan yaratmış Allah Hər şeyi biləndir hər şeydən agah.(Əl–Hücurat: (otaqlar)–13) Qurani–kərimə kim salsa nəzər Bütün insanları bərabər görər. Tanrının önündə hamı bərabər Nə ərəb olmayan nə də ərəblər Qeyri millətlərdən üstün sayılmaz İslamda irq nəsəb rəng fərqi olmaz. Gördüyü işlərlə insan yüksəlir Qiyməti əmələ görə verilir. Allah nəzərində ən yaxşı insan Sayılır xeyirli iş görən zaman”. Peyğəmbər xütbəsin dedi bu qədər Sonra bəyan etdi: – Ey qureyşilər Bu gün sizi yoxdur qınamaq daha Bağışladım sizi böyük Allaha. Gedin sərbəstsiniz hamınız dedi Sanki qəlblərini o fəth eylədi. Onları əfv etdi Rəsuli–Xuda. Əgər o keçmişin salsaydı yada Əziyyət verdilər ona bir ara Nələr etmədilər müsəlmanlara Məğrur başlarını yerə dikənlər Kəsdilər günahsız başlar nə qədər. Bədr döyüşündə çalsaydı zəfər Hamını sonadək məhv edərdilər. "Xəndək davası”nda nə etmədilər Xəndəyi atlanıb keçsəydi əgər Mədinəni tamam dağıdardılar Çünki onlar qatı zülmkardılar. Həzrəti Peyğəmbər belə etmədi Onların getdiyi yolla getmədi Kim onun yerində olsaydı əgər Şəhəri dağıdıb alt–üst eyləyər. Bir damla qan yerə düşməsin deyə Girmək istəyirdi ulu Məkkəyə. Tarixdə döyüşlər olmuş nə qədər Həzrəttək olmamış heç bir fatehlər. O öz mərhəmətin etdi nümayiş Sanki böyüklüyün göstərə bilmiş. Peyğəmbər nitqini qurtaran zaman Kəbənin açarın alır Təlhadan. Qapını açaraq girdi içəri Gördü buradakı cansız bütləri Divarlarda vardı rəngli yazılar Həzrətin əmrilə pozuldu nə var. Divarda mələklər rəsmi çəkilmiş Gözəl qadın kimi təsvir edilmiş. Həzrət sildirərək bu çəkilmişi: – Mələklərdə yoxdur nə qadın kişi. Sonra da bütləri yerə atdılar Üç yüz altmışını qırıb çatdılar. Ühüddə vuruşma çatarkən sona O gün bayram idi əbu Süfyana. Ühüd təpəsinə çıxıb vüqarla Peyğəmbərə qarşı o iftixarla "Yüksəl şanlı Hübel” coşub bağırmış Hübel zibilliyə etdi sıçrayış. Bütün müsəlmanlar başda Peyğəmbər Kəbəni bütlərdən təmizlədilər: – "Haqq gəldi batilsə oldu pərişan”(İsra:–81) Peyğəmbər ayətdən dedi bu zaman Bütləri etdilər xak ilə yeksan Artıq "Yüksəl Hübel” yoxdur qışqıran. "Lat və Üzza haqqı” deyən yox daha Bir ibadət vardır o da Allaha. Yanıqlı səsilə Bilal bu zaman Kəbənin üstündən başlayır əzan Hər yerə yayılır "Allahu əkbər” Sədası ucalır göylərə qədər. İman tellərini coşdurur Bilal Bu səsi eşidən möminlər dərhal Hamısı namaza düzülür səf–səf Üzləri Həcərül–əsvədə tərəf Namazın qılaraq Rəsuli–əkrəm Səfa təpəsinə götürdü qədəm Ən yüksək bir yerdə dayandı Həzrət Yeni müsəlmanlar edirdi beyət Əvvəl beyətlərin etdi kişilər Qadınlar beyətin belə dedilər: – Allaha bir şərik qoşmarıq artıq Qız uşaqlarını qırmayacağıq. Oğurluq ya zina etməyəcəyik İftira böhtandan çəkinəcəyik. Haqq olan hər şeydə Peyğəmbərə düz Olacağıq ona itaətdə biz. Səadət fəlakət zamanlarda da Sadiq qalacağıq ona darda da. Hind də beyət edib evə qayıtmış Bütlərin sındırıb eylədi qarğış: – Heyflər olsun ki indiyə qədər Aldanmışıq sizə biz qureyşilər. Peyğəmbər heç kimə bəsləmirdi kin Şəxsi ədavət də etmədi yəqin.(Yəqin – şübhəsiz, şəksiz.) Başda Hind olmaqla düşmənlərini Həmzəni öldürən Həbəş Vəhşini İslama ən qəddar düşmən olanlar Hamısı ümumi əfv oldu nə var. Onlarla xoş rəftar edir Peyğəmbər Onun əxlaqını yüksək görənlər Tərəddüd etmədən olur müsəlman. Sayları gün–gündən artır bu zaman Allahın varlığın kim edirdi dərk Bütləri sındırıb eləyirdi tərk. Evdəki bütlərin öz əllərilə Çırparaq edirlər giləbəgilə. Peyğəmbər on beş gün Məkkədə qaldı Xalqa islam dinin o başa saldı. Həzrətin əmrilə gedən adamlar Bütlərin hamısın sındırıb yıxar. Məkkə ətrafında Lat Üzza Mənat Ərəblər bunları etmiş ziyarət Lat bütü Taifdə Üzza Nahlədə Mənat yerləşirdi Küdey tərəfdə. Ovsla Xəzrəcin allahı Mənat Bu büt yonulmamış daşdan ibarət. Məkkəyə gələnlər ora baş çəkər Ehrama girərək ziyarət edər. Xalid ibni Valid Nahlədə ikən Üzza bütün vurub yıxır yerindən. Oradan yollanıb Cəzimə getdi Onları islama o dəvət etdi. Qəbilə Xalidi gördüyü zaman Silaha əl atdı Xalid durmadan Onlardan öldürdü bir neçə nəfər. Rəsuli–əkrəmə çatdıqda xəbər Həzrəti əlini göndərdi ora Ölənlərin haqqın verdi onlara. | 
MƏKKƏNİN FƏTHİ
